Herprijzing van straf

Wat is een nieuwe prijsstelling?

Herprijzing van sancties – ook bekend als herprijzing op basis van gedrag – is de praktijk waarbij de rente van een lening wordt verhoogd op basis van het gedrag van de lener in het verleden. Hoewel herprijzing van boetes van toepassing kan zijn op verschillende leningen, wordt deze meestal gebruikt met betrekking tot creditcards.

Hoe de herwaardering van straffen werkt

Vanuit het perspectief van kredietverstrekkers is het herprijzen van boetes eeninstrument voor risicobeheer om te helpen beschermen tegen het risico van wanbetaling door kredietnemers. Een kredietnemer die mogelijk een laag risico lijkt te hebben, kan desalniettemin niet volledig of niet tijdig betalen. Om zich tegen dit risico te beschermen, zullen veel kredietverstrekkers clausules in hun leningscontracten opnemen die hen in staat stellen het jaarlijkse percentage (JKP) op hun leningente verhogenals de lener in gebreke blijft. De Credit Card Accountability, Responsibility, and Disclosure Act van 2009  staat uitgevers toe de rentetarieven te verhogen als de kaarthouder gedurende meer dan 60 dagen geen minimumbetalingen heeft gedaan.

In sommige gevallen kan het opnieuw prijzen van boetes extra kosten met zich meebrengen naast een verhoogd APR. Afhankelijk van de omstandigheden kan de kredietgever recht hebben op onmiddellijke terugbetaling van het volledige openstaande saldo als de kredietnemer niet tijdig betaalt. Deze dramatische stap, in de volksmond bekend als het aflossen van de schuld, kan verwoestend zijn voor leners. De meeste leners hebben immers niet de beschikking over voldoende liquide middelen om hun volledige leningsaldo op verzoek terug te betalen.

In de praktijk zullen de meeste kredietverstrekkers alle beschikbare alternatieven uitputten voordat ze de terugbetaling van een lening afdwingen. Dit geldt met name voor creditcards en andere vormen van ongedekte schuld, waarbij kredietverstrekkers veel eerder zullen vertrouwen op verhoogde rentetarieven. Deze tarieven, die soms “standaard APR’s” worden genoemd, zijn bedoeld om kredietverstrekkers te compenseren voor gemiste of te late betalingen door de kredietnemer.

Voorbeeld uit de praktijk van herprijzing van strafschoppen

Kyle bekijkt de kaarthouderovereenkomst van zijn nieuwe creditcard. In het gedeelte waarin mogelijke vergoedingen en boetes worden beschreven, merkt Kyle op dat de geldschieter de APR kan verhogen als hij de minimale maandelijkse betaling na meer dan 60 dagen niet doet. In dit scenario zou Kyle technisch in gebreke zijn gebleven met zijn lening, waardoor hij onderworpen zou zijn aan een nieuwe prijsstelling. Volgens de clausule voor herprijzing van sancties zou de uitgever van de creditcard van Kyle zijn APR kunnen verhogen van het normale tarief van 25% tot een standaard APR van 35%. 

Als Kyle met deze situatie wordt geconfronteerd, doet hij er goed aan alle beschikbare maatregelen te nemen om zijn uitstaande schuld af te betalen, om zijn rentelast te verminderen. Een strategie zou zijn om hoogrentende schulden af ​​te betalen met een afzonderlijke lening met een lagere rente. Op die manier kon Kyle zijn maandelijkse rentelast verminderen zonder zijn totale schuld te verhogen. Naast deze strategie voor schuldconsolidering zou Kyle ook maatregelen kunnen nemen om ervoor te zorgen dat hij geen maandelijkse betalingen per ongeluk mist, zoals door zich aan te melden voor een automatisch betalingsprogramma via een online bankplatform.