Vloeibare activa
Wat is een liquide activa?
Een liquide actief is een actief dat in korte tijd gemakkelijk in contanten kan worden omgezet. Liquide middelen omvatten zaken als contanten, geldmarktinstrumenten en verhandelbare effecten. Zowel particulieren als bedrijven kunnen zich bezighouden met het volgen van liquide middelen als een deel van hun nettowaarde. Voor de financiële boekhouding worden de liquide middelen van een bedrijf op de balans als vlottende activa gerapporteerd.
Inzicht in liquide activa
Een liquide actief is contant geld of een actief dat gemakkelijk in contanten kan worden omgezet. In termen van liquiditeit is contant geld koning, aangezien contant geld als wettig betaalmiddel het uiteindelijke doel is. Activa kunnen vervolgens in korte tijd in contanten worden omgezet, vergelijkbaar met contanten zelf, omdat de activumhouder snel en gemakkelijk contanten kan krijgen in een transactie-uitwisseling.
Liquide middelen worden vaak als contanten beschouwd en kunnen ook kasequivalenten worden genoemd omdat de eigenaar er zeker van is dat de activa op elk moment gemakkelijk kunnen worden ingewisseld voor contanten.
Over het algemeen moeten er verschillende factoren zijn om een liquide activum als liquide te beschouwen. Het moet in een gevestigde, liquide markt zijn met een groot aantal direct beschikbare kopers. Eigendomsoverdracht moet ook veilig zijn en gemakkelijk worden vergemakkelijkt. In sommige gevallen kan de hoeveelheid tijd die nodig is om contant te worden omgerekend, variëren.
Belangrijkste leerpunten
- Een liquide actief is een actief dat in korte tijd gemakkelijk in contanten kan worden omgezet.
- Liquide middelen hebben over het algemeen liquide markten met een hoge vraag en zekerheid.
- Ondernemingen nemen liquide middelen op in het gedeelte vlottende activa van hun balans.
- Bedrijfsmiddelen worden meestal uitgesplitst via de snelle en actuele ratio-methoden om liquiditeitstypes en solvabiliteit te analyseren.
De meest liquide activa zijn contanten en effecten die onmiddellijk tegen contanten kunnen worden verhandeld. Bedrijven kunnen ook activa met een verwachte contante conversie van één jaar of minder als liquide beschouwen. Gezamenlijk staan deze activa bekend als de vlottende activa van een bedrijf. Dit verbreedt de reikwijdte van liquide middelen tot debiteuren en inventaris.
Over het algemeen zijn liquide middelen erg belangrijk voor particulieren en bedrijven, omdat ze de eerste bron zijn van contanten die worden gebruikt om aan betalingsverplichtingen te voldoen.
Balansboekhouding
In de financiële boekhouding worden de activa op de balans opgesplitst naar huidige en lange termijn met een hiërarchische methode in overeenstemming met de liquiditeit. De vlottende activa van een bedrijf zijn activa waarnaar een bedrijf op zoek is voor contante conversie binnen een periode van een jaar. Vlottende activa hebben verschillende tijdsbestekken voor liquiditeitsconversie, afhankelijk van het type activa. Contant geld wordt beschouwd als het meest liquide type liquide activa, aangezien het zelf contant geld is.
Contant geld is een wettig betaalmiddel dat een persoon of bedrijf kan gebruiken om betalingen uit te voeren voor aansprakelijkheidsverplichtingen. Kasequivalenten en verhandelbare effecten volgen contanten als beleggingen die binnen een zeer korte periode, vaak onmiddellijk op de open markt, tegen contanten kunnen worden verhandeld. Andere vlottende activa kunnen ook debiteuren en inventaris omvatten.
Op de balans worden activa door hun hiërarchie minder liquide. Als zodanig omvat het deel van de balans met langlopende activa niet-liquide activa. Deze activa worden naar verwachting over een jaar of langer in contanten omgezet. Grond, investeringen in onroerend goed, uitrusting en machines worden beschouwd als soorten niet-liquide activa omdat ze tijd nodig hebben om in contanten om te zetten, er kosten kunnen worden gemaakt om ze in contanten om te zetten en ze mogelijk helemaal niet in contanten worden omgezet.
Veel niet-liquide, langetermijnactiva vereisen gewoonlijk afschrijving omdat ze naar verwachting niet gemakkelijk voor contanten kunnen worden verkocht en hun waarde daalt terwijl ze in gebruik zijn.
