Load Spread Option
Wat is een optie voor lastspreiding?
Een load-spread-optie is een methode om de jaarlijkse vergoedingen van beleggers in load-fondsen te innen door middel van periodieke inhoudingen. Het idee lijkt enigszins op een contractueel plan met gespreide belasting. De belegger kan er altijd voor kiezen om de vergoedingen in één keer te betalen. De optie lastspreiding biedt echter een alternatief waarmee de lasten in kleinere bedragen kunnen worden opgesplitst.
Belangrijkste leerpunten
- Een load-spread-optie omvat het nemen van periodieke inhoudingen van houders van beleggingsfondsen in plaats van een grotere eenmalige front-end of back-end load op te leggen.
- Met load-spread-opties kan een load-fonds de vergoedingen effectief opsplitsen in kleinere stappen, waardoor betalingsopties worden geboden die voor sommige beleggers beter beheersbaar zijn.
- Het grootste nadeel van load-spread-opties is dat ze de werkelijke kosten van beleggen in een bepaald fonds kunnen verbergen.
Inzicht in opties voor lastspreiding
Een load-spread-optie is een proces voor het innen van vergoedingen dat verband houdt met kosten die worden opgelegd door load-fondsen, dit zijn onderlinge fondsen die verkoopkosten of commissies opleggen.
Laadkosten kunnen worden gecategoriseerd als:
- Front-end : wordt in rekening gebracht op het moment van de eerste aankoop
- Back-end : wordt in rekening gebracht wanneer beleggers aandelen verkopen
- Level-load : Lopende kosten die in rekening worden gebracht zolang de belegger een belang in het fonds blijft behouden
Front-end en back-end kosten worden niet beschouwd als onderdeel van de normale kostenratio van het fonds, maar level-load-kosten wel. De belegger is verantwoordelijk voor het dekken van deze kosten, die bekend staan als de belasting. De laadkosten worden betaald aan een tussenpersoon, zoals een makelaar of beleggingsadviseur. Bij onbelaste fondsen worden dergelijke verkoopkosten niet in rekening gebracht.
Beleggers kunnen de laadkosten drastisch verlagen door te beleggen in onbelaste fondsen, die de laadkosten onder de 0,25% moeten houden. Veel exchange-traded funds (ETF’s) zijn ook goede keuzes om de vergoedingen laag te houden.
Door gebruik te maken van een load-spread-optie kan het fonds de vereiste vergoedingen spreiden en deze op verschillende vooraf ingestelde tijdstippen in rekening brengen. Deze periodieke inhoudingen worden vaak afgetrokken van de reguliere beleggersbijdragen aan het fonds om de last van de laadkosten over de tijd te spreiden.
Voordelen van opties voor lastspreiding
Met load-spread-opties kan een load-fonds vergoedingen opsplitsen, waardoor betalingsopties worden geboden die beter beheersbaar zijn voor beleggers. Dit biedt investeerders een manier om de vereiste vergoedingen op een meer budgetvriendelijke manier te betalen en ondersteunt investeringsplanning op de lange termijn.
Met een load-spread-optie kan een belegger in beleggingsfondsen periodiek vergoedingen aan het fonds betalen. De uitbetalingen van de load-spread-optie kunnen worden gekoppeld aan specifieke mijlpalen of gebeurtenissen, zoals na elk salaris. De belegger kan dan de zwaardere last vermijden om elk jaar een forfaitaire belastingvergoeding te betalen, aangezien een deel van de vergoeding bij elke bijdrage wordt betaald. De laadkosten kunnen worden voldaan door een bepaald bedrag in mindering te brengen op de periodieke vaste betalingen van de belegger.
Nadelen van opties voor lastspreiding
Het grootste nadeel van load-spread-opties is dat ze de werkelijke kosten van beleggen in een bepaald fonds kunnen verbergen.
Laten we aannemen dat een belegger $ 100.000 in een fonds heeft met level-load fees van 1,3%. Als de belegger om de week elk salaris in rekening wordt gebracht, bedragen de kosten elke twee weken $ 50. In de context van $ 100.000 lijkt $ 50 misschien niet veel geld. Een eenmalige betaling van 1.300 dollar per jaar brengt echter de werkelijke kosten met zich mee – 1.300 dollar is genoeg om een nieuwe computer, een nieuwe tv of een aangename vakantie te kopen.
Te hoge vergoedingen die worden vermomd door opties voor load-spread, kunnen in sommige situaties een bijzonder groot probleem zijn. Een werknemer kan bijvoorbeeld automatisch worden ingeschreven voor een pensioenplan of een belegger besteedt mogelijk niet genoeg aandacht aan vergoedingen. Vergoedingen die er niet hoog uitzien wanneer iemand voor het eerst met weinig geld begint, verbruiken meer geld naarmate de besparingen toenemen. Veel goedkope ETF’s rekenen totale kosten van minder dan 0,07% per jaar en presteren vaak beter dan onderlinge fondsen die meer dan 1% in rekening brengen. Voor onze investeerder met $ 100.000 kan dat oplopen tot een besparing van meer dan $ 1.000 per jaar.
De sleutel is om te kijken naar hoeveel er werkelijk elk jaar wordt uitgegeven, in plaats van de herhaalde kleine kosten als gevolg van opties voor load-spread te negeren.