Middellange termijn

Wat is middellange termijn?

Middellange termijn is een periode van bezit of een beleggingshorizon met een tussenliggend karakter. De exacte periode die als middellange termijn wordt beschouwd, hangt af van de persoonlijke voorkeuren van de belegger en van de betreffende activaklasse.

In de vastrentende markt worden obligaties met een looptijd van 2 tot 10 jaar beschouwd als obligaties met een middellange looptijd.

Een daghandelaar die zelden ’s nachts open posities aanhoudt, kan een aandeel dat voor een paar weken wordt aangehouden, beschouwen als een positie op “middellange termijn”, terwijl een langetermijnbelegger de middellange termijn kan definiëren als een aanhoudingsperiode van één tot drie jaar. Evenzo kunnen huiseigenaren alles korter dan 10 jaar beschouwen als een middellange termijn als het gaat om onroerend goed.

De middellange termijn staat in contrast met zowel de korte termijn (vaak beschouwd als minder dan een jaar of twee) als de lange termijn (langer dan 10 jaar).

Inzicht in middellange termijn

Het bepalen van de tijdshorizon of termijn van een belegging is meestal meer gebaseerd op de intentie of het doel achter de belegging dan op de aard van de belegging zelf, zoals wanneer het geld voor andere doelen zal worden gebruikt, of of een eenmalige som of een inkomstenstroom is het gewenste resultaat. De meest voorkomende termen worden over het algemeen als kort, middellang en lang beschouwd.

Hoewel de term niet noodzakelijk een specifieke tijdsduur aangeeft, beschouwen velen alles onder de twee jaar als een korte termijn; van twee tot tien jaar op middellange termijn; en alles voorbij 10 jaar om op lange termijn te zijn. Aangezien deze termijnen als flexibel worden beschouwd, kan een investering op middellange termijn voor de ene persoon aanvoelen als een investering op lange termijn voor anderen, en vice versa.

Risicotolerantie, verwachte rendementen en termijnen

De risicotolerantie van een belegger wordt sterk beïnvloed door de looptijd van de belegging – en de looptijd van de belegging wordt vaak bepaald door waar het geld voor zal worden gebruikt en wanneer. Als u bijvoorbeeld van plan bent om in de komende twee jaar een auto te kopen, dan is het verstandig om conservatief te investeren in tools zoals traditionele spaarrekeningen of een cd met een passende looptijd tot de vervaldatum. Aangezien de fondsen snel nodig zijn, kan volatiliteit op markten met een hoger risico er zelfs voor zorgen dat iemands doelen niet worden bereikt.

Langetermijndoelstellingen, zoals pensioensparen met meer dan 20 jaar tot de pensioengerechtigde leeftijd, kunnen over het algemeen een groter risico opleveren, vooral in eerdere jaren. Omdat het geld nog geruime tijd niet nodig zal zijn, kan het account bepaalde marktschommelingen weerstaan ​​in de hoop vroegtijdig hogere rendementen te behalen. Naarmate iemand dichter bij de pensioengerechtigde leeftijd komt, kan de toegewezen tijdshorizon verschuiven van langetermijn- naar middellange termijn, wat een beweging naar meer conservatieve beleggingen stimuleert.

Bij doelstellingen op middellange termijn wordt vaak gezocht naar een evenwicht tussen risico en rendement, omdat ze conservatiever zijn dan langetermijninvesteringen, maar risicotoleranter zijn dan kortetermijnopties. Beleggingen op middellange termijn kunnen verschillende obligaties omvatten met vervaldata tussen drie en tien jaar. Een beleggingsportefeuille op middellange termijn zou ook een deel van het kapitaal kunnen besteden aan inkomensfondsen of zelfs groeifondsen om te proberen te profiteren van de extra tijd in vergelijking met een kortere portefeuille waar kapitaalbehoud van het grootste belang is.