Voorbeelden van liquide activa
Voorbeelden van liquide middelen die door zowel particulieren als bedrijven worden aangehouden, zijn onder meer:
- Contant geld
- Geldmarktactiva
- Verhandelbare aandelen (aandelen)
- Verhandelbare schuldbewijzen (obligaties)
- Amerikaanse staatsobligaties die binnen een jaar vervallen of actief worden verhandeld op de secundaire markt
- Beleggingsfondsen
- Exchange Traded Funds (ETF’s)
- Debiteuren
- Voorraad
Analyse van liquide activa
In het bedrijfsleven zijn liquide middelen belangrijk om te beheren voor zowel interne prestaties als externe rapportage. Een bedrijf met meer liquide middelen heeft een groter vermogen om schuldverplichtingen te betalen wanneer ze vervallen.
Bedrijven hebben strategische processen voor het beheren van de hoeveelheid contanten op hun balans die beschikbaar zijn om rekeningen te betalen en de vereiste uitgaven te beheren. Industrieën zoals het bankwezen hebben een vereiste hoeveelheid geldmiddelen en kasequivalenten die het bedrijf moet aanhouden om te voldoen aan de branchevoorschriften.
Er zijn verschillende belangrijke ratio’s die analisten gebruiken om liquiditeit te analyseren, ook wel solvabiliteitsratio’s genoemd. Twee van de meest voorkomende zijn de snelle verhouding en de stroomverhouding. In de huidige verhouding worden vlottende activa gebruikt om het vermogen van een bedrijf te beoordelen om zijn kortlopende verplichtingen te dekken met al zijn vlottende activa en om ongeplande en speciale omstandigheden zoals een pandemie te overleven.
De quick ratio is een strengere solvabiliteitsratio die kijkt naar het vermogen van een bedrijf om zijn kortlopende verplichtingen te dekken met alleen zijn meest liquide activa. De quick ratio is inclusief debiteuren.
De quick ratio en de current ratio zijn de belangrijkste ratio’s van financiële overzichten die worden gebruikt om liquiditeitsniveaus op te splitsen en de solvabiliteit te analyseren.
Vloeibare en niet-vloeibare markten
Zowel particulieren als bedrijven hebben te maken met liquide en niet-liquide markten. Cash as king is het uiteindelijke doel voor liquiditeit en het gemak van conversie naar contanten scheidt over het algemeen het onderscheid tussen een liquide versus niet-liquide markt, maar er kunnen ook een aantal andere overwegingen zijn.
Een liquide actief moet een gevestigde markt hebben waarin voldoende kopers en verkopers bestaan, zodat een actief gemakkelijk in contanten kan worden omgezet. De marktprijs van het actief mag ook niet significant worden gewijzigd, wat resulteert in minder liquiditeit of meer illiquiditeit voor latere marktdeelnemers.
De aandelenmarkt is een voorbeeld van een liquide markt vanwege het grote aantal kopers en verkopers, wat resulteert in een gemakkelijke conversie naar contanten. Omdat aandelen op elektronische markten kunnen worden verkocht tegen volledige marktprijzen, zijn beursgenoteerde aandelen liquide middelen. De liquiditeit kan echter per effect verschillen, op basis van marktkapitalisatie en transacties met een gemiddeld aandelenvolume.
De valutamarkt wordt beschouwd als de meest liquide markt ter wereld omdat hier elke dag, 24 uur per dag biljoenen dollars worden omgewisseld, waardoor het voor één persoon onmogelijk is om de wisselkoers te beïnvloeden. Andere liquide markten zijn onder meer grondstoffen en schulden op de secundaire markt.
Illiquide markten
Illiquide markten hebben hun eigen overwegingen en beperkingen. Deze factoren kunnen belangrijk zijn voor individuen en beleggers bij het toewijzen van liquide versus niet-liquide activa en bij het nemen van investeringsbeslissingen.
Een onroerendgoedeigenaar kan bijvoorbeeld een onroerend goed willen verkopen om schuldverplichtingen af te betalen. De liquiditeit van onroerend goed kan variëren afhankelijk van het onroerend goed en de markt, maar het is geen liquide markt zoals aandelen. Als zodanig kan het zijn dat de eigenaar van het onroerend goed een lagere prijs moet accepteren om het onroerend goed snel te verkopen. Een snelle verkoop kan enkele negatieve effecten hebben op de algemene marktliquiditeit en zal niet altijd de volledige verwachte marktwaarde genereren.
Een ander type controversiële illiquide activa kunnen vastrentende waarden op de particuliere markt zijn, die kunnen worden geliquideerd of verhandeld, maar minder actief. Over het algemeen passen beleggers bij het overwegen van illiquide activa meestal een soort liquiditeitspremie toe die een hoger rendement en hoger rendement vereist voor het liquiditeitsrisico.