Hoe combineren traders een short put met andere posities om te hedgen?
Een handelaar kan short put-opties op een aantal verschillende manieren gebruiken, afhankelijk van de posities die hij afdekt en de optiestrategieën die hij gebruikt om zich af te dekken. Een putoptie op aandelen geeft de houder het recht, maar niet de verplichting, om 100 aandelen van de onderliggende aandelen te verkopen tegen de uitoefenprijs tot het verstrijken van de put. Een handelaar kan een put verkopen om de premie zelf te innen of als onderdeel van een grotere optiestrategie.
Belangrijkste leerpunten
- Beleggers die putoptiestrategieën gebruiken om het risico van hun beleggingsportefeuille of een specifieke positie te verkleinen.
- Voor een longpositie in een aandeel kan een handelaar hedgen met een verticale put-spread, wat een venster van bescherming naar beneden biedt.
- De put-spread biedt bescherming tussen een hogere uitoefenprijs en een lagere uitoefenprijs.
- Daalt de prijs onder de lagere uitoefenprijs, dan biedt de spread geen extra bescherming.
Inzicht in hedging met short put-opties
Beleggers die hedgingstrategieën gebruiken om het risico van hun beleggingsportefeuille of een specifieke positie te verkleinen. Een hedge beschermt in wezen tegen een ongunstige prijsbeweging ten opzichte van de onderliggende positie, voorraad of portefeuille. Het doel van een afdekking is om het risico te verkleinen en de kans op verlies te beperken of te elimineren.
Hoewel optiestrategieën vaak door beleggers worden gebruikt om winst te maken en inkomsten te genereren, worden ze ook vaak gebruikt om een investeringspositie te beschermen, zoals het bezit van een aandeel.
Gekochte putoptie
Een gekochte putoptie (long) geeft een belegger het recht, maar niet de verplichting, om een effect te verkopen tegen de vooraf ingestelde uitoefenprijs van de optie vóór of op de vervaldatum. Stel dat een belegger bijvoorbeeld een aandeel kocht voor $ 100 en bescherming wilde om eventuele verliezen te beperken.
De investeerder besloot een putoptie te kopen met een strike van $ 90, waarbij de optie winst zal opleveren wanneer het aandeel onder de $ 90 daalt. De belegger betaalde echter een premie voor de optie, en deze vooruitbetaling kostte $ 2, wat betekent dat de putoptie pas geld zou opleveren als het aandeel onder de $ 88 per aandeel daalde. Met andere woorden, na $ 88 zou de putoptie geld opleveren om eventuele verliezen in de aandelenpositie te compenseren.
De aandelenkoers bedroeg $ 85 bij het verstrijken
Als het aandeel naar $ 85 zou gaan, zou de belegger de 100 aandelen van het aandeel voor $ 85 op de markt kunnen verkopen en $ 15 ($ 100 – $ 85) verliezen. De belegger zou echter de putoptie uitoefenen en het verschil verdienen tussen de uitoefenprijs van $ 90 en de marktprijs van $ 85. Als de premie van $ 2 wordt meegerekend, zou de optiehandel een winst van $ 3 opleveren ($ 90 staking – $ 85 marktprijs – $ 2 premie).
De winst van $ 3 uit de put zou het verlies van $ 15 op de longpositie in de aandelen gedeeltelijk compenseren en het verlies beperken tot $ 12 per aandeel.
De aandelenkoers bedroeg $ 110 bij het verstrijken
Als het aandeel $ 110 was op de vervaldag, zou de optie niet worden uitgeoefend en zou deze waardeloos vervallen. De reden dat het waardeloos afloopt, is dat de belegger de optie om de aandelen te verkopen niet zou uitoefenen met een staking van $ 90, wanneer de aandelen kunnen worden verkocht tegen $ 110 per aandeel op de markt. De belegger zou echter de premie van $ 2 verliezen, wat het maximale bedrag aan verlies op de optiehandel is. Ervan uitgaande dat de belegger de positie voor $ 110 heeft verkocht, zou de winst $ 8 of ($ 110 – $ 100 aankoopprijs – $ 2 premie) zijn.
Verkochte putoptie
Als de belegger de putoptie had verkocht, zou de belegger de premie vooraf betaald krijgen, maar het recht om de optie uit te oefenen opgeven. Met andere woorden, de putoptie zou aan een andere belegger zijn verkocht, en zij kunnen deze uitoefenen en profiteren als de aandelenkoers onder de uitoefenprijs daalt.
Voor de optieverkoper betekent dit dat iemand anders het recht heeft om de optie tegen de verkoper uit te oefenen en zijn longpositie tegen de uitoefenprijs op de optieverkoper te ‘zetten’. Met andere woorden, de optieverkoper kan worden gedwongen om de aandelen te kopen tijdens de staking wanneer de optie wordt uitgeoefend. Laten we aan de hand van het eerdere voorbeeld zeggen dat de belegger de staking van $ 90 heeft verkocht en $ 2 aan premie heeft ontvangen voor de verkoop.
