Inleiding tot fundamenteel gewogen indexbeleggen

Indexbeleggen wordt steeds populairder. Beleggers kunnen een fonds selecteren dat een bekende index volgt en passief in de markt beleggen. In de loop der jaren is het aantal fondsen dat indices volgt dramatisch gestegen. 

Sommige indices zijn kapitalisatiegewogen, zoals de S&P 500 en Russell 2000. Andere indices zijn prijsgewogen, zoals de Dow Jones of DJIA. Deze indices vormden de basis voor veel investeringsvehikels voor beleggers, waaronder onderlinge fondsen en op de beurs verhandelde fondsen (ETF’s).

De nieuwe keuzes in indexbeleggen omvatten  fundamenteel gewogen indices, zoals de FTSE RAFI US 1000 Index, WisdomTree Dividend Index en WisdomTree LargeCap Value Index, die zijn gebaseerd op een of meer financiële maatstaven zoals boekwaarde, cashflow, omzet, verkoop, of dividenden. Deze fondsen bieden beleggers een mix van passieve indexbelegging en actief beheerde fondsen. 

In dit artikel bespreken we de voordelen en risico’s van het gebruik van fundamenteel gewogen indices als beleggingsvehikel.

Kapitalisatiegewogen indices

Het Capital Asset Pricing Model (CAPM) vormt de basis voor een aantal indexmodellen, met name de naar kapitalisatie gewogen indices zoals de S&P 500. In wezen gaat CAPM ervan uit dat bij elke investering de kasstromen naar de toekomst kunnen worden bepaald. Dit helpt om de werkelijke waarde van elk effect te identificeren. Omdat de markt efficiënt is, zal deze de prijs van het actief op de juiste manier afstemmen op de door het CAPM bepaalde waarde. Een efficiënte markttheorie stelt dat de prijs van een aandeel op elk moment de beste schattingen van de markt van de onderliggende werkelijke waarde van het bedrijf weerspiegelt.

Als echte waarde niet waar is

Maar wat als de prijs boven of onder de “werkelijke waarde” uitkomt? Betekent dit dat de werkelijke waarde niet klopt? Niet noodzakelijk. In plaats daarvan betekent het dat elk effect boven of onder zijn uiteindelijke werkelijke waarde wordt verhandeld. Als elk effect boven of onder zijn werkelijke waarde wordt verhandeld, zullen de naar kapitalisatie gewogen indices overbelicht zijn aan effecten die boven hun werkelijke reële waarde worden verhandeld en onderbelicht aan activa die onder hun werkelijke reële waarde worden verhandeld.

Als beleggers meer van hun geld in effecten stoppen die boven de reële waarde zijn en minder geld in effecten onder de reële waarde, zullen ze een lager rendement behalen. Het betekent ook dat de naar kapitalisatie gewogen indices rendementen genereren die lager zijn dan mogelijk is. In een kapitalisatiegewogen index wordt elk aandeel dat overgewaardeerd is, overwogen, terwijl ondergewaardeerde aandelen onderwogen zijn.

Waarde afbreken

Hier is een voorbeeld om de prestatie van een kapitalisatiegewogen index te helpen verklaren in vergelijking met bijvoorbeeld een gelijkgewichtindex. In een gelijkgewichtindex is het even onwaarschijnlijk of de overgewaardeerde aandelen over- of ondergekocht zullen zijn. Gelijke weging onderweegt elk aandeel dat groot is, ongeacht of het duur is, en weegt elk aandeel dat klein is te zwaar, ongeacht of het duur is.

Stel dat er maar twee aandelen op de markt zijn en volgens CAPM elk een werkelijke waarde van $ 1.000 heeft. Het ene aandeel wordt door de markt geschat op $ 500, terwijl voor het andere de markt een waarde van $ 1.500 plaatst. De naar kapitalisatie gewogen index zou 25% van de totale portefeuille in het ondergewaardeerde aandeel plaatsen en 75% van de totale portefeuille in het overgewaardeerde aandeel. De gelijkgewogen index vereist dat een belegger hetzelfde bedrag in elk aandeel in zijn portefeuille plaatst. Met andere woorden, elk aandeel zou 50% van de portefeuille uitmaken, ongeacht of het overgewaardeerd of ondergewaardeerd is.

