Portfoliomanagement
Wat is portfoliobeheer?
Portefeuillemanagement is de kunst en wetenschap van het selecteren van en toezicht houden op een groep investeringen die voldoen aan de financiële langetermijndoelstellingen en risicotolerantie van een klant, een bedrijf of een instelling.
Belangrijkste leerpunten
- Portefeuillebeheer omvat het opbouwen van en toezicht houden op een selectie van beleggingen die voldoen aan de financiële langetermijndoelstellingen en risicotolerantie van een belegger.
- Actief portefeuillebeheer vereist het strategisch kopen en verkopen van aandelen en andere activa in een poging de bredere markt te verslaan.
- Passief portefeuillebeheer tracht het rendement van de markt te evenaren door de samenstelling van een bepaalde index of indexen na te bootsen.
Inzicht in portfoliobeheer
Professionele gelicentieerde portfoliomanagers werken namens klanten, terwijl individuen ervoor kunnen kiezen om hun eigen portefeuilles samen te stellen en te beheren. In beide gevallen is het uiteindelijke doel van de portefeuillebeheerder om het verwachte rendement van de beleggingen te maximaliseren binnen een passend risiconiveau.
Portfoliobeheer vereist het vermogen om sterke en zwakke punten, kansen en bedreigingen af te wegen over het volledige spectrum van investeringen. De keuzes omvatten afwegingen, van schuld versus eigen vermogen naar binnenlands versus internationaal en groei versus veiligheid.
Portefeuillemanagement kan passief of actief van aard zijn.
- Passief beheer is een langetermijnstrategie die u moet vastleggen en vergeten. Het kan gaan om beleggen in een of meer op de beurs verhandelde (ETF) indexfondsen. Dit wordt gewoonlijk indexeren of indexbeleggen genoemd. Degenen die geïndexeerde portefeuilles samenstellen, kunnen moderne portefeuilletheorie (MPT) gebruiken om de mix te helpen optimaliseren.
- Actief beheer houdt in dat wordt geprobeerd de prestaties van een index te verslaan door actief individuele aandelen en andere activa te kopen en verkopen. Gesloten fondsen worden over het algemeen actief beheerd. Actieve beheerders kunnen een breed scala aan kwantitatieve of kwalitatieve modellen gebruiken om te helpen bij hun evaluatie van potentiële beleggingen.
Sleutelelementen van portefeuillebeheer
Toewijzing van activa
De sleutel tot effectief portefeuillebeheer is de mix van activa op de lange termijn. In het algemeen betekent dit aandelen, obligaties en “contanten” zoals depositocertificaten. Er zijn andere, vaak alternatieve beleggingen genoemd, zoals onroerend goed, grondstoffen en derivaten.
Asset-allocatie is gebaseerd op het inzicht dat verschillende soorten activa niet samen bewegen en dat sommige volatieler zijn dan andere. Een mix van activa zorgt voor balans en beschermt tegen risico’s.
Beleggers met een agressiever profiel wegen hun portefeuilles af op meer volatiele beleggingen zoals groeiaandelen. Beleggers met een conservatief profiel wegen hun portefeuilles af op stabielere beleggingen zoals obligaties en blue chip-aandelen.
Herbalancering vangt winsten op en opent nieuwe kansen, terwijl de portefeuille in lijn blijft met het oorspronkelijke risico / rendement-profiel.
Diversificatie
De enige zekerheid bij investeren is dat het onmogelijk is om winnaars en verliezers consequent te voorspellen. De voorzichtige benadering is om een mandje met beleggingen te creëren dat een brede blootstelling binnen een activaklasse biedt.
Diversificatie is het spreiden van risico en beloning binnen een activaklasse. Omdat het moeilijk is om te weten welke subset van een activaklasse of sector waarschijnlijk beter zal presteren dan een andere, tracht diversificatie het rendement van alle sectoren in de loop van de tijd te behalen en tegelijkertijd de volatiliteit te verminderen.
Echte diversificatie vindt plaats over verschillende klassen van effecten, economische sectoren en geografische regio’s.
Herbalanceren
Herbalancering wordt gebruikt om een portefeuille met regelmatige tussenpozen, meestal jaarlijks, terug te brengen naar de oorspronkelijke doelallocatie. Dit wordt gedaan om de oorspronkelijke activamix te herstellen wanneer de bewegingen van de markten deze uit balans dwingen.
Een portefeuille die begint met een toewijzing van 70% aan aandelen en 30% vastrentende waarden, zou bijvoorbeeld na een langdurige marktrally kunnen verschuiven naar een toewijzing van 80/20. De belegger heeft een goede winst gemaakt, maar de portefeuille heeft nu meer risico dan de belegger kan verdragen.
