Farmaceutische Vs. Biotech Investing: is het het risico waard?

De beslissing om te investeren in farmaceutische (farmaceutische) of biotechaandelen is verwarrend, tenzij u een grondige kennis heeft van de basisactiviteiten en producten van het bedrijf en hoe zijn effecten op de markt worden verhandeld.

Farmaceutische bedrijven variëren van groot tot klein en ontplooien een hele reeks activiteiten, van onderzoek en ontwikkeling (R&D) tot de productie en marketing van medicijnen. De verbindingen die farmaceutische bedrijven maken, zijn kleine moleculen op basis van chemische of plantensynthese.

Omgekeerd zijn geneesmiddelen met een groot molecuulgewicht te ontwikkelen die voor een specifiek doel worden gebruikt. Omdat biotechbedrijven cellulaire processen nabootsen, is de tijdsduur van onderzoek en ontwikkeling extreem lang, gemiddeld 10-15 jaar.

Het R & D-proces voor beide omvat veel klinische testproeven die specifieke gegevens opleveren. Deze onderzoeken zijn “blind”, zodat noch de bedrijven, noch de investeerders enige kennis hebben van de uitkomsten.

R&D en voorraadimpact

Biotechbedrijven zijn meestal klein met slechts een tot een paar verbindingen in ontwikkeling. De meeste van deze bedrijven werken met verliezen, omdat de ontwikkeltijd zo lang is en de R & D-processen buitengewoon kostbaar zijn. Vanwege deze dynamiek hebben biotechbedrijven de neiging om partners te vinden voor financiële ondersteuning, meestal via risicokapitaal, universiteiten, farmaceutische bedrijven of de overheid.

Desondanks kunnen de voorraden kelderen als de compound van een bedrijf in klinische proeven is en niet aan de “eindpunten” (verwachte gegevens) wordt voldaan. Maar als de eindpunten worden overschreden, kunnen de voorraden vermenigvuldigen. Daarom moeten investeerders in biotechbedrijven bereid zijn om veel volatiliteit te tolereren.

Hoewel farmaceutische bedrijven ook het kostbare en langdurige R & D-proces ervaren, inclusief de ups en downs tijdens klinische onderzoeken, zijn ze meestal beter bestand tegen de volatiliteit omdat deze bedrijven doorgaans veel meer productlijnen hebben die inkomsten genereren die de R & D-kosten dekken. Daarom zijn hun aandelen relatief stabieler en worden ze als veiliger beschouwd.

Wanneer een biotechbedrijf eindelijk een verhandelbaar medicijn heeft, moet het een marketing- en verkoopafdeling krijgen. Dit wordt bereikt door er een op te bouwen of, in veel gevallen, samen te werken met een groter biotech- of farmaceutisch bedrijf. Veel farmaceutische bedrijven hebben allianties met biotech bedrijven, het toevoegen van de inkomsten door de verkoop van het geneesmiddel de biotech zonder de kosten of de tijd in verband met de ontwikkeling – een mooie boost aan hun top line.

Wedstrijd

Concurrentie is een gebied dat farmabedrijven in grotere mate treft dan biotechbedrijven, omdat farmaceutica chemische processen zijn waarvan wordt aangenomen dat ze gemakkelijker kunnen worden gerepliceerd. Concurrentie vindt doorgaans plaats in de vorm van generieke geneesmiddelen, die op de markt kunnen worden gebracht nadat de patenten van de merkgeneesmiddelen zijn verlopen. De lengte van elk octrooi varieert, maar het is meestal lang genoeg voor farmaceutische bedrijven om R & D-kosten terug te verdienen en gezonde winsten te maken. Wanneer een generiek medicijn op de markt wordt geïntroduceerd, gaat de prijs van het merkgeneesmiddel 100% verloren. Medicijnprijzen voor generieke geneesmiddelen kunnen tot 90% lager zijn dan de merkprijzen.

‘Ik ook’-medicijnen, concurrerende producten die op een andere manier werken voor dezelfde ziekte, kunnen ook het marktaandeel en de prijsstelling uithollen. Biotechbedrijven waren niet geconfronteerd met enige “biosimilar” of generieke concurrentie. Maar sinds de wetgeving in 2010 is aangenomen, kunnen biosimilars een steeds grotere concurrentiedreiging voor biotechbedrijven worden. Er zijn veel problemen bij het bepalen van het ontwikkelingsverloop voor concurrenten van biosimilars. Biotechbedrijven hopen dus, omdat ze te maken hebben met zulke hoge kosten en langdurige processen die verband houden met O&O, dat biosimilars geen concurrentiedreiging op korte termijn zullen vormen.