Vijf jaar later worden de waarderingsfouten gecorrigeerd en worden beide aandelen gewaardeerd op $ 1.000. Als u in dit geval uw portefeuille had gebaseerd op een naar kapitalisatie gewogen index, zou uw rendement nul zijn. Aan de andere kant zou een belegger die zijn geld in de gelijkgewogen index plaatste een rendement behalen van 33,5%. De goedkopere aandelen zouden $ 1.000 verdienen voor de portefeuille, terwijl de duurdere aandelen $ 330 zouden verliezen voor de portefeuille. De onderstaande tabel geeft dit voorbeeld weer.

Dit is waar fundamenteel gewogen indices een alternatief bieden.Fundamental Indexation, een studie die in 2005 werd gepubliceerd door Robert Arnott, Jason Hsu en Phillip Moore, voerde aan dat fundamenteel gewogen indices het beter deden dan de S&P 500, een traditionele kapitalisatiegewogen index, met ongeveer 1,97% per jaar gedurende de 43 jaar van de bestudeerde periode. van 1962 tot en met 2004. De fundamentele factoren die in het onderzoek werden gebruikt, waren boekwaarde, cashflow, inkomsten, omzet, dividenden en werkgelegenheid.

Hoewel een verschil van 1,97% misschien onbeduidend lijkt, kan het, wanneer het wordt samengesteld, de omvang van de portefeuille van een belegger in 35 jaar verdubbelen. Dit vertegenwoordigt duidelijk een beter rendement in vergelijking met traditionele gekapitaliseerde gewogen rendementen. Houd er rekening mee dat onderzoeken aantonen dat veel onderlinge fondsen ondermaats presteren dan de algemene markt. Daarom maakt het feit dat beleggers hun langetermijninvesteringen plaatsen een echt verschil door de jaren heen, hoewel bij deze backtesting geen rekening werd gehouden met de impact van vergoedingen en belastingen.

De positieve kant

Het argument voor fundamenteel gewogen indices is dat de prijs van een aandeel niet altijd de beste schatting is van de werkelijke onderliggende waarde van het bedrijf. Prijzen kunnen worden beïnvloed door speculanten, momentumhandelaren, hedgefondsen en instellingen die aandelen kopen en verkopen om redenen die mogelijk geen verband houden met de onderliggende fundamentele factoren, zoals voor belastingdoeleinden. Deze invloeden kunnen de prijs van een aandeel dagen of jaren beïnvloeden, waardoor het moeilijk wordt om een ​​investeringsstrategie te ontwikkelen die consistent superieure rendementen kan opleveren.

De theorie is dat als de prijs van een aandeel daalt om redenen die geen verband houden met de fundamentele factoren, het waarschijnlijk, maar niet zeker, is dat een overweging van dit aandeel een hoger dan gemiddeld rendement zal genereren. Evenzo zouden aandelen met prijzen die meer stijgen dan hun fundamentals duiden op te dure aandelen die waarschijnlijk slechter zullen presteren dan de markt.

Net als naar kapitalisatie gewogen indices, vereisen fundamentele indices niet dat een belegger de onderliggende effecten analyseert. Ze moeten echter periodiek opnieuw in evenwicht worden gebracht door meer aandelen te kopen van bedrijven met prijzen die meer zijn gedaald dan een fundamentele maatstaf, zoals uitgekeerde dividenden, en door aandelen te verkopen in bedrijven met prijzen die meer zijn gestegen dan de fundamentele maatstaf.

Naarmate er meer indices worden gecreëerd, zullen beleggers nieuwe beleggingsalternatieven hebben die passen bij hun beleggingsbehoeften en persoonlijke stijlen. Inkomensbeleggers zouden op dividend gebaseerde indices kunnen overwegen, terwijl groei-beleggers de voorkeur zouden kunnen geven aan sectoren waarvan zij denken dat ze sneller zullen groeien dan de algemene markt.

