Voor de liefhebber van harde activa is de goud-zilververhouding een normaal spraakgebruik. Voor de gemiddelde belegger vertegenwoordigt het een geheimzinnige maatstaf die allesbehalve bekend is. Feit is dat er een aanzienlijk winstpotentieel bestaat in sommige gevestigde strategieën die op deze ratio vertrouwen. In feite vertegenwoordigt de goud-zilververhouding het aantal ounce zilver dat nodig is om één ounce goud te kopen. Hier leest u hoe beleggers profiteren van handelen op basis van waargenomen veranderingen in deze ratio.
Belangrijkste leerpunten
Beleggers gebruiken de goud-zilververhouding om de relatieve waarde van zilver ten opzichte van goud te bepalen.
Beleggers die anticiperen op waar de ratio zal bewegen, kunnen winst maken, zelfs als de prijs van de twee metalen daalt of stijgt.
De goud-zilverratio werd vroeger door regeringen bepaald voor monetaire stabiliteit, maar fluctueert nu.
Alternatieven voor het verhandelen van de goud-zilverratio zijn onder meer futures, ETF’s, opties, poolrekeningen en edelmetaal.
Wat is de goud-zilververhouding?
De goud-zilververhouding, ook wel de muntverhouding genoemd, verwijst naar de relatieve waarde van een ounce zilver ten opzichte van een gelijk gewicht aan goud. Simpel gezegd, het is de hoeveelheid zilver in ounces die nodig is om een ounce goud te kopen. Handelaren kunnen het gebruiken om de hoeveelheid edelmetaal die ze in hun portefeuille hebben, te diversifiëren.
Dit is hoe het werkt. Wanneer goud wordt verhandeld voor $ 500 per ounce en zilver voor $ 5, verwijzen handelaren naar een goud-zilververhouding van 100: 1. Evenzo, als de prijs van goud $ 1.000 per ounce is en zilver wordt verhandeld tegen $ 20, is de verhouding 50: 1. Tegenwoordig zweeft de verhoudingen kan hij wild slingeren. Goud en zilver worden namelijk dagelijks gewaardeerd door de marktwerking, maar dat is niet altijd zo geweest. De ratio is permanent vastgesteld op verschillende tijdstippen in de geschiedenis en op verschillende plaatsen, door regeringen die streven naar monetaire stabiliteit.
Geschiedenis van de goud-zilververhouding
De goud-zilververhouding fluctueert in de moderne tijd en blijft nooit hetzelfde. Dat komt vooral door het feit dat de prijzen van deze edelmetalen regelmatig, dagelijks met grote schommelingen te maken hebben. Maar vóór de 20e eeuw bepaalden regeringen de ratio als onderdeel van hun monetair stabiliteitsbeleid. Honderden jaren daarvoor was de ratio, die vaak door regeringen werd vastgesteld met het oog op monetaire stabiliteit, redelijk stabiel, variërend tussen 12: 1 en 15: 1. Het Romeinse Rijk stelde de verhouding officieel vast op 12: 1. De Amerikaanse regering stelde de verhouding vast op 15: 1 met de Coinage Act van 1792.
Tijdens de 19e eeuw, de Verenigde Staten was een van de vele landen die een aangenomen bimetaal standaard monetaire systemen, waarbij de waarde van de munteenheid van een land werd opgericht door de mint ratio. Maar de tijd van de vaste verhouding eindigde in de 20e eeuw toen landen afstand namen van de bi-metalen valutastandaard en uiteindelijk volledig van de gouden standaard. Sindsdien worden de prijzen van goud en zilver onafhankelijk van elkaar op de vrije markt verhandeld.
Hier is een kort overzicht van de geschiedenis van deze verhouding:
2020: Voor het jaar piekte de goud-zilverratio op 114.
1991: toen zilver recorddieptepunten bereikte, bereikte de ratio een piek van bijna 100.
1980: Op het moment van de laatste grote stijging in goud en zilver, bedroeg deze ratio ongeveer 15.
1792-1834: De VS hanteerden een bimetaalstandaard met een vaste verhouding van 15.
1834-1862: het Congres bewoog zich toen om de verhouding te veranderen in 16.
Romeinse rijk: de verhouding was vastgesteld op ongeveer 12.
Belang van goud-zilververhouding
Ondanks dat het geen vaste verhouding heeft, is de goud-zilververhouding nog steeds een populair hulpmiddel voor handelaars in edelmetalen. Ze kunnen het gebruiken, en doen dat nog steeds, om hun weddenschappen in beide metalen af te dekken – door een longpositie in het ene metaal in te nemen, terwijl ze een shortpositie in het andere metaal behouden. Dus als de ratio hoger is en beleggers denken dat deze zal dalen met de prijs van goud in vergelijking met zilver, kunnen ze besluiten om zilver te kopen en een shortpositie in te nemen in dezelfde hoeveelheid goud.
Dus waarom is deze ratio zo belangrijk voor investeerders en handelaren? Als ze kunnen anticiperen waar de ratio naartoe gaat, kunnen beleggers winst maken, zelfs als de prijs van de twee metalen daalt of stijgt.
Beleggers kunnen winst maken, zelfs als de prijs van de twee metalen daalt of stijgt, door te anticiperen op waar de ratio zal bewegen.
Hoe de goud-zilverratio te verhandelen
Handelspartners van de goud-zilver-ratio is een activiteit die voornamelijk worden verricht door een harde, asset-liefhebbers ook wel gold bugs. Waarom? Omdat de handel is gebaseerd op het verzamelen van grotere hoeveelheden metaal in plaats van op het vergroten van de winsten in dollars. Klinkt het verwarrend? Laten we naar een voorbeeld kijken.
