Geïnterpoleerde opbrengstcurve (I-curve)
Wat is een geïnterpoleerde opbrengstcurve (I-curve)?
Een geïnterpoleerde rentecurve (I-curve) is een rentecurve die is afgeleid met behulp van on-the-run Treasuries. Omdat on-the-run Treasuries beperkt zijn tot specifieke looptijden, moet het rendement van looptijden tussen de on-the-run treasuries worden geïnterpoleerd. Interpolatie is een manier om de waarde van een onbekende entiteit te bepalen, vaak door middel van numerieke analyse om de waarde van die entiteit te schatten.
Financiële analisten en beleggers interpoleren rentecurves om toekomstige economische activiteit en prijsniveaus op de obligatiemarkten te helpen voorspellen. Ze kunnen dit bereiken door een aantal methodologieën te gebruiken, waaronder bootstrapping en regressieanalyse.
Belangrijkste leerpunten
- Een geïnterpoleerde rentecurve of “I-curve” verwijst naar een rentecurve die is uitgezet met behulp van gegevens over het rendement en de looptijden van lopende staatsobligaties.
- On-the-run Treasuries zijn de meest recent uitgegeven Amerikaanse staatsobligaties of notes met een specifieke looptijd.
- Interpolatie verwijst naar de methoden die worden gebruikt om nieuwe geschatte gegevenspunten te creëren tussen bekende gegevenspunten in een grafiek.
- Twee van de meest gebruikelijke methoden om een rentecurve te interpoleren zijn bootstrapping en regressieanalyse.
- Beleggers en financiële analisten interpoleren vaak rendementscurves om een beter begrip te krijgen van waar de obligatiemarkten en de economie in de toekomst heen zouden kunnen gaan.
Inzicht in de geïnterpoleerde opbrengstcurve (I-curve)
De rentecurve is de curve die in een grafiek wordt gevormd wanneer het rendement en de verschillende looptijden van schatkistpapier worden uitgezet. De grafiek is uitgezet met de y-as die de rentetarieven weergeeft en de x-as die de oplopende tijdsduur aangeeft. Omdat kortlopende obligaties doorgaans een lagere rente hebben dan langlopende obligaties, loopt de curve van linksonder naar rechts af.
Wanneer de rentecurve wordt uitgezet met behulp van gegevens over het rendement en de looptijden van on-the-run Treasuries, wordt dit een geïnterpoleerde rentecurve of I-curve genoemd. On-the-run Treasuries zijn de meest recent uitgegeven Amerikaanse schatkistcertificaten, notes of obligaties met een bepaalde looptijd.
Omgekeerd zijn off-the-run staatsobligaties verhandelbare staatsobligaties die bestaan uit meer doorgewinterde uitgiften. De on-the-run Treasury zal een lager rendement en een hogere prijs hebben dan een vergelijkbare off-the-run uitgifte, en ze vormen slechts een klein percentage van het totaal aan uitgegeven schatkistpapier.
Interpolatie
Interpolatie is gewoon een methode die wordt gebruikt om de waarde van een onbekende entiteit te bepalen. Schatkistpapier uitgegeven door de Amerikaanse overheid is niet voor elke periode beschikbaar. U kunt bijvoorbeeld het rendement vinden voor een obligatie van 1 jaar, maar niet voor een obligatie van 1,5 jaar.
Om de waarde van een ontbrekend rendement of rentetarief te bepalen om een rentecurve af te leiden, kan de ontbrekende informatie worden geïnterpoleerd met behulp van verschillende methoden, waaronder bootstrapping of regressieanalyse. Zodra de geïnterpoleerde curve is afgeleid, spreads kunnen worden berekend als enkele bindingen looptijden vergelijkbaar met die van de op-de-run Treasuries.
Omdat rentecurves de mening van de obligatiemarkt weerspiegelen over toekomstige niveaus van inflatie, rentetarieven en algemene economische groei, kunnen beleggers rendementscurves gebruiken om hen te helpen investeringsbeslissingen te nemen.
Bootstrapping
De bootstrapping-methode maakt gebruik van interpolatie om de opbrengsten te bepalen voor Treasury -nulcouponeffecten met verschillende looptijden. Met behulp van deze methode wordt een coupondragende obligatie ontdaan van zijn toekomstige kasstromen – dat wil zeggen couponbetalingen – en omgezet in meerdere nulcouponobligaties. Meestal zullen sommige tarieven aan het korte uiteinde van de curve bekend zijn. Voor rentetarieven die onbekend zijn vanwege onvoldoende liquiditeit aan de korte kant, kunt u interbancaire geldmarktrente gebruiken.
Om samen te vatten, interpoleert u eerst de tarieven voor elke ontbrekende looptijd. U kunt dit doen met behulp van een lineaire interpolatiemethode. Nadat u alle termstructureringspercentages hebt bepaald, gebruikt u de bootstrapping-methode om de nulcurve af te leiden uit de par-termstructuur. Het is een iteratief proces dat het mogelijk maakt een nulcouponrendementscurve af te leiden uit de rentes en prijzen van coupondragende obligaties.
Speciale overwegingen
Verschillende soorten vastrentende effecten worden verhandeld tegen rendementsspreads ten opzichte van de geïnterpoleerde rentecurve, waardoor het een belangrijke benchmark is. Zo worden bepaalde door het bureau gedekte hypotheekverplichtingen (CMO’s) verhandeld tegen een spread naar de I-curve op een plek op de curve die gelijk is aan hun gewogen gemiddelde levensduur. De gewogen gemiddelde levensduur van een CMO zal hoogstwaarschijnlijk ergens binnen de lopende staatsobligaties liggen, wat de afleiding van de geïnterpoleerde rentecurve noodzakelijk maakt.