Lening Productiekantoor (LPO)
Wat is een kredietproductiebureau?
Een leningproductiebureau (LPO) is een administratieve afdeling van een bank, die zich, zoals de naam al aangeeft, uitsluitend bezighoudt met leninggerelateerde activiteiten. De Federal Reserve definieert een LPO als “een bemande faciliteit, anders dan een bijkantoor, die open is voor het publiek en die kredietgerelateerde diensten biedt, zoals informatie over leningen en aanvragen.”
Gereguleerd door zowel de staatswet als de Raad van Bestuur van de belangrijkste bankfaciliteit, kan de LPO zelf geen leningen verstrekken, maar mag hij alleen administratieve taken uitvoeren met betrekking tot de verwerking ervan. Om die reden verbieden regelgeving dat de LPO-faciliteit geen bijkantoor van de bank mag worden genoemd – tenzij de commissaris van het staatsbank een aanvraag indient om als bijkantoor op te treden. Op dit punt kan het leningproductiekantoor volledige aflossing van de lening bieden.
Belangrijkste leerpunten
- Een leningproductiebureau, of LPO, is een administratieve afdeling van een bank die zich uitsluitend richt op het aanvragen van leningen.
- Een LPO behandelt voornamelijk aanvragen voor woninghypotheken, maar behandelt ook andere soorten leningen.
- De LPO kan niet rechtstreeks leningen verstrekken, maar kan wel alle administratieve taken uitvoeren die bij het aanvragen en ontvangen van leningen horen.
- De LPO kan het onderzoek doen dat nodig is om een lening te overwegen en kan zelfs suggereren of de lening moet worden goedgekeurd of afgewezen, maar moet de aanvraag dan doorsturen naar de bank voor een definitieve beslissing.
Hoe een leningproductiebureau werkt
Het kantoor voor de productie van leningen, dat zich op het terrein van de bank of op een andere locatie bevindt, beoordeelt en verwerkt leningaanvragen, waarbij wordt gecontroleerd op naleving van de acceptatienormen en op volledigheid van documenten. Het behandelt meestal woninghypotheken, maar biedt ook andere soorten leningen.
Een LPO-verwerker of underwriter voert deze ondersteunende taken uit: het ontvangen, verzamelen, verspreiden en analyseren van informatie die nodig is voor het verwerken of onderschrijven van een lening. Ook communiceert de LPO-verwerker met aanvragers om de voor deze activiteiten benodigde informatie te verkrijgen. Andere rollen in een LPO zijn onder meer de productieleider van de lening, de leningspecialist, de operationele supervisor en de klantenservice.
Een LPO kan klanten educatieve informatie verstrekken over hypotheken en leningen, hetzij eigen materiaal van de moederbank of algemeen materiaal van een overheidsinstantie. LPO-verwerkers mogen echter geen leentarieven of voorwaarden aanbieden of onderhandelen, noch mogen zij consumenten adviseren over tarieven of voorwaarden voor woninghypotheken.
Als het klaar is met het verzamelen en analyseren van alle gegevens, stuurt het bureau voor de productie van leningen de aanvraag door naar de bank zelf voor een definitieve beslissing. De senior verwerker van de LPO kan de goedkeuring van een aanvraag aanbevelen, maar de feitelijke beslissing moet van het thuiskantoor of een bijkantoor komen.
Als de lening wordt goedgekeurd, kan de LPO ook verantwoordelijk zijn voor het overhandigen van de cheque of fondsen van de bank aan de lener of diens rekening.
Een kredietproductiebureau kan alleen optreden als bijkantoor en volledige kredietverlening verlenen, als de bank de staatsbankcommissaris met succes om toestemming verzoekt.
Speciale overwegingen voor het bureau voor de productie van leningen
Omdat het geen volledig filiaal van de bank is, is het kantoor voor de productie van leningen niet verplicht beleid of bewegwijzering te posten van de Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC) of Availability of Funds and Collection of Cheques (Regulation CC). Het kantoor moet echter een poster van Equal Housing Lender tonen, wat een vereiste is overal waar deposito’s worden ontvangen of leningen worden verstrekt.
LPO vs. leningbeheerder
Hoewel ze allebei financieringsondersteunende diensten verlenen, is een LPO niet hetzelfde als een leningservicer. In feite opereren de twee aan verschillende uiteinden van het proces. LPO’s mogen alleen het proces beheren van aanvraag tot uitbetaling van een lening. Daarentegen beheert de leningsbeheerder deze vanaf het moment dat de opbrengsten van een lening worden verspreid totdat de lening is afbetaald.
De verwarring ontstaat vaak doordat leningen tegenwoordig vaak worden afgelost door derden, los van de instelling die ze heeft verstrekt. Van oudsher was het verstrekken van leningen een kerntaak die werd uitgevoerd door en ondergebracht bij banken. Tegenwoordig kunnen de taken worden vervuld door een niet-bancaire entiteit die gespecialiseerd is in het afhandelen van leningen of door een subservicer die optreedt als een externe leverancier voor kredietinstellingen.