De essentie van de handel goud-zilver verhouding te schakelen bezit wanneer de verhouding zwenkt historisch bepaalde uitersten. Zo:
Wanneer een handelaar één ounce goud bezit en de ratio stijgt tot een ongekende 100, zou de handelaar zijn enkele ounce goud verkopen voor 100 ounce zilver.
Wanneer de ratio vervolgens kromp tot een tegengesteld historisch uiterste van bijvoorbeeld 50, zou de handelaar zijn 100 ounces verkopen voor 2 ounces goud.
Op deze manier blijft de handelaar hoeveelheden metaal verzamelen op zoek naar extreme verhoudingsgetallen om te handelen en zijn bezit te maximaliseren.
Merk op dat er geen dollarwaarde in aanmerking wordt genomen bij het maken van de transactie. Dat komt omdat de relatieve waarde van het metaal als onbelangrijk wordt beschouwd.
Voor degenen die zich zorgen maken over devaluatie, deflatie, valutavervanging en zelfs oorlog, is de strategie logisch. Edelmetalen hebben een bewezen staat van dienst in het behouden van hun waarde in het licht van elke onvoorziene gebeurtenis die de waarde van de fiatvaluta van een land zou kunnen bedreigen.
Nadelen van de Ratio Trade
De moeilijkheid met de handel is het correct identificeren van de extreme relatieve waarderingen tussen de metalen. Als de ratio 100 bereikt en een investeerder verkoopt goud voor zilver, en de ratio blijft groeien – schommelt de komende vijf jaar tussen 120 en 150 – dan zit de investeerder vast. Blijkbaar is er een nieuw handelsprecedent geschapen, en om in die periode weer in goud te handelen zou een inkrimping van het metaalbezit van de investeerder betekenen.
In dat geval kan de belegger zijn zilverreserves blijven aanvullen en wachten op een inkrimping van de ratio, maar niets is zeker. Dit is het essentiële risico voor degenen die de ratio verhandelen. Dit voorbeeld benadrukt de noodzaak om met succes de verhoudingsveranderingen op korte en middellange termijn te volgen om de meest waarschijnlijke extremen op te vangen wanneer ze zich voordoen.
Goud-zilverratio handelsalternatieven
Er zijn een aantal manieren om een handelsstrategie voor goud-zilverratio’s uit te voeren, die elk hun eigen risico’s en voordelen hebben.
Futures investeren
Dit omvat de eenvoudige aankoop van goud- of zilvercontracten op elk handelsmoment. De voor- en nadelen van deze strategie zijn dezelfde: hefboomwerking. Dat wil zeggen, futures-handel is een risicovolle propositie voor degenen die niet-ingewijden zijn. Een belegger kan futures op marge spelen, maar die marge kan de belegger ook failliet laten gaan.
Exchange Traded Funds (ETF’s)
ETF’s bieden een eenvoudigere manier om de goud-zilverratio te verhandelen. Nogmaals, de simpele aankoop van de juiste ETF – goud of zilver – tijdens handelsbeurten is voldoende om de strategie uit te voeren. Sommige beleggers geven er de voorkeur aan zich niet te committeren aan een alles-of-niets goud-zilverhandel, door open posities in beide ETF’s aan te houden en deze proportioneel toe te voegen. Naarmate de ratio stijgt, kopen ze zilver. Als het valt, kopen ze goud. Dit weerhoudt de belegger ervan te hoeven speculeren of er daadwerkelijk extreme ratio-niveaus zijn bereikt.
Optiestrategieën
Er zijn veel optiestrategieën voor beleggers, maar het meest interessante is een soort arbitrage. Dit vereist de aankoop van putten op goud en vraagt om zilver wanneer de ratio hoog is en het tegenovergestelde wanneer de ratio laag is. De weddenschap is dat de spreiding met de tijd zal afnemen in het klimaat met een hoge ratio en zal toenemen in het klimaat met een lage ratio. Een vergelijkbare strategie kan worden toegepast op futures-contracten. Opties stellen de belegger in staat om minder geld te storten en toch te genieten van de voordelen van hefboomwerking.
Het risico hierbij is dat de tijdscomponent van de optie eventuele reële winsten op de transactie kan uithollen. Daarom is het het beste om langlopende opties of LEAPS te gebruiken om dit risico te compenseren.
Poolaccounts
Pools zijn grote, particuliere holdings van metalen die in verschillende coupures aan investeerders worden verkocht. Dezelfde strategieën die worden gebruikt bij ETF-beleggingen, kunnen hier worden toegepast. Het voordeel van poolaccounts is dat het daadwerkelijke metaal kan worden bereikt wanneer de belegger dat wenst. Dit is niet het geval bij metalen ETF’s, waar zeer grote minima moeten worden aangehouden om fysiek te kunnen worden afgeleverd.
Goud en zilver en munten
Het wordt om een aantal redenen niet aanbevolen om deze transactie met fysiek goud uit te voeren. Deze variëren van liquiditeit en gemak tot zekerheid. Doe het gewoon niet.
Het komt neer op
Er is een hele wereld van het beleggen permutaties ter beschikking van de goud-zilver-ratio handelaar. Het belangrijkste is dat de belegger zijn eigen handelspersoonlijkheid en risicoprofiel kent. Voor de belegger in harde activa die zich bezighoudt met de voortdurende waarde van de fiatvaluta van hun land, biedt de goud-zilverratio-handel de zekerheid dat ze op zijn minst weten dat ze altijd het metaal bezitten.