Hoe de Federal Reserve recessies bestrijdt - KamilTaylan.blog
24 juni 2021 16:54

Hoe de Federal Reserve recessies bestrijdt

De Amerikaanse centrale bank, de Federal Reserve, heeft een deflatie wordt genoemd. De Fed kan, in het geval van steile economische neergangen, dramatische maatregelen nemen om de werkloosheid te onderdrukken en de prijzen op te drijven, zowel om haar traditionele mandaat te vervullen als om noodhulp te bieden aan het financiële systeem en de economie van de VS.

Aan het begin van een recessie beginnen sommige bedrijven te mislukken, meestal als gevolg van een combinatie van reële economische schokken of economische knelpunten die het gevolg zijn van de onverenigbaarheid van productie- en consumptieactiviteiten als gevolg van eerder verstoorde rentetarieven en kredietvoorwaarden. Deze bedrijven ontslaan werknemers, verkopen activa en komen soms in gebreke met hun schulden of gaan zelfs failliet. Al deze zaken zetten de prijzen en de kredietverstrekking aan bedrijven in het algemeen neerwaarts, wat kan leiden tot een proces van schulddeflatie. 

Belangrijkste leerpunten

  • De Federal Reserve heeft een dubbel mandaat van het Congres om volledige werkgelegenheid en prijsstabiliteit in de Amerikaanse economie te handhaven
  • Om dit te helpen bereiken tijdens recessies, gebruikt de Fed verschillende monetaire beleidsinstrumenten om de werkloosheidscijfers te onderdrukken en de prijzen opnieuw op te drijven.
  • Deze tools omvatten het aankopen van activa op de open markt, reserveregulering, kortingsleningen en vooruitzichten om marktverwachtingen te beheren.
  • De meeste van deze instrumenten zijn al op grote schaal ingezet als antwoord op de economische uitdaging die door de recente beperkingen op het gebied van de volksgezondheid aan de economie is opgelegd.

Deflatie, in de vorm van dalende prijzen, is in het algemeen geen schadelijk proces voor de economie of op zichzelf een probleem voor de meeste bedrijven en consumenten. Het wordt echter algemeen gevreesd door centrale banken en de bredere financiële sector, vooral als het gaat om schulddeflatie, omdat het de reële waarde van schulden verhoogt en daarmee het risico voor debiteuren. Banken en aanverwante instellingen behoren doorgaans tot de grootste debiteuren in elke moderne economie. Om de banken te beschermen tegen het in gebreke blijven van hun overbelaste schulden, aarzelt de Federal Reserve niet om actie te ondernemen in naam van de stabiliteit.

De Federal Reserve heeft een aantal instrumenten om te proberen de economie tijdens een recessie weer op te blazen om deze doelen te bereiken. Deze tools vallen grotendeels in vier categorieën, die we hieronder toelichten.

Open markt operaties

De Fed kan de rentetarieven verlagen door op de open markt schuldbewijzen te kopen in ruil voor nieuw gecreëerd bankkrediet. Met nieuwe reserves kunnen de banken waarvan de Fed koopt, geld aan elkaar lenen tegen een lagere fed-fundsrente, het tarief dat banken van de ene op de andere dag aan elkaar lenen. De Fed hoopt dat een daling van de rentetarieven zich over het hele financiële systeem verspreidt, waardoor de tarieven voor bedrijven en particulieren worden verlaagd.

Wanneer dit werkt, maken de lagere tarieven het voor bedrijven goedkoper om te lenen, waardoor ze meer schulden kunnen blijven aangaan in plaats van in gebreke te blijven of gedwongen te worden personeel te ontslaan. Dit helpt werknemers in hun huidige baan te houden en de stijging van de werkloosheid te onderdrukken wanneer een recessie toeslaat. Lagere rentetarieven stellen consumenten ook in staat om meer aankopen op krediet te doen, waardoor de consumentenprijzen hoog blijven en zich ook verder in de schulden storten in plaats van binnen hun mogelijkheden te leven.

Aankopen van activa

De Fed koopt voornamelijk schatkistpapier in haar normale open-markttransacties, maar breidt dit uit met andere door de overheid gedekte schuld als het gaat om kwantitatieve versoepeling.

