Gederfde inkomsten
Wat zijn gederfde inkomsten?
Gederfde inkomsten vertegenwoordigen het verschil tussen daadwerkelijk behaalde inkomsten en de inkomsten die hadden kunnen worden behaald zonder vergoedingen, onkosten of verloren tijd. Gederfde inkomsten vertegenwoordigen het investeringskapitaal dat de investeerder heeft uitgegeven aan investeringsvergoedingen. De veronderstelling is dat als de belegger was blootgesteld aan lagere vergoedingen, er een beter rendement zou zijn geweest. Het concept van gederfde inkomsten wordt doorgaans gebruikt wanneer wordt verwezen naar verkoopkosten, beheerkosten of totale uitgaven die aan fondsen zijn betaald.
Belangrijkste leerpunten
- Gederfde inkomsten vertegenwoordigen het verschil tussen de werkelijke inkomsten van een investering en de inkomsten die hadden kunnen worden gerealiseerd als er geen vergoedingen waren geweest.
- Gederfde inkomsten zijn daarom het investeringskapitaal dat de investeerder aan investeringsvergoedingen heeft besteed.
- Het concept van gederfde inkomsten gaat ervan uit dat beleggers die worden blootgesteld aan lagere vergoedingen een beter rendement op de markt behalen.
- Verkoopkosten en exploitatiekosten die een belegger in een beleggingsfonds maakt, zijn voorbeelden van investeringskosten die tot gederfde inkomsten leiden.
Inzicht in gederfde inkomsten
Gederfde inkomsten, aangezien ze betrekking hebben op beleggingsprestaties, kunnen de langetermijngroei van activa en beleggingen sterk belemmeren . Voor toegang tot onderlinge fondsen, exchange-traded fund (ETF’s) en andere gepoolde investeringsvehikels worden doorgaans vergoedingen aan beleggers in rekening gebracht. Beleggingsfondsen zijn actief beheerde fondsen, wat betekent dat ze een verzameling effecten zijn die worden gekocht en verkocht door een portefeuillebeheerder. ETF’s zijn passief beheerde fondsen, wat betekent dat ze doorgaans een index volgen zoals de S&P 500 en daarom lagere vergoedingen hebben dan beleggingsfondsen.
Iets dat zo onschuldig lijkt als een front-end load of een beheervergoeding van 1% kan duizenden dollars kosten naarmate de jaren opstapelen, dankzij de wonderen van samengestelde opbrengsten. Beleggers moeten de kosten van elke investering onderzoeken om gederfde inkomsten te beperken.
Voorbeelden van gederfde inkomsten
Verkoopkosten
Verkoopkosten kunnen een aanzienlijke kostenpost zijn voor investeerders. De Financial Industry Regulatory Authority (FINRA) biedt het volgende schema, waarin de mogelijke kosten voor front-end load-verkoop voor beleggingen in onderlinge fondsen worden geschetst. De tabel toont ook de verschillende breekpunten waarbij de verkoopkosten worden verlaagd op basis van het geïnvesteerde bedrag.
Verkoopkosten kunnen op verschillende momenten in het beleggingsproces voorkomen. Verkoopkosten zijn commissies die in rekening worden gebracht door distributeurs die de makelaar vergoeden voor verkopen.
Hieronder staan drie voorbeelden van de soorten verkoopkosten en wanneer deze zich voordoen.
- Front-end verkoopkosten worden berekend als een percentage van het nominale bedrag of de initiële investering op het moment van de aankoop. Aan aandelen van klasse A zijn doorgaans kosten verbonden aan de front-end verkoop.
- Back-end verkoopkosten worden berekend als een percentage van het nominale bedrag op het moment van verkoop van de investering. Doorgaans worden voor de B-aandelen van een fonds back-endverkoopkosten in rekening gebracht.
