Definitie van rentetariefopties

Wat is een rentevoetoptie?

Een renteoptie is een financieel derivaat waarmee de houder kan profiteren van veranderingen in de rentetarieven. Beleggers kunnen met renteopties speculeren over de richting van de rentetarieven. Het is vergelijkbaar met een aandelenoptie en kan een put of een call zijn. Renteopties zijn optiecontracten op het tarief van obligaties, zoals Amerikaanse schatkistcertificaten.

Wat vertellen renteopties u?

Net als bij aandelenopties is er aan een rente-optie een premie verbonden of zijn er kosten verbonden aan het aangaan van het contract. Een calloptie geeft de houder het recht, maar niet de plicht, om te profiteren van stijgende rentetarieven. De belegger die de calloptie houdt, verdient winst als, aan het einde van de optie, de rentetarieven zijn gestegen en worden verhandeld tegen een tarief dat hoger is dan de uitoefenprijs en hoog genoeg om de premie te dekken die is betaald om het contract aan te gaan.

Omgekeerd, een rente put geeft de houder het recht, maar niet de verplichting, om te profiteren van een dalende rente. Als de rentetarieven lager dalen dan de uitoefenprijs en laag genoeg om de betaalde premie te dekken, is de optie winstgevend of in-the-money.

De optiewaarden zijn 10x het onderliggende rendement van schatkistpapier voor dat contract. Een schatkist met een rendement van 6% zou een onderliggende optiewaarde van $ 60 hebben op de optiemarkt. Wanneer de rente van schatkistpapier beweegt of verandert, veranderen ook de onderliggende waarden van hun opties. Als het rendement van 6% voor een schatkist zou stijgen tot 6,5%, zou de onderliggende optie stijgen van $ 60 naar $ 65.

Afgezien van regelrechte speculatie over de richting van de rentetarieven, worden rente-opties ook gebruikt door portefeuillebeheerders en instellingen om het renterisico af te dekken. Renteopties kunnen worden aangegaan met behulp van korte- en langetermijnrendementen of wat gewoonlijk de rentecurve wordt genoemd. De rentecurve verwijst naar de helling van de rentes voor staatsobligaties in de tijd. Als kortlopende staatsobligaties, zoals de tweejaars schatkist, een lagere rente hebben dan langlopende schatkistpapier, zoals de 30-jaars rente, dan is de rentecurve opwaarts gericht. Als de langetermijnrendementen lager zijn dan de kortetermijnrendementen, is er sprake van een neerwaarts gerichte curve.

Rente-opties worden formeel verhandeld via de CME Group, een van de grootste futures- en optiebeurzen ter wereld. De regulering van deze opties wordt beheerd door de Securities and Exchange Commission (SEC). Een belegger kan gebruik maken van opties op staatsobligaties en notes, en Eurodollar futures.

Renteopties hebben uitoefeningsbepalingen in Europese stijl, wat betekent dat de houder hun opties pas op de vervaldag kan uitoefenen. De beperking van de uitoefening van opties vereenvoudigt het gebruik ervan, aangezien het risico van vroegtijdige aankoop of verkoop van het optiecontract wordt geëlimineerd. De uitoefeningswaarden van de tariefoptie zijn opbrengsten, geen prijseenheden.

Ook is er geen sprake van levering van effecten. In plaats daarvan, rente-opties zijn cash-settled, dat is het verschil tussen de uitoefenprijs uitoefenprijs van de optie, en de uitoefening settlement waarde wordt bepaald door de heersende spot opbrengst.

Voorbeeld van een rentevoetoptie

Als een belegger wil speculeren op stijgende rentetarieven, kan hij een calloptie kopen op de 30-jarige schatkist met een uitoefenprijs van $ 60 en een vervaldatum van 31 augustus.