Er zijn momenten waarop de rentetarieven niet lager zullen worden, omdat banken het nieuw geïnjecteerde reservekrediet gewoon voor eigen gebruik aanhouden als liquide reserves voor hun schuldverplichtingen. In deze gevallen kan de Federal Reserve ervoor kiezen om gewoon door te gaan met open-markttransacties door obligaties en andere activa te kopen om het banksysteem te overspoelen met nieuw krediet. Dit staat bekend als kwantitatieve versoepeling (QE), de directe aankoop van activa door de Federal Reserve om meer geld in de economie te injecteren en de geldhoeveelheid uit te breiden. 

De Fed heeft sinds 2008 verschillende keren gebruik gemaakt van kwantitatieve versoepeling, waaronder in maart 2020, toen de centrale bank een eerste QE-plan van $ 700 miljard lanceerde om de schulden van het financiële systeem te ondersteunen bovenop het grootste deel van de bijna $ 4 biljoen in kwantitatieve versoepeling creëerde tijdens de Grote Recessie die het nog moet afwikkelen. Het is niet duidelijk waar de bovengrens ligt aan het vermogen van de Fed om triljoenen nieuwe dollars in het systeem te laten stromen om de banken te beschermen.  

Kapitaalvereisten verlagen

De Fed kan banken ook reguleren om ervoor te zorgen dat ze niet verplicht zijn kapitaal aan te houden tegen mogelijke schuldaflossing. Historisch gezien was de Fed belast met het reguleren van de banken om ervoor te zorgen dat ze voldoende liquide reserves aanhielden om aan aflossingsverzoeken te voldoen en solvabel te blijven. Tijdens recessies zou de Fed ook de eisen kunnen verlagen om banken meer flexibiliteit te geven om hun reserves te verlagen, met het risico dat dit de financiële kwetsbaarheid van banken vergroot.

Reservevereisten

De Fed vereist momenteel niet dat banken minimumreserves aanhouden voor hun verplichtingen, maar veel banken houden sowieso grote overtollige reserves aan bij de Fed.

Na de financiële crisis van 2007-2008 resulteerde de campagne van kwantitatieve versoepeling van de Fed er echter in dat banken enorme doorlopende saldi aan reserves aanhielden die hoger waren dan de vereiste reserveverhouding. Mede hierdoor heeft de Fed vanaf maart 2020 alle reserveverplichtingen voor banken afgeschaft. Hierdoor heeft de Fed geen ruimte meer om dit instrument te gebruiken om de kredietvoorwaarden voor de op handen zijnde recessie te versoepelen.

Kredietverlening

De Fed kan rechtstreeks geld lenen aan banken in nood via het zogenaamde kortingsvenster. Historisch gezien werd dit soort leningen verstrekt als een noodlening als laatste redmiddel voor banken uit andere opties, en ging het gepaard met een forse rente om de belangen van belastingbetalers te beschermen, gezien het risicovolle karakter van de leningen.

In de afgelopen decennia is de praktijk van discountleningen door de Fed echter verschoven naar het verstrekken van deze risicovolle leningen tegen veel lagere rentetarieven om de belangen van de financiële sector zo goed mogelijk te behartigen. Het heeft ook een hele reeks nieuwe kredietfaciliteiten geïntroduceerd die vergelijkbaar zijn met kredietverlening met korting, gericht op het ondersteunen van specifieke sectoren van de economie of de prijzen van specifieke activaklassen.

Vanaf maart 2020 heeft de Fed haar discontovoet verlaagd tot een recordhoogte van 0,25% om buitengewoon gunstige voorwaarden te bieden aan de meest risicovolle kredietnemers. Het is wellicht niet mogelijk om dit tarief verder te verlagen naarmate de economie dieper wegglijdt in economische malaise. 

Kredietgever van het laatste redmiddel

Met discountleningen treedt de Fed op in haar functie als ‘lender of last resort’ voor banken.

Verwachtingen Management

Verwachtingsmanagement wordt ook wel voorwaartse begeleiding genoemd. Veel van het economische onderzoek en de theorie over financiële markten en activaprijzen erkennen de rol die marktverwachtingen spelen in de financiële sector en de economie in bredere zin, en dit gaat niet verloren aan de Fed. Twijfel of de Fed zal optreden om banken te redden en de activaprijzen hoog te houden, kan leiden tot pessimisme onder investeerders, banken en bedrijven, bovenop de echte problemen waarmee de economie wordt geconfronteerd.