Hoe de nominale waarde van een futurescontract te berekenen
De term nominale waarde verwijst naar de waarde of contante prijs van een onderliggend actief in een derivatenhandel, of dat nu een optie, futures of valutahandel is. Deze waarde helpt het verschil te zien tussen het totale geïnvesteerde bedrag en het totale bedrag dat aan de hele transactie is gekoppeld. De nominale waarde wordt berekend door de eenheden in één contract te vermenigvuldigen met de spotprijs.
Hoewel beide de waarde van een effect beschrijven, verschilt de nominale waarde van de marktwaarde. Marktwaarde wordt over het algemeen gebruikt om de marktkapitalisatie van een beursgenoteerd bedrijf te beschrijven. Het kan ook worden gebruikt om de prijs te beschrijven waarvoor een activum op de open markt zou gaan. Om de marktwaarde te krijgen, vermenigvuldigt u het totale aantal uitstaande aandelen met de huidige aandelenkoers. Maar hoe bereken je de nominale waarde van een futurescontract?
Belangrijkste leerpunten
- De term nominale waarde verwijst naar de waarde of contante prijs van een onderliggend actief in een derivatenhandel.
- De berekening van de nominale waarde van een futurescontract bepaalt de waarde van de activa die ten grondslag liggen aan het futurescontract.
- Om de nominale waarde van een futurescontract te berekenen, wordt de contractgrootte vermenigvuldigd met de prijs per eenheid van de grondstof, vertegenwoordigd door de spotprijs.
- De nominale waarde helpt beleggers het risico op verlies te begrijpen en te plannen.
De nominale waarde van een toekomstig contract berekenen
De berekening van de nominale waarde van een futurescontract bepaalt de waarde van de activa die ten grondslag liggen aan het futurescontract. De spotprijs is de huidige prijs van de grondstof. Om dit te doen, wordt de omvang van het contract vermenigvuldigd met de prijs per eenheid van de grondstof vertegenwoordigd door de spotprijs.
Nominale waarde = contractgrootte x spotprijs
Een sojabonencontract bestaat bijvoorbeeld uit 5.000 bushels sojabonen. Bij een spotprijs van $ 9 is de nominale waarde van een sojaboonfuturescontract $ 45.000, oftewel 5.000 bushels maal de spotprijs van $ 9.
Inzicht in de berekening van de nominale waarde
De berekening van de nominale waarde onthult de totale waarde van de onderliggende waarde of grondstof die het contract controleert. Net als bij het sojaboonvoorbeeld vertegenwoordigt één sojabonencontract $ 45.000 van dat bezit. Maar dat aantal is niet hetzelfde als de marktwaarde van de optie, namelijk hoeveel het optiecontract momenteel op de markt wordt verhandeld.
Optiemarktwaarde = Optieprijs x Claim op onderliggende activa
Als het sojabonencontract in het bovenstaande voorbeeld wordt verhandeld tegen $ 2, is de marktwaarde van de optie $ 10.000 – of de optieprijs van $ 2 maal 5.000 bushels. Het verschil in nominale waarde en marktwaarde van opties is te wijten aan het feit dat opties hefboomwerking gebruiken.
Waarom de nominale waarde belangrijk is
De nominale waarde is de sleutel tot het beheersen van risico’s. In het bijzonder kan de nominale waarde worden gebruikt om de afdekkingsratio te bepalen, die het aantal contracten aangeeft dat nodig is om het marktrisico af te dekken. De berekening van de hedge ratio is:
Afdekkingsratio = risicowaarde ÷ nominale waarde
Value at risk is het bedrag van de portefeuille van een belegger dat in gevaar is – of onderhevig is aan verlies dat verband houdt met een bepaalde markt. Een investeerder heeft bijvoorbeeld een positie van $ 5 miljoen in sojabonen die hij wil indekken tegen toekomstige verliezen. Ze gebruiken hiervoor een futures-contract.
Als we doorgaan met het voorbeeld van de sojaboonfutures hierboven, zouden er ongeveer 111 van de bovengenoemde sojaboonfuturescontracten nodig zijn om hun positie af te dekken, of $ 5 miljoen gedeeld door $ 45.000.
De nominale waarde helpt beleggers het risico op verlies te begrijpen en te plannen. Het kan een klein bedrag kosten om een optiecontract te kopen dankzij de hefboomwerking, maar bewegingen in de onderliggende activaprijs kunnen leiden tot een grote schommeling in de rekening van een belegger.
De nominale waarde is de sleutel tot het beheren van risico’s, omdat het beleggers helpt bij het begrijpen en plannen van risico op verlies.
Futurescontracten en de markt
Er zijn twee hoofddeelnemers op de termijnmarkten. Hedgers proberen hun prijsrisico voor grondstoffen te beheersen, en speculanten willen profiteren van prijsschommelingen voor grondstoffen. Speculanten zorgen voor veel liquiditeit op de termijnmarkten. Futurescontracten stellen speculanten in staat grotere hoeveelheden risico te nemen met minder kapitaal vanwege de hoge mate van hefboomwerking.
Futurescontracten zijn onderliggend actief. Ze worden verhandeld op gecentraliseerde beurzen zoals de Chicago Mercantile Exchange (CME) Group of de Intercontinental Exchange (ICE).1 De termijnmarkt begon in de jaren 1850 in Chicago met boeren die hun gewasproductie probeerden af te dekken. Boeren zouden futures-contracten kunnen verkopen om een prijs voor hun gewassen vast te leggen. Hierdoor konden ze zich geen zorgen maken over dagelijkse prijsschommelingen van de spotprijs. De futuresmarkt is sindsdien uitgebreid met andere grondstoffen, zoals energiefutures, rentefutures en valutafutures.
Futures-prijzen
In tegenstelling tot aandelen die voor altijd kunnen bestaan, hebben futures een vervaldatum en zijn ze beperkt in hun looptijd. Het termijncontract op de eerste maand is het contract met de dichtstbijzijnde vervaldatum en is doorgaans de waarde die het dichtst bij de spotprijs ligt.
De prijs van het termijncontract op de eerste maand kan substantieel verschillen van het contract over een paar maanden. Hierdoor kan de markt proberen om vraag en aanbod van een grondstof verder weg te voorspellen.