Hard geld

Wat is hard geld?

Hard geld verwees oorspronkelijk naar de fysieke eigenschappen van metallisch geld (gemaakt van fysiek harde stoffen) versus papiergeld (gemaakt van relatief zachter papier). Dit is de oorsprong van de informele Engelse uitdrukking “koud, hard geld”. Het onderscheid tussen “harde” metalen munten en “zacht” papiergeld vertegenwoordigde het feit dat de metalen munten solide, fysieke goederen zijn met economische waarde onafhankelijk van hun monetaire status, terwijl papiergeld alleen een belofte vertegenwoordigt om de drager in fysiek geld te betalen op verlossing. Bij afwezigheid van metallisch geld verwijst hard geld naar een ander soort geld dat zich tot op zekere hoogte nog steeds meer gedraagt ​​als metallisch geld bij het vervullen van zijn rol als geld op de binnenlandse en internationale markten.

Hard geld begrijpen

Hard geld behoudt een stabiele marktwaarde ten opzichte van echte goederen en diensten en een sterke wisselkoers ten opzichte van vreemde valuta. Vanwege zijn waarde en stabiliteit op goederenmarkten en financiële markten vervult hard geld de economische functie van geld (als ruilmiddel, waardeopslag en rekeneenheid ), beter dan zachtere gelden met een meer volatiele waarde. In wezen brengt het gebruik van hard geld lagere transactiekosten en risico’s met zich mee dan het gebruik van zacht geld. Dit onderscheid ontstond bij het vergelijken van het metaalgehalte en het vertrouwen in de metaalnorm van warengeld en werd uiteindelijk overgedragen op de vergelijking van verschillende moderne papieren of fiatgelden.

Vanwege de direct waargenomen tendens van waarde van papieren valuta’s om enorm te fluctueren in overeenstemming met het vertrouwen in de beloften van betaling die ze vertegenwoordigen en om in de loop van de tijd in waarde te dalen naarmate emittenten hun aanbod opblazen, werd ‘hard’ versus ‘zacht’ geld ook geassocieerd met de relatief stabiliteit en ruilwaarde van verschillende soorten geld. Hard geld heeft in de loop van de tijd een stabielere waarde in vergelijking met echte goederen en diensten en een sterke wisselkoers ten opzichte van zachter geld.

Geldgebruikers hebben van oudsher de neiging om er de voorkeur aan te geven harder geld vast te houden, omdat de stabielere waarde het nuttiger maakt in zijn functies als ruilmiddel, waardeopslag en rekeneenheid voor winst-en-verliesrekening in het bedrijfsleven. Deze neiging is een deel van de oorsprong van de wet van Gresham (het andere deel zijn wetten voor wettige betaalmiddelen ). Volatiele schommelingen in de waarde van een valuta of de gestage erosie van waarde in de loop van de tijd maken zachter geld minder nuttig voor deze functies.

Terwijl regeringen over de hele wereld geleidelijk het gebruik en de status van wettig betaalmiddel van edelmetaalgeld en edelmetaalruggen (zoals de goudstandaard ) voor papieren valuta lieten vallen, was het deze relatie die bleef hangen bij het vergelijken van harde en zachte papieren valuta’s. Hard geld zoals het tegenwoordig wordt gebruikt, beschrijft meestal een fiatgeld waarvan de emittent terughoudend is in het volume van de valuta dat ze leveren en waarvan de regering politiek relatief stabiel en fiscaal verantwoord is.

Dergelijke valuta’s hebben de neiging om in de loop van de tijd langzamer aan waarde te verliezen door de inflatie en handhaven een stabielere wisselkoers in vergelijking met de valuta’s van vergelijkbare, harde geldvaluta’s. Het handhaven van een hard valutabeleid is een belangrijk doel van monetaire en fiscale autoriteiten in sommige hoogontwikkelde landen, zoals Zwitserland, en hard geld is vaak zeer gewenst op de internationale markt, omdat het door zijn stabiliteit en betrouwbaarheid nuttiger is bij de afwikkeling van internationale handel. en als bankreserve.

Alternatieve toepassingen

Hard geld is ook een term die in een aantal andere betekenissen wordt gebruikt. Deze houden allemaal verband met het oorspronkelijke economische onderscheid tussen hard en soft money, in die zin dat ze de mate van vertrouwen of betrouwbaarheid aangeven die de betrokken partijen in bepaalde fondsen kunnen stellen. of financiering

1. In de politiek betekent de term hard geld geld dat rechtstreeks aan een politicus of een politiek actiecomité wordt geschonken. Bijdragen aan harde gelden hebben enkele beperkingen en voorschriften, waaronder hoeveel u kunt bijdragen en het gebruik van de fondsen. Ter vergelijking: schenkingen aan politieke partijen die niet dezelfde limieten en controles hebben, krijgen vaak de naam   bijdragen aan zacht geld. Dus terwijl een individu tot $ 2.900 aan hard geld per verkiezing kan doneren aan een specifieke kandidaat in 2021, kunnen ze een onbeperkt bedrag doneren aan een politieke partij. Zacht geld is in deze zin een minder betrouwbare manier voor een donor om een ​​specifieke kandidaat te steunen, omdat de partij geld kan doorverwijzen naar kandidaten van hun keuze.
2. Bij het uitlenen is een lening met hard geld een lening die wordt gedekt door de waarde van een fysiek actief, zoals een auto of huis. Door het onderpand voor de lening heeft deze hardgeldlening een betrouwbaardere waarde dan een ongedekte lening. Leningen van dit type hebben doorgaans een hogere rente dan wat de lener zou kunnen ontvangen via een traditionele hypotheekverstrekker of een ander gevestigd financieringskanaal. Particuliere investeerders of individuen geven meestal een lening met hard geld uit als geldschieters in laatste instantie vanwege de timing of misschien de moeilijke financiële situatie van de kredietnemer. 
3. Hard geld is een term die soms wordt gebruikt om een ​​lopende financieringsstroom te beschrijven die afkomstig is van een overheidsinstantie of een andere organisatie. De geldstroom vertegenwoordigt een betrouwbare reeks betalingen in plaats van een eenmalige subsidie. Hard geld zou de vorm kunnen aannemen van overheidssubsidies voor kinderopvang of jaarlijkse beurzen voor postsecundaire studenten. Hard geld is een geprefereerde vorm van financiering door subeenheden van de overheid en door de overheid gefinancierde organisaties, omdat het een voorspelbare geldstroom oplevert. In het geval van een studentenbeurs biedt het budgetzekerheid voor de student die zijn of haar tijd op de universiteit plant. Ter vergelijking: eenmalige subsidies kunnen langetermijnplanning en budgettering uitdagender maken.