24 juni 2021 16:48

Waarom worden T-bills gebruikt bij het bepalen van risicovrije tarieven?

De rendement van een investering zonder risico op verlies. Meestal wordt ofwel de huidige schatkist, ofwel de T-rekening, rente of langlopende staatsobligatieopbrengst gebruikt als de risicovrije rente. T-bills worden als bijna vrij van wanbetalingsrisico beschouwd omdat ze volledig worden ondersteund door de Amerikaanse overheid.

De marktrisicopremie is het verschil tussen het verwachte rendement op een portefeuille minus de risicovrije rente. De marktrisicopremie is een onderdeel van het Capital Asset Pricing Model, of CAPM, dat de relatie tussen risico en rendement beschrijft. De risicovrije rente is verder belangrijk bij de prijsstelling van obligaties, aangezien obligatiekoersen vaak worden vermeld als het verschil tussen de obligatierente en de risicovrije rente.

Schatkistpapier

De risicovrije rente is hypothetisch, aangezien aan elke belegging een bepaald risico is verbonden. T-bills zijn echter om een ​​aantal redenen de investering die het dichtst bij risicovrij is. De Amerikaanse regering is nooit verzuimd  haar schuldverplichtingen na te komen, zelfs niet in tijden van ernstige economische spanningen.

T-bills zijn kortlopende effecten met een looptijd van één jaar of minder, meestal uitgegeven in coupures van $ 1.000. T-bills worden geveild tegen of onder hun nominale waarde, en beleggers krijgen de nominale waarde van het effect op de vervaldag betaald. Omdat de overheid obligatiehouders altijd a pari terugbetaalt wanneer ze vervallen, worden deze als risicovrije activa beschouwd.

Aangezien T-bills over relatief korte looptijden tegen hun nominale waarde worden betaald en geen regelmatige rentebetalingen (coupons) doen, is er ook vrijwel geen renterisico zolang ze worden aangehouden. T-bills zijn dus een vorm van nulcouponobligaties. Iedereen is vrij om T-bills te kopen op wekelijkse Treasury-veilingen. Ze zijn een heel eenvoudig instrument voor beleggers om te begrijpen. T-bills worden door de overheid uitgegeven om de staatsschuld te financieren. Rendementen op langlopende staatsobligaties worden soms gebruikt als risicovrije rente, afhankelijk van de investering die wordt geanalyseerd.