Loan-to-Deposit Ratio (LDR)

Wat is de Loan-to-Deposit Ratio (LDR)?

De lening-tot-depositoverhouding (LDR) wordt gebruikt om de liquiditeit van een bank te beoordelen door de totale leningen van een bank te vergelijken met de totale deposito’s voor dezelfde periode. De LDR wordt uitgedrukt in een percentage. Als de ratio te hoog is, betekent dit dat de bank mogelijk niet genoeg liquiditeit heeft om onvoorziene fondsvereisten te dekken. Omgekeerd, als de ratio te laag is, verdient de bank mogelijk niet zoveel als zou kunnen.

Formule en berekening voor LDR

Om de lening / depositoverhouding te berekenen, deelt u het totale bedrag aan leningen van een bank door het totale bedrag aan deposito’s voor dezelfde periode. U vindt de cijfers op de balans van een bank. Leningen worden vermeld als activa, terwijl deposito’s worden vermeld als verplichtingen.

Wat zegt LDR u?

Een loan-to-deposit-ratio toont het vermogen van een bank om kredietverliezen en opnames door haar klanten te dekken. Beleggers houden toezicht op de LDR van banken om ervoor te zorgen dat er voldoende liquiditeit is om leningen te dekken in het geval van een economische neergang die leidt tot wanbetalingen.

De LDR helpt ook om te laten zien hoe goed een bank klanten aantrekt en vasthoudt. Als de deposito’s van een bank toenemen, komt er nieuw geld en nieuwe klanten binnen. Als gevolg hiervan zal de bank waarschijnlijk meer geld hebben om uit te lenen, wat de inkomsten zou moeten verhogen. Hoewel het contra-intuïtief is, zijn leningen een aanwinst voor een bank, aangezien banken rente-inkomsten halen uit leningen. Deposito’s daarentegen zijn verplichtingen omdat banken over die deposito’s een rente moeten betalen, zij het tegen een laag tarief.

De LDR kan beleggers helpen bepalen of een bank goed wordt beheerd. Als de bank haar deposito’s niet verhoogt of haar deposito’s krimpt, heeft de bank minder geld te lenen. In sommige gevallen zullen banken geld lenen om aan hun kredietvraag te voldoen in een poging de rente-inkomsten te verhogen. Als een bank echter schulden gebruikt om haar kredietverlening te financieren in plaats van deposito’s, zal de bank schuldendienstkosten hebben, aangezien zij rente over de schuld moet betalen.

Als gevolg hiervan zal een bank die geld leent om aan haar klanten te lenen, doorgaans lagere winstmarges en meer schulden hebben. Een bank zou liever deposito’s gebruiken om geld te lenen, aangezien de rentetarieven die aan spaarders worden betaald veel lager zijn dan de tarieven die zij in rekening zou moeten brengen voor het lenen van geld. De LDR helpt investeerders om de banken te herkennen die genoeg deposito’s hebben om te lenen en die geen toevlucht hoeven te nemen tot het verhogen van hun schulden.

De juiste LDR is een delicaat evenwicht voor banken. Als banken te veel van hun deposito’s lenen, kunnen ze zichzelf overbelasten, vooral in een economische neergang. Als banken echter te weinig van hun deposito’s uitlenen, kunnen ze alternatieve kosten hebben, aangezien hun deposito’s op hun balans zouden staan ​​en geen inkomsten zouden opleveren. Banken met lage LTD-ratio’s kunnen lagere rente-inkomsten hebben, wat resulteert in lagere winsten.

Meerdere factoren kunnen veranderingen in de ratio’s tussen leningen en deposito’s stimuleren. Economische omstandigheden kunnen van invloed zijn op de vraag naar leningen en op het bedrag dat beleggers storten. Als consumenten werkloos zijn, is het onwaarschijnlijk dat ze hun inleg verhogen. De Federal Reserve bank reguleert het monetaire beleid door de rentetarieven te verhogen en te verlagen. Als de tarieven laag zijn, kan de vraag naar leningen toenemen, afhankelijk van de economische omstandigheden. Kortom, er zijn veel externe factoren die van invloed zijn op de LDR van een bank.

Wat is een ideale LDR?

Doorgaans is de ideale verhouding tussen lening en deposito 80% tot 90%. Een lening-tot-depositoverhouding van 100% betekent dat een bank één dollar aan klanten heeft geleend voor elke dollar die zij aan ontvangen deposito’s heeft ontvangen. Het betekent ook dat een bank geen aanzienlijke reserves beschikbaar heeft voor verwachte of onverwachte gebeurtenissen.

Regelgeving speelt ook een rol in de manier waarop banken worden beheerd en uiteindelijk in hun verhouding tussen leningen en deposito’s. Het Office of the Comptroller of the Currency, de Board of Governors van het Federal Reserve System en de Federal Deposit Insurance Corporation stellen  geen minimum of maximum ratio’s tussen leningen en deposito’s vast voor banken. Deze agentschappen houden banken echter in de gaten om te zien of hun ratio’s in overeenstemming zijn met sectie 109 van de Riegle-Neal Interstate Banking and Branching Efficiency Act van 1994 (Interstate Act).

Voorbeeld van LDR

Als een bank $ 500 miljoen aan deposito’s en $ 400 miljoen aan leningen heeft, zou de LDR-ratio van de bank worden berekend door de totale leningen te delen door de totale deposito’s.

LDR=$400 mikllikon$500 mikllikon=.8=80%\ begin {uitgelijnd} & \ text {LDR} = \ frac {\ $ 400 \ text {miljoen}} {\ $ 500 \ text {miljoen}} =.8 = 80 \% \\ \ end {uitgelijnd}​LDR=$500 miljoen

LDR vs. LTV-verhouding

Loan-to-value (LTV) -ratio is een  beoordeling van het kredietrisico  dat financiële instellingen en andere kredietverstrekkers onderzoeken voordat ze een hypotheek goedkeuren. Doorgaans zijn beoordelingen met hoge LTV-ratio’s een hoger risico en daarom, als de hypotheek wordt goedgekeurd, kost de lening de lener meer.

De LTV-ratio meet de waarde van het onroerend goed versus het bedrag van de lening, terwijl de LDR het vermogen van een bank meet om zijn leningen te dekken met zijn deposito’s.

Beperkingen van de LDR

De LDR helpt investeerders om de gezondheid van de balans van een bank te beoordelen, maar er zijn beperkingen aan de ratio. De LDR meet niet de kwaliteit van de leningen die een bank heeft verstrekt. De LDR geeft ook niet het aantal leningen weer dat in gebreke is of mogelijk achterstallig is bij de betaling ervan.

Zoals met alle financiële ratio’s, is de LDR het meest effectief in vergelijking met banken van dezelfde grootte en vergelijkbare samenstelling. Het is ook belangrijk voor beleggers om meerdere financiële statistieken te vergelijken bij het vergelijken van banken en het nemen van investeringsbeslissingen.

Voorbeeld uit de echte wereld van LDR

Op 31-12-2018 rapporteerde Bank of America Corporation ( 8K-verklaring en had de volgende cijfers.

• Totale leningen: $ 946,9 miljard
• Totale stortingen: $ 1.381,50 biljoen
• De LDR van Bank of America wordt als volgt berekend: $ 946,9 / $ 1.381,50
• LDR = 68,5%