Het argument tegen

Dus wat zijn de nadelen van fundamenteel gewogen indexbeleggingen? Ten eerste kunnen de kosten voor het eigen vermogen op basis van fundamenteel gewogen indices hoger zijn dan de gekapitaliseerde gewogen indices. Omdat fundamenteel gewogen indices nog jong zijn, is er onvoldoende geschiedenis om te beoordelen of deze gestegen kosten zullen aanhouden. Voorstanders van fundamenteel gewogen indices beweren dat ze een hogere omzet zullen behalen dan kapitalisatiegewogen indices vanwege de noodzaak om de portefeuille aan te passen aan de fundamentele factoren. Ze hebben echter nog niet de kostenefficiëntie van de grote indexfondsen bereikt. Als gevolg hiervan kunnen hun uitgaven hoger zijn vanwege hun kleinere omvang. Ze moeten periodiek opnieuw in evenwicht worden gebracht door het kopen en verkopen van aandelen om het fonds in overeenstemming te brengen met de index, en ze zullen handelskosten maken die vergelijkbaar zijn met de gekapitaliseerde gewogen indices. Daarom is het mogelijk dat de kosten van fundamenteel gewogen indexbeleggingen zullen dalen naarmate ze de omvang bereiken van kapitalisatiegewogen indices.

De andere kritiek op fundamentele indexering is dat deze nieuwe benadering de tand des tijds niet zal doorstaan, aangezien de markt een sterke neiging heeft om terug te keren naar het gemiddelde. Dit houdt in dat ongeacht welke benadering een belegger kiest, hij na verloop van tijd vergelijkbare resultaten kan opleveren.

Gelovigen in fundamentele indices wijzen erop dat herhaald onderzoek door Kenneth French van Dartmouth’s Tuck School en Eugene Fama van de University of Chicago heeft aangetoond dat smallcap- en waardeaandelen het beter hebben gedaan dan andere effecten in de meeste belangrijke historische perioden, en nog geen de betekenis. Dit betekent niet dat het niet zal gebeuren; het betekent alleen dat er kansen zijn om de markt te verslaan met fundamenteel gewogen indices als beleggers de risico’s begrijpen. Het lijkt erop dat Benjamin Graham en zijn leerling, Warren Buffett, dit concept jaren geleden begrepen. Graham wordt als volgt geciteerd: “Op korte termijn is de markt een stemmachine, maar op de lange termijn is het een weegmachine.”

Fundamenteel gewogen indices zijn steeds populairder geworden, en als gevolg daarvan zijn er nieuwe manieren ontstaan ​​om erin te beleggen via  onderlinge fondsen en ETF  ‘s. Beleggers die geïnteresseerd zijn in fondsen op basis van fundamenteel gewogen indices, dienen deze beleggingskansen als elke andere belegging te behandelen. Ze moeten de nodige analyses uitvoeren voordat ze hun kapitaal inzetten. Afhankelijk van iemands persoonlijke situatie omvat dit inzicht in de prestaties van mondiale en regionale economieën, het vinden van sectoren die de beste kansen bieden en het beoordelen van fundamentals die het beste potentiële rendement bieden.

Het komt neer op

Tot slot, om te geloven dat fundamenteel gewogen fondsen beter zullen presteren dan de S&P 500, de gemeenschappelijke benchmark, moeten beleggers in twee veronderstellingen geloven:

• Wat ook waarderingsfouten veroorzaakt, die aanleiding gaven tot de superieure historische rendementen van fundamenteel gewogen indices, zal doorgaan (waardebeleggen zal niet terugkeren naar het gemiddelde); en
• De markt zal erkennen dat overgewaardeerde aandelen uiteindelijk zullen terugkeren naar het gemiddelde in plaats van overgewaardeerd te blijven.