Investeringsproeven

Er zijn twee fundamentele investering stellingen op basis van tijdshorizon en risicotolerantie:

1. Farmaceutische investeringen:  als u minder risicotolerant bent en niet bereid bent te wachten op de ontwikkeling van geneesmiddelen op de lange termijn, is een investering in een farmaceutisch bedrijf logischer. De chauffeurs van de farmaceutische voorraden omvatten recept gegevens, nieuwe drug pijpleidingen, strategische allianties en M & A-activiteit, concurrentie en vergoeding verandert. Deze aandelen zijn doorgaans stabieler omdat sommige van deze factoren voorspelbaar zijn. Bovendien hebben farmaceutische bedrijven de neiging om een ​​grotere inkomstenbasis te hebben met meerdere productlijnen, zodat ze handelen op basis van winst. Onvoorziene kortetermijnbedreigingen zijn onder meer wijzigingen in de prijzen van Medicare, die de prijsstelling voor veel consumenten meestal beïnvloeden. Onvoorziene langetermijnbedreigingen zijn onder meer de negatieve medische gevolgen van het gebruik van de medicijnen (zoals overlijden / rechtszaken) en het verlies van patenten (waardoor concurrenten eerder op de markt kunnen komen).
2. Biotech-investeringen:  als u een risiconemer bent en bereid bent te wachten op de ontwikkeling van geneesmiddelen terwijl u de potentiële volatiliteit weerstaat die doorgaans wordt geassocieerd met biotech-aandelen, dan kan een investering in een biotech-bedrijf bij uw stijl passen. Biotech-aandelen worden doorgaans verhandeld op basis van gegevens over geneesmiddelen, waaronder mislukte klinische onderzoeken, concurrentie of belemmeringen door regelgeving. Als de medicijngegevens het verwachte eindpunt missen, kan de voorraad van een biotech het grootste deel van zijn waarde in één dag verliezen. Omgekeerd, als een medicijn het verwachte eindpunt bereikt, kan een aandeel die dag met dubbele en drievoudige cijfers stijgen. Sommige bedrijven die sterke partners hebben of financieel stabiel zijn, kunnen tegenslagen het hoofd bieden, maar veel bedrijven niet, en de investering kan mislukken.

Waardering

Farmaceutische aandelen worden doorgaans met een grote korting verhandeld ten opzichte van biotech-aandelen. Het historisch gemiddelde voorwaartse P / E-multiple is 16x van 1976 tot maart 2013 voor de farmaceutische industrie, vergeleken met de hoge 20x tot 30x of meer voor biotechbedrijven.

Omdat veel biotechbedrijven klein zijn en met verliezen opereren, worden ze gewaardeerd op basis van prijs-tot-verkoopverhouding (PSR) of ondernemingswaarde-tot-verkoop (EV / verkoop ). Volgens een analist van Wall Street is er echter “geen zinvolle relatie [tussen waardering] en marktkapitalisatie of inkomsten.” (Bron: Merrill Lynch Back to Basics-presentatie.) Als zodanig is de waardering een beetje onbetrouwbaar en zinloos bij sommige van deze aandelen.

Het komt neer op

Zowel farmaceutische als biotech-aandelen worden geconfronteerd met een kostbaar proces dat, indien succesvol, uiterst winstgevende producten kan produceren. Het proces is echter buitengewoon onvoorspelbaar, wat voor een klein biotechbedrijf maar al te schadelijk en onherstelbaar kan blijken te zijn. Farmaceutische bedrijven zijn, vanwege hun grotere omvang en gediversifieerde inkomstenbasis, doorgaans bestand tegen tegenslagen en mislukkingen. Concurrentie is relevanter en duurder voor farmaceutische bedrijven, waardoor er behoefte is aan sterke pijplijnen en niet-organische inkomsten (zoals via fusies en overnames of allianties). Het in overweging nemen van deze hoofdthema’s kan de basis vormen voor een verstandige investering.