De premie voor de call-optie is $ 1,50 per contract. Op de optiemarkt wordt de $ 1,50 vermenigvuldigd met 100, zodat de kosten voor één contract $ 150 zouden bedragen en twee call-optiecontracten $ 300 zouden kosten. De premie is belangrijk omdat de belegger genoeg geld moet verdienen om de premie te dekken.

Als de opbrengsten tegen 31 augustus stijgen en de optie op de vervaldag $ 68 waard is, zou de belegger het verschil van $ 8 of $ 800 verdienen op basis van de vermenigvuldigingsfactor van 10. Als de belegger oorspronkelijk één contract had gekocht, zou de nettowinst $ 650 zijn of $ 800 minus de premie van $ 150 die is betaald om deel te nemen aan de call-optie.

Omgekeerd, als de opbrengsten op 31 augustus lager waren en de call-optie nu $ 55 waard was, zou de optie waardeloos vervallen en zou de belegger de premie van $ 150 die voor het ene contract is betaald, verliezen.

Voor een optie die waardeloos afloopt, wordt gezegd dat deze ” out of the money ” is. Met andere woorden, de waarde zou nul zijn en de koper van de optie verliest de volledige betaalde premie.

Net als bij andere opties hoeft de houder niet te wachten tot de vervaldatum om de positie te sluiten. De houder moet de optie terug verkopen op de open markt. Voor een verkoper van opties vereist het sluiten van de positie vóór afloop de aankoop van een gelijkwaardige optie met dezelfde uitoefenperiode en vervaldatum.

Er kan echter een winst of verlies zijn bij het afwikkelen van de transactie, wat het verschil is tussen de premie die oorspronkelijk voor de optie is betaald en de premie die is ontvangen van het afwikkelingscontract.

Het verschil tussen rente-opties en binaire opties

Een binaire optie is een afgeleid financieel product met een vaste (of maximale) uitbetaling als de optie met geld afloopt , of de handelaar verliest het bedrag dat hij in de optie heeft geïnvesteerd als de optie buiten het geld afloopt. Het succes van een binaire optie is dus gebaseerd op een ja of nee-propositie – vandaar ‘binair’.

Binaire opties hebben een vervaldatum of -tijd. Op het moment van expiratie moet de prijs van de onderliggende waarde zich aan de juiste kant van de  uitoefenprijs bevinden  (op basis van de genomen transactie) om ervoor te zorgen dat de handelaar winst kan maken.

Een renteoptie wordt vaak een obligatieoptie genoemd en kan worden verward met binaire opties. Renteopties hebben echter andere kenmerken en uitbetalingsstructuren dan binaire opties.

Beperkingen van renteopties

Aangezien renteopties in Europa gevestigde opties zijn, kunnen ze niet vervroegd worden uitgeoefend zoals opties in Amerikaanse stijl. Het contract kan echter worden ontbonden door een compensatiecontract aan te gaan, maar dat is niet hetzelfde als het uitoefenen van de optie.

Beleggers moeten de obligatiemarkt goed beheersen wanneer ze in renteopties beleggen. De rente op staatsobligaties en obligaties heeft een vaste rente en de rente op staatsobligaties beweegt omgekeerd evenredig met de obligatiekoersen.

Naarmate de rente stijgt, dalen de obligatiekoersen omdat bestaande obligatiehouders hun eerder gekochte obligaties verkopen, aangezien hun obligaties een lager rendement hebben dan de huidige markt. Met andere woorden, in een markt met stijgende rente willen bestaande obligatiehouders hun lager renderende obligaties niet tot de vervaldag aanhouden. In plaats daarvan verkopen ze hun obligaties en wachten ze om in de toekomst hoger renderende obligaties te kopen. Als gevolg hiervan, wanneer de rente stijgt, dalen de obligatiekoersen als gevolg van een uitverkoop op de obligatiemarkt.

Meer informatie over rentetariefopties

Beleggers die renteopties willen verhandelen, moeten de dynamiek van de obligatiemarkt, de rendementen, de obligatiekoersen en het aantal factoren die de rentetarieven bepalen, begrijpen.