Vergelijking met collega’s onthult ondergewaardeerde aandelen

Peervergelijking is een van de meest gebruikte en aanvaarde methoden voor aandelenanalyse die wordt gebruikt door professionele analisten en door individuele beleggers. Het is efficiënt en effectief gebleken en laat snel zien welke aandelen mogelijk overgewaardeerd zijn en welke goede toevoegingen aan een portefeuille kunnen zijn.

Hoewel er andere methoden zijn om te bepalen wanneer een aandeel de moeite waard is om te kopen, zoals een verdisconteerde cashflow of technische analyse, blijft peer-vergelijkingsanalyse een belangrijk hulpmiddel om ondergewaardeerde aandelen aan het licht te brengen. Lees verder voor meer informatie over het gebruik van peer-vergelijking en hoe deze methode zich verhoudt tot andere soorten analyse.

Relatieve waardering

Relatieve waardering is een methode om een ​​bedrijf te waarderen door gestandaardiseerde waarderingsstatistieken te vergelijken met die van vergelijkbare bedrijven, en het is over het algemeen het startpunt in vergelijkingsanalyses met collega’s. Het is eigenlijk heel simpel: kies eerst relevante ratio’s, zoals koers-winstverhouding (P / E), prijs-omzetverhouding (P / S), ondernemingswaarde / EBITDA (EV / EBITDA), of andere die u relevant achten voor de investeringsbeslissing, zoek dan deze ratio’s voor elk bedrijf in de referentiegroep en kijk hoe elk bedrijf presteert ten opzichte van de rest.

De referentiegroep bestaat vaak uit andere bedrijven in dezelfde branche, maar er kunnen ook peers worden gekozen op basis van andere omstandigheden van het bedrijf, zoals de levenscyclusfase. Figuur 1, hieronder, toont de relatieve waarderingen binnen de horeca.

De meeste waarderingsstatistieken kunnen eenvoudig worden berekend, dus de vraag wordt: hoe moeten de statistieken van een bedrijf zich verhouden tot die van zijn collega’s? Met andere woorden, verdient het bedrijf een hogere of lagere waardering dan het branchegemiddelde, en hoeveel moet het afwijken?

Onder de bedrijven die in figuur 1 worden vermeld, zien we dat één bedrijf, Chipotle Mexican Grill, wordt gewaardeerd tegen aanzienlijk hogere veelvouden dan de rest van de groep door alle drie de waarderingsmaatstaven. Als we deze statistieken gewoon zouden gebruiken en aannemen dat alle bedrijven die voor vergelijking worden gebruikt, gelijk zouden moeten worden gewaardeerd, dan zouden we natuurlijk Chipotle willen verkopen (of in ieder geval vermijden om het te kopen). Maar deze eenvoudige analyse kan onjuist zijn, omdat we moeten aannemen dat elk bedrijf anders gewaardeerd moet worden op basis van zijn unieke omstandigheden.

We gebruiken de groep om gemiddelde waarderingen te vinden, maar de volgende stap is om te bepalen hoe elk bedrijf moet worden gewaardeerd ten opzichte van de rest. Om dit te doen, gebruiken we tools zoals hefboomwerking en winstgevendheidscijfers om de kwalitatieve aspecten van de bedrijven in kwestie te meten.

Metrische gegevens over hefboomwerking en winstgevendheid

Wanneer peer-vergelijkingsanalyses worden gebruikt, zullen hefboom- en winstgevendheidscijfers alleen niet direct wijzen op de reële waarde van een bedrijf, maar ze kunnen een investeerder een idee geven van hoe een bedrijf moet worden gewaardeerd ten opzichte van zijn concurrenten.

Als u weet dat bedrijf X een rendement op eigen vermogen (ROE) van 10% heeft, maar de rest van zijn naaste concurrenten een ROE van 15%, is dit een teken dat bedrijf X mogelijk niet zo efficiënt kapitaal in winst omzet als zijn concurrenten., en moet worden gewaardeerd op een lager veelvoud dan zijn collega’s.

Natuurlijk moet een belegger naar verschillende statistieken kijken voordat hij een beslissing neemt over hoe een bedrijf presteert ten opzichte van zijn collega’s, waaronder ROE, rendement op activa (ROA), brutomarge, bedrijfsmarge, winstmarge, verhouding schuld / eigen vermogen en andere. die relevant kunnen zijn voor de specifieke omstandigheden of bedrijfstak van een onderneming.

Bovendien zijn de verwachte groeipercentages van de bedrijven in kwestie zeer significant. Een bedrijf met zelfs iets hoger dan gemiddelde winstgroeiverwachtingen kan worden gewaardeerd tegen aanzienlijk hogere veelvouden dan zijn concurrenten. Uiteindelijk is de verwachte winstgroei de belangrijkste focus, maar voor jonge bedrijven en industrieën kan de verwachte omzetgroei ook zwaar worden gewogen, omdat deze bedrijven in de nabije toekomst mogelijk niet winstgevend zijn.

In figuur 2 zien we dat de statistieken voor quick-service restaurants aanzienlijk verschillen. Een hogere ROE, ROA, brutomarge, operationele marge en winstmarge duiden op een betere efficiëntie en / of operationele omstandigheden, wat een positief effect zal hebben op de waardering. Een hogere verhouding schuld / eigen vermogen duidt op meer risico vanwege een hogere leverage en dus een lagere waardering.

