Overlapping van het fonds
Wat is overlap tussen fondsen?
Fondsoverlap is een situatie waarin een belegger aandelen bezit in verschillende onderlinge fondsen of exchange traded funds (ETF’s) met overlappende posities. Als een belegger bijvoorbeeld zowel een S&P 500 index-beleggingsfonds als een technologiesector-ETF bezit, overlappen ze behoorlijk met de FAANG-aandelen (dwz Facebook, Apple, Amazon, Netflix en Google), omdat die aandelen dat wel zijn. grote componenten van de portefeuilles van beide fondsen. Dit zou kunnen leiden tot een te grote concentratie in de aandelen van slechts enkele bedrijven.
Overlap van fondsen vermindert de voordelen van diversificatie voor de belegger en kan onzichtbare risico’s met zich meebrengen.
Belangrijkste leerpunten
- Fondsoverlapping treedt op wanneer een belegger meerdere beleggingsfondsen of ETF’s houdt die elk in dezelfde of vergelijkbare effecten beleggen.
- Overlap van fondsen kan de diversificatie van de portefeuille verminderen en geconcentreerde posities creëren, vaak waarvan de belegger zich grotendeels niet bewust is.
- Overlap kan worden verminderd door eerst vast te stellen welke effecten een fonds houdt alvorens te beslissen om zijn aandelen te kopen.
Inzicht in fondsoverlap
Hoewel kleine hoeveelheden overlap te verwachten zijn, kunnen extreme gevallen van overlap van fondsen een belegger blootstellen aan onverwacht hoge niveaus van bedrijfs- of sectorrisico, wat het portefeuillerendement kan vertekenen in vergelijking met een relevante benchmark.
Het kan voor een particuliere belegger erg moeilijk zijn om de individuele fondsposities bij te houden, maar een driemaandelijkse of jaarlijkse controle kan beleggers helpen de strategie van elk afzonderlijk fonds te begrijpen en de mogelijkheid bieden om de topposities van het ene fonds met een ander te vergelijken.
Als bijvoorbeeld twee afzonderlijke beleggingsfondsen beide hetzelfde aandeel hebben overwogen, kan het de moeite waard zijn om een van de fondsen te vervangen door een soortgelijk fonds dat dat aandeel niet als toppositie voert. Als een specifieke sector wordt overwogen in twee fondsen (zoals een overwogen positie in technologie ten opzichte van de S&P 500), zal de belegger de voordelen en risico’s van deze verhoogde blootstelling moeten afwegen.
Overwogen sectoren
Overwogen is een situatie waarin een beleggingsportefeuille een hoger bedrag van een bepaald effect aanhoudt in vergelijking met het gewicht van het effect in de onderliggende benchmarkportefeuille.
Actief beheerde portefeuilles zorgen voor een overwogen effect op de effecten, terwijl de portefeuille hierdoor extra rendement kan behalen. Overgewicht kan ook verwijzen naar de mening van een beleggingsanalist dat het effect het beter zal doen dan zijn sector, zijn sector of de hele markt.
Effecten zullen doorgaans overwogen zijn wanneer een portefeuillebeheerder van mening is dat het effect beter zal presteren dan andere effecten in de portefeuille. Een voorbeeld van een effect dat overwogen is in een beleggingsportefeuille, is wanneer een portefeuille normaal gesproken een effect heeft met een gewicht van 15%, maar het gewicht van het effect wordt verhoogd tot 25% in een poging het rendement van de portefeuille te verhogen. Een andere reden om een effect in een portefeuille te overwogen, is om het risico van een andere overwogen positie af te dekken of te verkleinen.
De alternatieve wegingsaanbevelingen zijn gelijk gewicht of ondergewicht. Gelijk gewicht impliceert dat het effect naar verwachting in lijn met de index zal presteren, terwijl onderwogen impliceert dat het effect naar verwachting achterblijft bij de betreffende index.
Overlap en diversificatie van fondsen
Fondsbeheerders en beleggers spreiden hun beleggingen vaak over activaklassen en bepalen welke percentages van de portefeuille aan elk moeten worden toegewezen. Dit kunnen aandelen en obligaties, onroerend goed, ETF’s, grondstoffen, kortetermijninvesteringen en alternatieve activaklassen zijn. Ze zullen dan diversifiëren tussen beleggingen binnen de activaklassen, bijvoorbeeld door aandelen te selecteren uit verschillende sectoren die doorgaans een lage rendementscorrelatie hebben, of door aandelen te kiezen met verschillende marktkapitalisaties.
In het geval van obligaties kunnen beleggers kiezen uit bedrijfsobligaties van beleggingskwaliteit, Amerikaans schatkistpapier, staats- en gemeentelijke obligaties, hoogrentende obligaties en andere vastrentende waarden.