Pandfonds

Wat is een pandfonds?

Een pandfonds is een soort investeringsvehikel waarin de deelnemers overeenkomen, of “beloven”, om kapitaal bij te dragen aan een reeks investeringen. In tegenstelling tot een blinde pool behouden bijdragers aan een pandfonds zich het recht voor om elke investering te herzien voordat ze bijdragen. Als ze het niet eens zijn met de specifieke investering die wordt overwogen, kunnen ze afzien van investeringen in dat specifieke project.

Pandfondsen zijn een veel voorkomende benadering van risicokapitaalinvesteringen onder investeerders die controle willen houden over individuele investeringsbeslissingen.

Inzicht in pandfondsen

Het concept van pandfondsen won aan populariteit na de dotcom-zeepbel van eind jaren negentig en begin jaren 2000. Tijdens die crisis leden blinde poolfondsen die agressief in technologiebedrijven hadden geïnvesteerd, met enorme verliezen. Als reactie hierop wendden beleggers zich tot alternatieve benaderingen die een beter overzicht van het beleggingsproces mogelijk zouden maken.

Voor deze investeerders is het belangrijkste voordeel van het pandfondsformat dat het individuele investeerders niet dwingt om ondernemingen te steunen waarin zij niet willen investeren, maar die de meerderheid van de investeerders steunt. In plaats van te worden gedwongen om deel te nemen aan deze investeringen, kunnen investeerders in pandfondsen van geval tot geval wel of niet kiezen voor investeringen. Voor veel investeerders die door de dotcom-crisis werden getroffen, was dit een welkome innovatie.

Hoewel het zijn wortels heeft in de sector van het opstarten van technologie, worden pandfondsen in verschillende bedrijfstakken gebruikt en zijn ze niet beperkt tot investeringen in een vroeg stadium. Vanwege de extra flexibiliteit die het de beleggers biedt, kunnen beheerders van pandfondsen het gemakkelijker vinden om met dit model kapitaal aan te trekken in vergelijking met blinde poolfondsen.

Behalve dat beleggers de vrijheid hebben om bepaalde kansen al dan niet te dekken, zijn pandfondsen over het algemeen op dezelfde manier gestructureerd als conventionele private-equityfondsen. De geldmiddelen die door investeerders worden ingebracht, worden aangehouden in een special purpose vehicle, dat wordt gebruikt als eigen vermogen bij het financieren van acquisities. Het ingezamelde geld wordt ook gebruikt om administratieve uitgaven en beheersvergoedingen te financieren.

De structuur van het pandfonds biedt investeerders meer controle, maar heeft ook mogelijke nadelen. Met name pandfondsen zijn mogelijk minder in staat om te profiteren van tijdgevoelige investeringsmogelijkheden, vanwege het gebrek aan zekerheid over het investeerderskapitaal. Evenzo kunnen beheerders van pandfondsen moeite hebben om externe investeerders te werven om te helpen bij grote deals, aangezien de personen die bij het pandfonds betrokken zijn, van deal tot deal kunnen verschillen. 

Ten slotte kunnen verkopers met meerdere vrijers de voorkeur geven aan een meer traditionele fondsstructuur waarin al permanent kapitaal aanwezig is – vooral als ze zo snel mogelijk willen sluiten.

Voorbeeld uit de echte wereld van een pandfonds

Stel dat u de beheerder bent van een pandfonds dat gespecialiseerd is in het verwerven van commercieel onroerend goed. U ontwikkelt een strategiedocument waarin uw investeringsaanpak wordt uiteengezet, met verschillende voorbeelden van potentiële overnamekandidaten. Op basis van uw marktonderzoek en financiële modellen krijgt u voorlopige rente van 10 investeerders.

Omdat u een pandfondsmodel gebruikt, dragen uw 10 investeerders in eerste instantie geen kapitaal bij in uw fonds. In plaats daarvan komen ze overeen om elke investering afzonderlijk te beoordelen en vervolgens te beslissen of ze kapitaal in elke voorgestelde deal willen investeren. Met dat algemene engagement in de hand, ga je op zoek naar potentiële deals en ontwikkel je deze.

Door de flexibiliteit die u uw investeerders biedt, kon u relatief snel 10 geldschieters vinden. Sommigen van hen waren specifiek op zoek naar de controle die uw pandfonds biedt, en ze zouden ongemakkelijk zijn geweest als u een blind pool-model had gebruikt.

Aan de andere kant is uw pandfondsstructuur niet zonder complicaties. In het bijzonder voorkomt het dat u met zekerheid weet hoeveel van uw investeerders ervoor zullen kiezen om in een bepaald project te investeren. Om die reden weet je niet zeker of een bepaald project misschien te groot is om aan te pakken. Evenzo moet u bij het onderhandelen met verkopers vertrouwen wekken dat u de deal kunt sluiten, ook al weet u niet zeker of uw investeerders de benodigde fondsen zullen verstrekken.