Fractal Markets Hypothese (FMH)
Wat is Fractal Markets Hypothese (FMH)?
De fractale markten hypothese (FMH) is een alternatieve beleggingstheorie voor de algemeen gebruikte efficiënte markthypothese (EMH). Het analyseert de dagelijkse willekeur van de markt en de turbulentie die getuige is tijdens crashes en crises.
Belangrijkste leerpunten
- Fractal market hypothese analyseert de dagelijkse willekeur van de markt – een flagrante afwezigheid in de algemeen gebruikte efficiënte markthypothese.
- Het onderzoekt de horizon van beleggers, de rol van liquiditeit en de impact van informatie gedurende een volledige conjunctuurcyclus.
- De markt wordt als stabiel beschouwd wanneer deze bestaat uit beleggers met verschillende beleggingshorizon die dezelfde informatie krijgen.
- Crashes en crises gebeuren wanneer beleggingsstrategieën convergeren naar een kortere tijdshorizon.
Inzicht in de hypothese van fractale markten
De rationeel handelen en markten efficiënt zijn, wat betekent dat prijzen altijd de werkelijke waarde van een actief moeten weerspiegelen. Die manier van denken werd opnieuw in twijfel getrokken in de nasleep van de Grote Recessie.
Alternatieve theorieën, zoals luidruchtige markt hypothese, adaptieve markt hypothese, en fractal markt hypothese (FMH), dat het gedrag van beleggers te onderzoeken gedurende een marktcyclus, met inbegrip van gieken en bustes, kreeg bekendheid. De fractale markthypothese (FMH), in 1991 geformaliseerd door Edgar Peters, werd geïntroduceerd als een manier om een basis te leggen voor de technische analyse van de prijsaanpassing van activa onder het centrale uitgangspunt dat de geschiedenis zich herhaalt.
Belangrijk
Fractal-markthypothese probeert het gedrag van beleggers onder alle marktomstandigheden te verklaren, iets wat de populaire efficiënte markthypothese niet doet.
De fractale markten hypothese (FMH) dicteert dat financiële markten, en met name de aandelenmarkt, een cyclisch en herhaalbaar patroon volgen. Een ding dat het gemeen heeft met EMH is dat beide theorieën sterk afhankelijk zijn van de prevalentie van informatie bij investeerders. Van daaruit volgen ze verschillende wegen.
Volgens de fractal- market hypothese (FMH) dicteert informatie tijdens stabiele economische tijden geen investeringshorizon en marktprijzen. Er zijn verschillende aantallen langetermijnbeleggers die het aantal kortetermijnbeleggers in evenwicht houden, zodat effecten gemakkelijk kunnen worden verhandeld zonder de waarderingen ingrijpend te beïnvloeden.
Dat verandert in dalende markten. Plots neigen alle beleggers naar een kortetermijnhorizon, in reactie op prijsbewegingen en informatie. Deze verschuiving zorgt ervoor dat markten minder liquide en inefficiënter worden, wat leidt tot crashes en crises.
Fractal Market Hypothese-methode
De fractale markten hypothese (FMH), die binnen het raamwerk van de chaostheorie valt, legt markten uit met behulp van het concept van fractals – gefragmenteerde geometrische vormen die kunnen worden opgesplitst in delen die de vorm van het geheel repliceren.
Met betrekking tot markten kan men zien dat de aandelenkoersen in fractals bewegen. Vanwege dit kenmerk is technische analyse mogelijk: op dezelfde manier waarop de patronen van fractals zich herhalen langs alle tijdframes, lijken de aandelenkoersen ook te bewegen in het repliceren van geometrische patronen door de tijd heen.
Die analyse richt zich op de prijsbewegingen van activa op basis van de overtuiging dat de geschiedenis zich herhaalt. Volgens dit raamwerk bestudeert de fractal market hypothesis (FMH) de horizon van beleggers, de rol van liquiditeit en de impact van informatie gedurende een volledige conjunctuurcyclus.
Beperkingen van de fractal-markthypothese
Misschien wel het meest in het oog springende probleem bij het kwantificeren en gebruiken van fractale markten hypothese (FMH) is het bepalen hoe lang het “fractal” patroon moet worden herhaald in een marktleidende projectie. Een patroon kan dagelijks, wekelijks, maandelijks of zelfs langer worden herhaald. Maar aangezien fractals inherent recursief zijn in een oneindige cyclus, weet een handelaar misschien niet wanneer hij moet beginnen of op welke schaal hij moet opereren.
Het is daarom buitengewoon moeilijk om de tijdsperiode van herhaling nauwkeurig te voorspellen, ondanks dat deze waarschijnlijk nauw verband houdt met de beleggingshorizon. Het is ook vermeldenswaard dat het patroon waarschijnlijk niet identiek wordt herhaald.