Overschot aan polishouders
Wat is een overschot aan polishouders?
Een overschot van een polishouder is de activa van een verzekeringsmaatschappij die eigendom is van een polishouder (ook wel onderlinge verzekeringsmaatschappij genoemd) minus haar passiva. Het overschot aan polishouders is een indicator van de financiële gezondheid van een verzekeringsmaatschappij. Het geeft een verzekeringsmaatschappij naast haar reserves en herverzekering nog een andere bron van middelen voor het geval het bedrijf een hoger dan verwacht bedrag aan claims moet betalen. Wanneer een verzekeringsmaatschappij in overheidshanden is, haar bezittingen minus de schulden worden genoemd eigen vermogen in plaats van verzekeringnemer overschot.
Belangrijkste leerpunten:
- Een overschot van een polishouder is de activa van een verzekeringsmaatschappij die eigendom is van een polishouder, minus haar passiva.
- Het overschot van de polishouder weerspiegelt de financiële gezondheid van een verzekeringsmaatschappij en vormt een bron van inkomsten.
- De toezichthouders van de staatsverzekeringen gebruiken het overschot om te bepalen welke verzekeraars mogelijk zwak of overdreven afhankelijk zijn van herverzekering.
Inzicht in het overschot van polishouders
Het overschot aan polishouders is een maatstaf die verzekeringsbeoordelingsbedrijven gebruiken bij het ontwikkelen van de eenvoudige letterclassificaties, variërend van A ++ tot F. Consumenten kunnen bij deze beoordelingen terecht voor hulp bij het kiezen van een verzekeringsmaatschappij, omdat ze de financiële kracht van een verzekeraar aangeven. Het is belangrijk voor consumenten om een verzekeraar te kiezen die het zich kan veroorloven om de claims van zijn polishouders onder verschillende omstandigheden te betalen, zelfs als een wijdverbreide ramp zoals een zware storm betekent dat duizenden polishouders tegelijkertijd claims indienen.
Het overschot aan polishouders maakt ook deel uit van verschillende andere berekeningen die ratingbedrijven gebruiken om de financiële kracht van verzekeringsmaatschappijen te beoordelen. Deze berekeningen omvatten onder andere verhoudingen zoals reserveontwikkeling ten opzichte van het overschot aan verzekeringnemer, verlies ten opzichte van overschot aan verzekeringnemer, nettoverplichtingen ten opzichte van overschot aan verzekeringnemer en nettopremies die naar overschot aan verzekeringnemer worden geschreven. Berekeningen met een overschot aan polishouders worden ook gebruikt door toezichthouders van de staatsverzekeringen om te bepalen welke verzekeraars mogelijk hun aandacht nodig hebben vanwege financiële zwakte of een te grote afhankelijkheid van herverzekering. Voor beursgenoteerde verzekeringsmaatschappijen kunnen dezelfde berekeningen worden uitgevoerd door het overschot van de polishouder te vervangen door het eigen vermogen.
Het interpreteren van de resultaten van deze berekeningen vereist gespecialiseerde kennis, niet alleen gezond verstand. Examinatoren van verzekeringsmaatschappijen zullen bijvoorbeeld de verandering in het overschot aan polishouders van het bedrijf van jaar tot jaar beschouwen als een onderdeel van de beoordeling of de verzekeraar financieel sterker of zwakker wordt of ongeveer hetzelfde blijft. Hoewel het lijkt alsof een aanzienlijke toename van het overschot aan polishouders van het ene jaar op het andere altijd een goed teken zou zijn, kan het er soms op wijzen dat de verzekeraar op de rand van insolventie staat.
Overtollige verzekeringnemer zorgt voor concurrentievermogen
Wanneer de verzekeringssector een overschot aan polishouders heeft, wordt de verzekeringsmarkt competitiever. Gevoed door lagere premies, versoepelde acceptatie en uitgebreide dekking in de hele branche, beginnen luchtvaartmaatschappijen meer te concurreren. Dit wordt een zachte markt genoemd. Historisch gezien zijn zachte markten tijdelijk. Lagere premieprijzen verlagen de verzekeringstechnische winsten en het rendement van de sector op het gemiddelde nettovermogen begint te verslechteren. De industrie trekt ook minder kapitaal aan. Naarmate verplichtingen beginnen af te breken bij het overschot aan polishouders, worden verzekeringsmaatschappijen gedwongen premieprijzen te verhogen, worden de verzekeringen strakker en wordt de dekking beperkt. Dan wordt de zachte markt een harde markt.