Bruto blootstelling

Wat is bruto blootstelling?

Brutoblootstelling verwijst naar het absolute niveau van de beleggingen van een fonds. Het houdt rekening met de waarde van zowel de longposities  als de  shortposities van een fonds   en kan worden uitgedrukt in dollars of in procenten. Brutoblootstelling is een maatstaf die de totale blootstelling aan financiële markten aangeeft en zo inzicht geeft in het risicobedrag dat beleggers lopen. Hoe hoger de brutoblootstelling, hoe groter het potentiële verlies (of de winst).

Inzicht in brutoblootstelling

Brutoblootstelling is een bijzonder relevante maatstaf in de context van  hedgefondsen,  institutionele beleggers en andere handelaren, die short- en longactiva kunnen shorten en longschatten en hefboomwerking kunnen gebruiken om het rendement te versterken. Dit soort beleggers is soms geavanceerder en beschikt over meer middelen dan reguliere, long-only beleggers.

Hedgefonds A heeft bijvoorbeeld $ 200 miljoen aan kapitaal. Het zet $ 150 miljoen in longposities en $ 50 miljoen in shortposities in. De brutoblootstelling van het fonds is dus: $ 150 miljoen + $ 50 miljoen = $ 200 miljoen.

Aangezien de brutoblootstelling in dit geval gelijk is aan kapitaal, is de brutoblootstelling als percentage van het kapitaal 100%. Als de brutoblootstelling meer dan 100% bedraagt, betekent dit dat het fonds hefboomwerking gebruikt – met andere woorden, het leent geld om het rendement te vergroten. Als alternatief geeft een brutoblootstelling van minder dan 100% aan dat een deel van de portefeuille in contanten is belegd.

Brutoblootstelling vs. Netto blootstelling

De blootstelling van een beleggingsfonds kan ook in nettotermen worden gemeten.  De nettoblootstelling is gelijk aan de waarde van longposities minus de waarde van shortposities. 

De nettoblootstelling van hedgefonds A is bijvoorbeeld $ 100 miljoen. Dit wordt berekend door $ 50 miljoen, het bedrag aan kapitaal dat in shortposities is vastgehouden, af te trekken van de $ 150 miljoen aan longposities.

Als de nettoblootstelling hetzelfde is als de brutoblootstelling, betekent dit dat het fonds alleen longposities heeft. Aan de andere kant, als de nettoblootstelling nul is, betekent dit dat het percentage dat wordt belegd in longposities gelijk is aan een investering in shortposities, ook wel bekend als een  marktneutrale  strategie.

Een fonds heeft een  netto  longblootstelling als het percentage dat in longposities wordt belegd hoger is dan het percentage dat in shortposities wordt belegd. Evenzo heeft het een  netto shortpositie  als shortposities hoger zijn dan longposities.

Stel dat hedgefonds B ook $ 200 miljoen aan kapitaal heeft, maar een aanzienlijke hoeveelheid hefboomwerking gebruikt. Als gevolg hiervan heeft het $ 350 miljoen aan longposities en $ 150 miljoen aan shortposities. De brutoblootstelling in dit geval is dus $ 500 miljoen (dwz $ 350 miljoen + $ 150 miljoen), terwijl de netto-exposure $ 200 miljoen bedraagt ​​(dwz $ 350 – $ 150 miljoen).

Brutoblootstelling als percentage van kapitaal voor hedgefonds B = $ 500 miljoen ÷ $ 200 miljoen = 250%. De hogere brutoblootstelling van Fonds B betekent dat er een groter bedrag op het spel staat in de markten dan A. Het gebruik van hefboomwerking door Fonds B zal zowel de verliezen als de winsten vergroten.

Speciale overwegingen

De brutoblootstelling wordt over het algemeen gebruikt als basis voor het berekenen van de beheervergoedingen van een fonds , aangezien hierbij rekening wordt gehouden met de totale blootstelling van beleggingsbeslissingen aan zowel de lange als de korte kant.  Gecombineerde beslissingen van portefeuillebeheerders hebben directe gevolgen voor de prestaties van een fonds en dus voor de uitkeringen aan zijn beleggers.

Een aanvullende methode om de exposure te berekenen is een bèta gecorrigeerde exposure, ook gebruikt voor beleggingsfondsen of portefeuilles. Dit wordt berekend door de gewogen gemiddelde blootstelling van een beleggingsportefeuille te nemen, waarbij het gewicht wordt gedefinieerd als de bèta van elk afzonderlijk effect.