De belangrijkste maatstaf, de verwachte winstgroei, zal over het algemeen de grootste impact hebben op de waardering en, zoals we kunnen zien, wordt Chipotle, met een veel hogere verwachte winstgroei dan het branchegemiddelde, inderdaad hoger gewaardeerd dan de rest door P / E, P / S en EV / EBITDA op basis van de huidige aandelenkoers (zie figuur 1). De verwachte winstgroei is de enige maatstaf in de bovenstaande tabel die niet kan worden berekend op basis van de jaarrekening van de bedrijven.

In figuur 2 is dit winstgroeicijfer ontleend aan schattingen van consensusanalisten. Hoewel het voor individuele beleggers mogelijk is om de winstgroei zelf te modelleren, moet er goed op worden gelet dat de schattingen redelijk blijven, omdat deze variabele de waardering aanzienlijk kan beïnvloeden.

Ondergewaardeerde aandelen spotten

De volgende stap is om deze statistieken te gebruiken in combinatie met de huidige waarderingsratio’s om ondergewaardeerde aandelen op te sporen. Om dit te doen, analyseert u de hefboomwerking, winstgevendheid en andere relevante maatstaven om te proberen te bepalen welke bedrijven een bovengemiddelde waardering moeten hebben, en vergelijkt u die voorspellingen met de huidige werkelijke waarderingen. Als de huidige waardering lager is dan op basis van deze analyse redelijk lijkt, kan het effect een koopmogelijkheid bieden.

Dit is echter zelden zo eenvoudig als het lijkt. Hoewel sommige beleggers kwantitatieve econometrische analyse gebruiken om precies te voorspellen hoe een aandeel op basis van de statistieken moet worden gewaardeerd, beschouwt de overgrote meerderheid dit proces als meer als een kunst dan als een wetenschap. Daarnaast moet ook rekening worden gehouden met kwalitatieve factoren.

Kwalitatieve factoren

Sommige bedrijven hebben voor- of nadelen ten opzichte van hun branchegenoten op basis van factoren die niet in hun jaarrekening voorkomen. Kwaliteit Management is een van de meest bestudeerde kwalitatieve factoren omdat elk bedrijf is afhankelijk van haar managers voor leiderschap en visie, die beide kan de invloed bottom line op de lange termijn.

De beste bedrijven hebben een stabiel managementteam en voldoende talent om het verlies van een of twee belangrijke managers te doorstaan ​​zonder een grote verstoring van de activiteiten of strategie van het bedrijf te veroorzaken. Sommige factoren zijn gericht op het minimaliseren van de risico’s waarmee beleggers worden geconfronteerd; bijvoorbeeld corporate governance zijn maatregelen die bedoeld zijn om ervoor te zorgen dat de aandeelhouders rechten ‘worden nageleefd.

Een andere zeer populaire manier om naar kwalitatieve aspecten te kijken, is door middel van de vijfkrachtenanalyse van Porter. Deze vijf krachten zijn:

1. Dreiging van nieuwkomer
2. Dreiging met vervanging
3. Onderhandelingsmacht van leveranciers
4. Onderhandelingspositie van kopers
5. Competitief landschap binnen de bedrijfstak van het bedrijf.

De interactie van deze vijf krachten kan de langetermijnvooruitzichten van een bedrijf op aanhoudend succes beïnvloeden.

Net als hefboom- en winstgevendheidscijfers, moeten kwalitatieve factoren worden geanalyseerd om te bepalen of een bedrijf in een betere of slechtere positie verkeert dan zijn concurrenten, en dus op een hoger of lager veelvoud moet worden gewaardeerd. Als de huidige waardering lager is dan redelijk lijkt na rekening te hebben gehouden met al deze statistieken en kwalitatieve factoren, kan het aandeel ondergewaardeerd zijn.

Vergelijking van collega’s versus cashflowanalyse met korting

Hoewel we hier niet uitvoerig ingaan op de analyse van de verdisconteerde kasstroom (DCF), is er één belangrijk verschil tussen peer-vergelijking en DCF-waarderingsmethoden dat moet worden opgemerkt. Bij peer-vergelijkingsanalyse wordt ervan uitgegaan dat de peergroup gemiddeld genomen redelijk gewaardeerd wordt. Als dit niet waar is, kan de hele industrie stijgen of dalen en elke voorraad meenemen.

In 2000 had een belegger die peer-vergelijking gebruikte om de internetindustrie te analyseren misschien een aandeel gevonden met het potentieel om beter te presteren dan zijn concurrenten, maar de fout in deze logica zou zijn geweest dat de hele peer-group overgewaardeerd was en de komende jaren dramatisch daalde.. Elk effect dat destijds als het meest aantrekkelijk werd gekozen, zou waarschijnlijk nog steeds dalen omdat de sector tegen een lagere algehele waardering werd geherwaardeerd.

Verdisconteerde cashflow, indien nauwkeurig geïmplementeerd, is niet onderhevig aan dit probleem. Omdat DCF niet afhankelijk is van hoe een bedrijf wordt gewaardeerd ten opzichte van anderen, kan deze methode theoretisch een bedrijf waarderen zonder rekening te houden met de waarde van zijn collega’s of zelfs de algehele markt. Beide methoden vereisen echter veel oordeelsvorming en discretie, en moeten met zorg worden uitgevoerd om geldige resultaten te bereiken.

Het komt neer op

Peervergelijkingsanalyse is een van de handigste tools voor een aandelenanalist of individuele belegger. Omdat de gegevens die nodig zijn om de analyse uit te voeren over het algemeen openbaar en gemakkelijk toegankelijk zijn op financiële websites, kan iedereen deze analysemethode gemakkelijk gaan toepassen.