Niet-eigenaar bezet
Wat wordt er bewoond door een niet-eigenaar?
Non-eigenaar bewoonde is een classificatie gebruikt in nieuwe hypotheken, risk-based pricing, en huisvesting statistieken voor één tot vier-eenheid vastgoedbeleggingen. De classificatie houdt in dat de eigenaar het pand niet bewoont. De term niet-eigen bewoning wordt doorgaans niet gebruikt voor huurwoningen met meerdere gezinnen, zoals appartementsgebouwen.
Belangrijkste leerpunten
- Niet-eigenaar bewoond is een onroerendgoedclassificatie, wat betekent dat de eigenaar van het onroerend goed het onroerend goed niet als zijn persoonlijke woning bewoont.
- De juiste classificatie van een onroerend goed als niet-eigen bewoond is belangrijk voor kredietverstrekkers om het rentetarief te bepalen dat zij kredietnemers in rekening zullen brengen en om ervoor te zorgen dat zij voldoende worden gecompenseerd voor de risico’s die zij nemen bij het uitlenen van geld.
- Omdat kredietnemers van niet-eigen woningen eerder geneigd zijn om hun hypotheek in gebreke te houden, zullen geldverstrekkers hen een hogere rente in rekening brengen dan een hypotheek op een eigen woning.
- Huisvestingsfraude vindt plaats wanneer een lener liegt tegen een geldschieter en beweert dat een onroerend goed door de eigenaar zal worden bewoond, terwijl dat in werkelijkheid niet het geval is.
- Een kredietnemer kan een niet-eigen renovatielening gebruiken om een vastgoedbelegging te kopen en de kosten voor herstel van het pand voor toekomstige huurders betalen.
Inzicht in bezet door niet-eigenaar
De juiste classificatie van onroerend goed is belangrijk voor kredietverstrekkers in onroerend goed om het rentetarief te bepalen dat ze een kredietnemer in rekening brengen en om ervoor te zorgen dat ze voldoende worden gecompenseerd voor de risico’s die ze nemen bij het uitlenen van geld voor een aankoop. Een hypotheek op een niet-eigen woning kan een iets hogere rente hebben dan een hypotheek op een eigen woning. Dit komt doordat kredietnemers van niet-eigen woningen eerder geneigd zijn om hun hypotheek in gebreke te houden.
Vanwege de hogere rente zullen sommige gewetenloze kredietnemers proberen een niet-eigen hypotheek als een eigen hypotheek te classificeren om een lagere rente te ontvangen en geld te besparen. Dit is een vorm van hypotheekfraude die bekend staat als woonfraude.
Bewoningsfraude doet zich voor wanneer een kredietnemer op een hypotheekaanvraag liegt of het onroerend goed al dan niet door de eigenaar zal worden bewoond. Als dit wordt ontdekt, kan de kredietnemer met vele gevolgen worden geconfronteerd, waaronder vervolging wegens bankfraude of een eis van de kredietgever dat het volledige hypotheeksaldo onmiddellijk wordt terugbetaald.
In sommige situaties mag het huren van een eigen woning geen woonfraude zijn, bijvoorbeeld wanneer een huiseigenaar voor een baan ergens anders heen moet. Om onbedoeld woningfraude te voorkomen, dienen leners contact op te nemen met hun hypotheekverstrekker voordat zij eigen woningen aan huurders verhuren.
Onroerend goed in eigendom en de onroerendgoedmarkt
In veel gevallen verwijst niet-eigen bewoning naar flatgebouwen en andere eengezinswoningen die eigendom zijn van en worden verhuurd aan anderen. Onroerend goed dat niet door de eigenaar wordt bewoond, moet door een verzekering worden gedekt voordat huurders er gebruik van kunnen maken. Bovendien, als het onroerend goed niet aan huurders wordt verhuurd en opzettelijk leeg staat zonder bewoners, is een ander type eigendomsverzekering nodig.
Het kopen en verhuren van panden voor andere residentiële bewoners vertegenwoordigt een aanzienlijk deel van de totale vastgoedmarkt. Degenen die in deze eigendommen investeren, zoeken doorgaans naar eigendommen die moeten worden gerepareerd, maar bieden de mogelijkheid om huurders aan te trekken als ze worden gerenoveerd en opnieuw op de markt worden gepositioneerd. Dit kan ook gelden voor verschillende soorten vakantie-eigendommen die niet de primaire woning van de eigenaar zijn.
Financiering door niet-eigenaar
Specifiek voor renovatiedoeleinden is er een financieringsklasse voor niet-eigen bewoning. Een renovatielening voor niet-eigen bewoning is een hypotheekvorm waarmee de lener niet alleen de woning kan verwerven, maar ook geld kan lenen voor de renovatie van de woning. In dit geval zal het onroerend goed geen kant-en-klaar onroerend goed zijn dat de belegger kan kopen en onmiddellijk kan verhuren. De waarde van een dergelijke hypotheek is doorgaans gebaseerd op de waarde van het onroerend goed nadat het is opgeknapt en gerenoveerd.
Hoewel er geen minimale reparatiewerkzaamheden moeten worden uitgevoerd met het geld van dit type hypotheek, moeten de renovaties een permanent onderdeel van de woning zijn. Denk hierbij aan het toevoegen van een nieuwe badkamer, het vervangen van een dak, nieuw sanitair of het bestraten van een nieuwe oprit. De renovaties moeten ook de totale waarde van het onroerend goed waarop de hypotheek is afgesloten, verhogen. Cosmetische verbeteringen die de aantrekkingskracht van het pand vergroten, zijn niet voldoende. De herstellingen en verbouwingen moeten een tastbare verbetering van de marktwaarde van de woning opleveren. Dergelijke hypotheken kunnen doorgaans worden gebruikt door eigenaren met maximaal vier gefinancierde niet-eigen bewoonde eigendommen.