De aandelenkoers bedroeg $ 85 bij het verstrijken
Als de aandelenkoers $ 85 bedroeg, zou deze worden uitgeoefend en zou de belegger de aandelen moeten kopen tegen de uitoefenprijs van $ 90. Met andere woorden, de koper van de putoptie , die vermoedelijk een longpositie had waarin ze de aandelen kochten voor $ 100, zou zijn aandelen willen verkopen tegen de $ 90-strike (om hun verliezen af te dekken), aangezien de prijs op de markt $ 85 was. De koper van de putoptie dwingt de verkoper van de putoptie om de aandelen te kopen tegen $ 90 per aandeel.
Ervan uitgaande dat de belegger de aandelen onmiddellijk afwikkelde nadat de putoptie was uitgeoefend, zou het verlies $ 5 bedragen ($ 90 strike – $ 85 marktprijs). De premie van $ 2 die vooraf aan de optieverkoper wordt betaald, zou helpen om het verlies te verminderen en het terug te brengen tot $ 3 ($ 5 verlies – $ 2 verdiende premie).
De aandelenkoers bedroeg $ 110 bij het verstrijken
Als het aandeel $ 110 was op de vervaldag, zou de optie niet worden uitgeoefend en zou deze waardeloos vervallen. De reden dat het waardeloos afloopt, is dat geen enkele belegger de optie zou uitoefenen om zijn aandelen te verkopen tegen een staking van $ 90, wanneer ze ze op de open markt kunnen verkopen voor $ 110 per aandeel. De verkoper van de optie zou echter de premie van $ 2 in uw zak steken, wat het maximale bedrag is dat met de transactie kan worden verdiend.
In het slechtste geval
Het worstcasescenario voor een optieverkoper is dat ze worden uitgeoefend en gedwongen om de aandelen te kopen, en dat de aandelenkoers naar nul gaat. Als we het eerdere voorbeeld gebruiken, zou de belegger die de put bij de $ 90-strike heeft verkocht, $ 90 verliezen, maar met de ontvangen premie van $ 2 zou het nettoverlies $ 88 zijn. Aangezien één optie gelijk is aan 100 aandelen, zou de belegger $ 8.800 hebben verloren.
Verticaal geplaatste spread
Optiestrategieën, spreads genoemd, helpen het verliesrisico voor optieverkopers te verkleinen door de verliezen op de transactie af te dekken. Voor een longpositie in een aandeel of ander actief kan een handelaar hedgen met een verticale put-spread. Deze strategie omvat het kopen van een putoptie met een hogere uitoefenprijs en vervolgens het verkopen van een put met een lagere uitoefenprijs. Beide opties hebben echter dezelfde vervaldatum. Een putspread biedt bescherming tussen de uitoefenprijzen van de gekochte en verkochte putten. Als de prijs lager is dan de uitoefenprijs van verkochte putten, biedt de spread geen extra bescherming. Deze strategie biedt bescherming aan de onderkant.
Laten we zeggen dat een belegger een aandeel kocht voor $ 92 en bescherming tegen neerwaartse effecten wilde hebben. Een putoptie met een strike $ 90 kost echter $ 4 om te kopen, wat te duur is voor de belegger. De investeerder besluit om een put met een lagere uitoefenprijs te verkopen om de kosten te compenseren. Hieronder ziet u hoe de optiestrategie eruit zou zien:
- Putoptie met een strike van $ 90 (gekochte optie) tegen een premie van $ 4
- Put optie met een strike van $ 75 (verkochte optie) en ontvang een premie van $ 3
- Nettokosten van $ 1 aan premie
De belegger wordt beschermd als de aandelenkoers onder $ 90 daalt en boven $ 75 blijft. Als het aandeel echter onder $ 75 daalt, biedt de optiestrategie geen bescherming meer. De maximale winst van de put-spread zou gelijk zijn aan $ 14 ($ 90 – $ 75 – $ 1 netto debet voor de premie).
Een verticale put-spreadstrategie heeft voor- en nadelen ten opzichte van alleen een gekochte put. Doorgaans is een regelrechte putoptie voor veel beleggers vrij duur. Het kopen van een putoptie biedt echter de maximale bescherming voor degenen die long zijn in de onderliggende aandelen. Zelfs als de aandelenkoers nul wordt, beschermt de stand-alone putoptie de belegger onder de uitoefenprijs.
De verticale spreiding daarentegen beschermt de belegger tot de strike van de verkochte putoptie of de goedkopere staking. Omdat de bescherming is afgetopt, is deze minder duur dan een stand-alone put.
Voordelen van het verkopen van putopties als afdekking
Putopties bieden neerwaartse bescherming voor een longpositie. Hoewel de bescherming die wordt geboden tegen de verticale spreiding beperkt is, kan het erg nuttig zijn als het aandeel naar verwachting beperkte neerwaartse bewegingen zal hebben. De aandelenkoers van een goed gevestigd bedrijf mag bijvoorbeeld niet al te wild fluctueren, en een put-spread kan een belegger binnen een bereik beschermen.
Het is belangrijk dat beleggers vertrouwd raken met de verschillende soorten opties voordat ze een transactie aangaan. Veel makelaars eisen dat beleggers een online trainingsles volgen en slagen voordat een belegger hedgingstrategieën met opties kan uitvoeren.