Herbalancering houdt over het algemeen in dat dure effecten worden verkocht en dat geld wordt gebruikt in goedkopere en uit de gratie zijnde effecten.
De jaarlijkse oefening van herbalancering stelt de belegger in staat om winsten te behalen en de groeimogelijkheden uit te breiden in sectoren met een hoog potentieel, terwijl de portefeuille in lijn blijft met het oorspronkelijke risico / rendement-profiel.
Actief portefeuillebeheer
Beleggers die een actief beheer toepassen, gebruiken fondsbeheerders of makelaars om aandelen te kopen en verkopen in een poging om beter te presteren dan een specifieke index, zoals de Standard & Poor’s 500 Index of de Russell 1000 Index.
Een actief beheerd investeringsfonds heeft een individuele portefeuillemanager, medebeheerders of een team van managers die actief investeringsbeslissingen nemen voor het fonds. Het succes van een actief beheerd fonds hangt af van een combinatie van diepgaand onderzoek, marktvoorspellingen en de expertise van de portefeuillemanager of het managementteam.
Portefeuillemanagers die actief beleggen, letten goed op markttrends, verschuivingen in de economie, veranderingen in het politieke landschap en nieuws dat van invloed is op bedrijven. Deze gegevens worden gebruikt om de aan- of verkoop van investeringen te timen in een poging om te profiteren van onregelmatigheden. Actieve managers beweren dat deze processen het potentieel voor hogere rendementen zullen vergroten dan die welke worden behaald door simpelweg de belangen in een bepaalde index na te bootsen.
Proberen de markt te verslaan brengt onvermijdelijk extra marktrisico’s met zich mee. Indexering elimineert dit specifieke risico, aangezien er geen mogelijkheid is op menselijke fouten bij de aandelenselectie. Indexfondsen worden ook minder vaak verhandeld, wat betekent dat ze lagere kostenratio’s hebben en fiscaal efficiënter zijn dan actief beheerde fondsen.
Passief portefeuillebeheer
Passief portefeuillebeheer, ook wel indexfondsbeheer genoemd, heeft tot doel het rendement van een bepaalde marktindex of benchmark te dupliceren . Managers kopen dezelfde aandelen die op de index staan, met dezelfde weging die ze in de index vertegenwoordigen.
Een passieve strategieportefeuille kan worden gestructureerd als een exchange-traded fund (ETF), een beleggingsfonds of een unit investment trust. Indexfondsen worden als passief beheerd gebrandmerkt omdat elk een portefeuillebeheerder heeft wiens taak het is om de index te repliceren in plaats van de gekochte of verkochte activa te selecteren.
De beheervergoedingen voor passieve portefeuilles of fondsen zijn doorgaans veel lager dan voor actieve beheerstrategieën.
Veel Gestelde Vragen
Hoe verschilt passief portefeuillebeheer van actief?
Passief beheer is een langetermijnstrategie die je moet vastleggen en vergeten. Vaak aangeduid als indexeren of indexbeleggen, is het bedoeld om het rendement van een bepaalde marktindex of benchmark te dupliceren en kan het beleggen in een of meer op de beurs verhandelde (ETF) indexfondsen omvatten. Actief beheer houdt in dat wordt geprobeerd de prestaties van een index te verslaan door actief individuele aandelen en andere activa te kopen en verkopen. Gesloten fondsen worden over het algemeen actief beheerd.
Wat is assetallocatie?
Asset-allocatie is gebaseerd op het inzicht dat verschillende soorten activa niet samen bewegen en dat sommige volatieler zijn dan andere. Het is een beleggingsstrategie die erop gericht is risico en beloning in evenwicht te brengen door de activa van een portefeuille te verdelen op basis van de individuele doelstellingen, risicotolerantie en beleggingshorizon. De drie belangrijkste activaklassen – aandelen, vastrentende waarden en geldmiddelen en equivalenten – hebben verschillende risico- en rendementsniveaus, dus elk zal zich in de loop van de tijd anders gedragen.
Wat is diversificatie?
Diversificatie is een risicobeheerstrategie die een breed scala aan beleggingen binnen een portefeuille combineert. Een gediversifieerde portefeuille bevat een mix van verschillende activatypes en investeringsvehikels in een poging de blootstelling aan één activum of risico te beperken. Aangezien het moeilijk is om te weten welke subset van een activaklasse of sector waarschijnlijk beter zal presteren dan een andere, tracht diversificatie het rendement van alle sectoren in de loop van de tijd te behalen en tegelijkertijd de volatiliteit te verminderen. Kortom, het gaat om het spreiden van risico en beloning over verschillende klassen van effecten, sectoren van de economie en geografische regio’s.