Geografische diversificatie
Wat is geografische diversificatie?
Diversificatie is in het algemeen de praktijk waarbij geld wordt toegewezen aan een breed scala aan beleggingen om risico’s te minimaliseren. Het is het financiële equivalent van niet al uw eieren in één mand doen.
Geografische diversificatie betekent het aanhouden van effecten uit verschillende regio’s. U wilt niet al uw geld in één land of regio om dezelfde reden dat u niet alles in één aandeel wilt hebben. Het falen van dat aandeel zou een enorme klap voor uw portefeuille zijn.
De term verwijst ook naar de praktijk van grote bedrijven om activiteiten in verschillende regio’s of landen te lokaliseren om bedrijfs- en operationele risico’s te verminderen.
Belangrijkste leerpunten
- Geografische diversificatie is een manier om het portefeuillerisico te verminderen door buitensporige concentratie op een bepaalde markt te vermijden.
- Geografische diversificatie kan gepaard gaan met investeringen in ontwikkelingslanden die een groter groeipotentieel bieden dan ontwikkelde economieën.
- Er zijn risico’s, zoals ongunstige valutaschommelingen en onstabiele politieke systemen.
Inzicht in geografische diversificatie
Net als diversificatie in het algemeen, is geografische diversificatie gebaseerd op de premisse dat financiële markten in verschillende delen van de wereld mogelijk niet sterk met elkaar gecorreleerd zijn. Als de Amerikaanse en Europese aandelenmarkten bijvoorbeeld krimpen omdat hun economieën in een recessie verkeren, kan een belegger een deel van een portefeuille toewijzen aan opkomende economieën met hogere groeipercentages, zoals China en India.
De meeste grote multinationals hebben ook een hoge mate van geografische diversificatie. Dit stelt hen in staat om de kosten te verminderen door het plaatsen van planten in low-cost regio’s en verlaagt het effect van valuta volatiliteit op hun jaarrekening. Bovendien kan geografische diversificatie een positief effect hebben op de inkomsten van een bedrijf, aangezien regio’s met een hoge groei de effecten van regio’s met een lagere groei compenseren.
Voors en tegens van geografische diversificatie
Door een portefeuille te diversifiëren over verschillende geografische regio’s, kunnen beleggers de volatiliteit van een enkele economische regio compenseren, terwijl het risico op lange termijn afneemt ten opzichte van minder gediversifieerde portefeuilles. Op de beurs verhandelde fondsen en onderlinge fondsen hebben het beleggen wereldwijd gemakkelijker dan ooit gemaakt.
Diversificatie buiten de ontwikkelde economieën biedt ook voordelen. In geavanceerde markten bieden veel bedrijven vergelijkbare producten en diensten aan, waardoor de concurrentie hevig is. Opkomende markten kunnen echter minder concurrerend zijn en dus een groter groeipotentieel bieden. Een bedrijf kan bijvoorbeeld meer draagbare apparaten verkopen in een Aziatisch land dan op de hele Amerikaanse markt.
Het tegenargument is dat alles in de wereldeconomie al met elkaar verbonden is, zodat het spreiden van je geld over verschillende regio’s niet het diversificatievoordeel oplevert dat je ooit had. Bovendien opereren veel van de grote bedrijven waarin u zou kopen, bijvoorbeeld een in de VS geregistreerd beleggingsfonds, al als multinationals.
Sneller groeiende economieën kunnen ook een verhoogd politiek risico, valutarisico en algemeen marktrisico met zich meebrengen in vergelijking met ontwikkelde economieën.
Wisselkoersen zijn bijvoorbeeld altijd in beweging en kunnen tegen u in draaien. Een investering in Japan zou bijvoorbeeld in dollars kunnen dalen als de yen verzwakt (wat betekent dat er meer yen nodig is om een dollar te kopen). Investeren in meerdere valuta’s – een andere manier om te diversifiëren – kan echter voor extra risicovermindering zorgen.