Naakt bevel

Wat is een Naked Warrant?

Een naakte warrant, ook wel gedekte warrant genoemd, is een derivaat waarmee de houder een effect kan kopen of verkopen, zoals een obligatie of een aandeel. In tegenstelling tot een normale warrant is het niet gekoppeld aan een nieuw uitgegeven obligatie of preferente aandelen. Naked warrants worden uitgegeven door financiële instellingen en kunnen worden verhandeld op de belangrijkste beurzen.

Hoe Naked Warrants werken

Bedrijven geven vaak obligaties en preferente aandelen uit met daaraan verbonden warrants om de vraag naar een aandelen- of schuldaanbod te vergroten – en hun kapitaalkosten te verlagen. Warrants zijn effecten die de houder het recht geven, maar niet de verplichting, om een ​​bepaald aantal onderliggende effecten te kopen – meestal de gewone aandelen van de uitgevende instelling – tegen een bepaalde uitoefenprijs.

Een warrant in Amerikaanse stijl stelt de houder in staat om op elk moment uit te oefenen voordat de warrant vervalt, terwijl een houder van een warrant in Europese stijl alleen kan uitoefenen op de vervaldatum.

Naked warrants zijn niet hetzelfde als call-opties, omdat ze worden uitgegeven door private partijen, niet door een beurs, en er is een veel langere looptijd. Hoewel opties doorgaans binnen een jaar vervallen, vervallen warrants doorgaans na één of twee jaar. En hoewel ze vergelijkbaar zijn met aankooprechten op aandelen, duren aankooprechten op aandelen slechts een paar weken.

Normale warrants worden uitgegeven met een begeleidende obligatie (een warrantgekoppelde obligatie), die de belegger die de warrant houdt, het recht geeft om deze uit te oefenen en aandelen te verwerven van het bedrijf dat de onderliggende obligatie heeft uitgegeven. Het bedrijf dat de obligatie schrijft, is doorgaans hetzelfde bedrijf dat de onderliggende obligatie uitgeeft.

Naakte warrants kunnen daarentegen worden gedekt door een verscheidenheid aan onderliggende effecten, waaronder aandelen, en worden als flexibeler beschouwd. Ze worden soms “gedekte” warrants genoemd, omdat wanneer een emittent een warrant aan een belegger verkoopt, hij zijn blootstelling gewoonlijk zal afdekken (dekken) door het onderliggende actief op de markt te kopen.

De uitoefenprijzen van warrants liggen doorgaans boven de marktprijs op het moment van uitgifte en worden doorgaans verhandeld tegen een premie ten opzichte van de aandelenkoers.

Voors en tegens van warrants

Aandelenwarrants bieden beleggers extra hefboomwerking, maar dat maakt ze risicovolle beleggingen. Wanneer de prijs van de onderliggende waarde stijgt, is de procentuele stijging van de waarde van de warrant groter dan de procentuele stijging van de waarde van de onderliggende waarde. Dit is prima als de aandelenmarkt stijgt – als ze een minder risicovolle investering zijn dan opties, omdat het langer duurt voordat ze vervallen.

Omgekeerd, wanneer de aandelenkoers onder de uitoefenprijs daalt, kan de aandeelhouder zijn geld geheel of gedeeltelijk verliezen.