Money Center Banks

Wat zijn geldcentralebanken?

Een geldcentrumbank is qua structuur vergelijkbaar met een standaardbank; het gaat echter om lenen en er worden leningen verstrekt bij overheden, grote bedrijven en reguliere banken. Dit soort financiële instellingen (of aangewezen bijkantoren van deze instellingen) lenen doorgaans niet van of lenen niet uit aan consumenten.

Inzicht in Money Center Banks

Geldcentrumbanken bevinden zich meestal in grote economische centra zoals Londen, Hong Kong, Tokio en New York. Deze banken zijn met hun grote balansen betrokken bij nationale en internationale financiële systemen.

Money Center Banks en de financiële crisis van 2008

Vier voorbeelden van grote geldcentrumbanken in de Verenigde Staten zijn onder meer Bank of America, Citi, JP Morgan en Wells Fargo. Tijdens de kwantitatieve versoepeling (QE) en kocht hypotheken terug.

In 2004 piekte het eigenwoningbezit in de VS met 70%; in het laatste kwartaal van 2005 begonnen de huizenprijzen te dalen, wat leidde tot een daling van 40% in de Amerikaanse woningbouwindex in 2006. Op dat moment waren subprime-leners niet in staat om de hogere rentetarieven te weerstaan ​​en begonnen ze hun leningen niet meer te betalen.. In 2007 vroegen meerdere subprime-geldschieters het faillissement aan. Dit had een rimpeleffect in de hele Amerikaanse financiële dienstensector, en trof natuurlijk veel geldcentrumbanken hard.

Tijdens de QE-periode beschikten deze financiële instellingen over een gestage stroom aan contanten, waarmee ze nieuwe hypotheken en leningen konden afsluiten, wat het algehele economische herstel ondersteunde.

Toen de QE-programma’s stopten, waren velen bezorgd dat geldcentrumbanken zonder steun niet organisch zouden kunnen groeien. Dit komt doordat de belangrijkste inkomstenbronnen van de banken de rente op leningen en hypotheken waren. De Amerikaanse rentetarieven begonnen echter te stijgen en daarmee  namen ook de netto rentebaten van de geldcentrumbanken toe.

Money Center Banks en dividendinkomsten

De meeste geldcentrumbanken zamelen geld in van binnenlandse en internationale geldmarkeringen (in tegenstelling tot het vertrouwen op spaarders, zoals traditionele banken). De dividendopbrengsten van deze instellingen zijn benijdenswaardig voor sommigen, die dergelijke effecten graag verzamelen voor hun inkomen.

De formule voor het berekenen van het dividendrendement is als volgt:

Geschatte rendementen voor het lopende jaar gebruiken vaak het dividendrendement van het voorgaande jaar of nemen het laatste kwartaalrendement, en vermenigvuldigen dit vervolgens met vier (gecorrigeerd voor seizoensinvloeden ) en delen het door de huidige aandelenkoers.

Kwartaalrendementen worden voor vergelijkingsdoeleinden vaak op jaarbasis berekend. Een aandeel of obligatie zou in het eerste kwartaal 5% kunnen opleveren. We zouden het rendement op jaarbasis kunnen berekenen door 5% te vermenigvuldigen met het aantal perioden of kwartalen in een jaar. De investering zou op jaarbasis een rendement van 20% opleveren omdat er vier kwartalen in een jaar zijn of (5% * 4 = 20%).