Een kijkje in aandeelhoudersvergaderingen

Wanneer u de term aandeelhoudersvergadering hoort, wat is dan het eerste waar u aan denkt? Als je bent zoals de meeste mensen, is de meest directe gedachte die in je de bekende jaarlijkse bijeenkomst van Berkshire Hathaway ( BRK. A, BRK. B ). Of misschien zijn het de protesten en controverses die vaak gepaard gaan met de jaarlijkse vergaderingen bij grote beursgenoteerde bedrijven zoals Wal-Mart, aangezien aandeelhouders op een zeer openbare manier protesteren tegen een breed scala aan bedrijfsbeleid.

Hoewel beide scenario’s in feite een realiteit zijn, vertegenwoordigen ze over het algemeen slechts een deel van het volledige scala aan ervaringen met aandeelhoudersvergaderingen. In feite zijn de meeste jaarlijkse bijeenkomsten lang niet zo glamoureus, opwindend of zelfs controversieel. Maar ze zijn een noodzakelijk onderdeel van het leven van veel bedrijven – zowel publiek als privaat. Dus wat gebeurt er precies op deze bijeenkomsten? Voordat we de bijeenkomsten zelf gaan verkennen, kan het helpen om enig inzicht te geven in het doel van de bijeenkomst.

Wat is het punt?

Vanuit het perspectief van het bedrijf zijn aandeelhoudersvergaderingen een regelgevingsvereiste, dus zowel particuliere als openbare bedrijven moeten deze vergaderingen houden. De regels voor deze vergaderingen zijn afhankelijk van de staat waarin de vennootschap is opgericht. En overheidsbedrijven worden aan een hogere standaard gehouden dan particuliere.

Technisch gezien hoeft de kennisgeving van de vergaderdatum zelfs niet naar de aandeelhouders te worden gestuurd, omdat de vergaderdatum wordt vermeld in de statuten van elke vennootschap en de jaarvergadering elk jaar op dezelfde datum plaatsvindt. Desondanks wordt over het algemeen een formele kennisgeving van de datum en het tijdstip van de vergadering naar de investeerders gestuurd, aangezien het onwaarschijnlijk is dat veel aandeelhouders de statuten hebben gelezen, en de media de gelegenheid zouden hebben om sensationeel te maken dat een bedrijf op een onethische manier handelde – een die kan worden opgevat als een poging om de datum en tijd van de bijeenkomst te verbergen.

Uw uitnodiging om naar binnen te kijken

Kennisgeving van de datum en tijd van de vergadering omvat een kopie van de agenda van de vergadering, die vaak is gericht op de verkiezing van leden voor de raad van bestuur, de goedkeuring van een accountantskantoor om de financiële gegevens van het bedrijf te bekijken, en een gelegenheid om te stemmen over voorstellen die aan de raad worden voorgelegd, hetzij door aandeelhouders, hetzij door de bedrijfsleiding. De tekst van de uitnodiging is vaak droog en formeel. Een typische kennisgeving leest waarschijnlijk zoiets als dit:

ABC Corporation zal zijn jaarlijkse vergadering houden op woensdag 19 juli om 9.00 uur in het XYZ Hotel gelegen aan 123 Main Street, New York, NY Aandeelhouders zullen handelen naar aanleiding van de zaken die zijn uiteengezet in de oproeping tot de jaarlijkse Algemene Vergadering van Aandeelhouders hierboven, inclusief de verkiezing van de twee bestuurders genoemd in de volmachtverklaring, de bekrachtiging van de selectie van de onafhankelijke geregistreerde openbare accountantsfirma (de “onafhankelijke accountants”) van ABC Corporation en de overweging van alle andere zaken die aan de raad voorgelegd kunnen worden.

De melding is een juridische kennisgeving, waaraan weinig tamtam is toegevoegd. De vergadering vindt plaats tijdens kantooruren, waardoor het lastig is voor aandeelhouders die een fulltime baan hebben. Aandeelhouders die de vergadering niet persoonlijk kunnen bijwonen, worden aangemoedigd om bij volmacht te stemmen, wat online kan of door een formulier in te vullen en te mailen.

Het is duidelijk dat het evenement dat wordt geadverteerd in de officiële aankondiging geen partij is, maar eerder een administratieve functie op basis van wettelijke vereisten. Uiteraard hebben aandeelhouders het wettelijk recht om de jaarlijkse vergaderingen bij te wonen. Het is tenslotte de enige keer per jaar dat ze de kans krijgen om in dezelfde ruimte te zitten met vertegenwoordigers van het bedrijf.

Tijdens de bijeenkomst

Aandeelhoudersvergaderingen zijn over het algemeen administratieve sessies die een specifiek formaat volgen dat ruim voor de vergadering wordt uiteengezet. Het format bepaalt de parlementaire procedure, de hoeveelheid tijd die aan elke spreker wordt toegewezen en de procedures voor aandeelhouders die verklaringen willen afleggen. Een bedrijfssecretaris, een advocaat of een andere functionaris zit vaak het proces voor. Zelfs voor een groot, populair bedrijf als Warren Buffett’s Berkshire Hathaway duurt het zakelijke gedeelte van de agenda slechts ongeveer 20 minuten. De verkiezing van bestuurders en stemmen op aandeelhoudersvoorstellen worden grotendeels op scripts afgehandeld. Aan het einde van de vergadering worden de notulen formeel vastgelegd.

In veel gevallen is de publiciteit rond aandeelhoudersvoorstellen veel spannender dan de daadwerkelijke bijeenkomsten. De mate van heisa rond aandeelhoudersvergaderingen heeft over het algemeen een directe correlatie met hoe breed de aandelen van het bedrijf worden gehouden.

Grote beursgenoteerde bedrijven zoals Walt Disney ( milieubeleid te wijzigen, voordelen voor partners van hetzelfde geslacht te elimineren en voor tal van andere voorstellen.

CEO’s enorm stijgt, moeten bedrijven nu niet-bindende stemmen van aandeelhouders zoeken om beloningspakketten voor bestuurders goed te keuren. Hoewel de compensatiepakketten vaak astronomische cijfers en weelderige voordelen omvatten, variërend van zakenvliegtuigen tot door het bedrijf gefinancierde woonruimten, is de stemming niet bindend. Dit betekent dat beloningspakketten voor bestuurders bijna altijd worden goedgekeurd, ongeacht de uitslag van de stemming.

Speciale overwegingen

Het is belangrijk om in gedachten te houden dat onderlinge fondsen, hedgefondsen en andere investeringsvehikels die worden beheerd door financiële dienstverleners, gewoonlijk de meerderheid van de beursgenoteerde aandelen van een bedrijf beheersen. Hoewel individuele beleggers meningen kunnen hebben over verschillende onderwerpen en die meningen kunnen uiten door voorstellen in te dienen, zijn de grootste stemblokken vaak de financiële instellingen, pensioenfondsen en soortgelijke entiteiten – die allemaal bekend staan ​​als institutionele beleggers – die grote belangen hebben in de bedrijven.

Een handvol Wall Street-bedrijven zover krijgen dat ze het eens zijn met de standpunten van het bedrijf, hetzij voor of tegen een bepaald voorstel, is meestal meer dan voldoende steun om eventuele afwijkende meningen de kop in te drukken.