- Uitgestelde verkoopkosten zijn verkoopkosten aan de achterkant die geleidelijk worden verlaagd zolang de belegging in het fonds blijft. De kosten kunnen uiteindelijk tot nul worden teruggebracht. Uitgestelde kosten worden ook wel voorwaardelijk uitgestelde verkoopkosten genoemd, aangezien de kosten afhankelijk zijn van hoe lang de belegging in het fonds blijft.
Aan individuele beleggers worden doorgaans lagere kosten in rekening gebracht wanneer ze met een discountmakelaar handelen, en voor veel platforms hoeven er mogelijk geen verkoopkosten te worden betaald. Verkoopkosten kunnen ook vaak worden omzeild door rechtstreeks via het fondsbedrijf te beleggen.
Verkoopkosten voor transacties via tussenpersonen worden bepaald door het onderlinge fonds. Sommige beleggingsfondsen bieden beleggers een uitsplitsing van het rendement met en zonder verkoopkosten. Het ClearBridge Aggressive Growth Fund rapporteert bijvoorbeeld rendementen met en zonder verkoopkosten. Op 10 november 2019 bedroeg het gemiddelde rendement over een jaar zonder verkoopkosten van het fonds 6,87%. Met verkoopkosten was het rendement 0,73%, waarbij het verschil van 6,14% gederfde inkomsten als gevolg van verkoopkosten vertegenwoordigt.
Het bovenstaande voorbeeld laat zien hoeveel gederfde inkomsten het rendement op een investering kunnen beïnvloeden. Breakpoint-kortingen kunnen de verkoopkosten en vergoedingen aanzienlijk verlagen, waardoor meer van de winsten van de investering kunnen worden herbelegd of gecompenseerd, wat leidt tot betere rendementen op lange termijn. Het is belangrijk voor beleggers om onderzoek te doen naar en due diligence uit te voeren op de breekpuntkortingen van een onderlinge fonds om te bepalen of u in aanmerking komt en zo ja, de vereisten te bepalen.
Operationele kosten van het fonds
Beleggers zullen ook gederfde inkomsten ervaren uit exploitatievergoedingen van beleggingsfondsen. De exploitatievergoedingen voor beleggingsfondsen omvatten doorgaans beheersvergoedingen, distributievergoedingen, transactiekosten en administratiekosten. Een beleggingsfonds kan een bruto-kostenratio en een netto-kostenratio rapporteren die deze vergoedingen omvat. Als er een nettokostenratio wordt vermeld, heeft het fonds vrijstellingen en vergoedingsovereenkomsten. Na verloop van tijd neemt de kostenratio van het fonds doorgaans toe tot de brutokostenratio wanneer de kortingen aflopen.
Beleggers kunnen bij het vergelijken van fondsen voor gederfde inkomsten rekening houden met beheervergoedingen en bruto versus netto kostenverhoudingen. Passief beheerde fondsen hebben doorgaans lagere kostenratio’s dan actief beheerde fondsen. Actief beheerde fondsen vereisen hogere beheervergoedingen en transactiekosten.
Stel dat u $ 10.000 te investeren heeft en dat het ene fonds 0,5% rekent, terwijl het andere fonds 2% in rekening brengt. Beide fondsen bieden blootstelling aan een vergelijkbaar marktsegment. Als u in het 2% -fonds zou beleggen, zou uw beleggingsrendement jaarlijks met $ 200 dalen. Investeren in het 0,5% -fonds kost slechts $ 50. Als u ervoor kiest om in het 2% -fonds te beleggen, bedragen uw gederfde inkomsten uit fondskosten in totaal $ 150.
Aflossingskosten
Er kunnen ook uitstapkosten in rekening worden gebracht door onderlinge fondsen om te voorkomen dat beleggers op korte termijn handelen. Deze vergoedingen worden bepaald door de fondsmaatschappij. Hun betalingstermijn kan variëren van 30 tot 365 dagen na de eerste aankoop. Inkoopvergoedingen worden aan het fonds terugbetaald voor handels- en operationele kosten. Het vermijden van inkoopvergoedingen kan ook een factor zijn die helpt om de kans op gederfde inkomsten te verkleinen.