Model voor vooruitbetaling
Wat is een model voor vooruitbetaling?
Bij de kredietverlening wordt een vooruitbetalingsmodel gebruikt om het niveau van vervroegde aflossingen op een kredietportefeuille te schatten dat binnen een bepaalde periode zal plaatsvinden, gegeven mogelijke veranderingen in de rentetarieven. Vooruitbetaling is de vereffening van een schuld of een deel van een schuld vóór de officiële vervaldatum. Het kan worden gedaan voor het volledige saldo of voor een komende termijn, maar de betaling wordt in ieder geval gedaan vóór de contractueel verplichte datum van de lener.
Modellen voor vooruitbetaling zijn gebaseerd op wiskundige vergelijkingen en omvatten gewoonlijk de analyse van historische trends op het gebied van vooruitbetaling om te voorspellen wat er in de toekomst zal gebeuren. Modellen voor vooruitbetaling worden vaak gebruikt om hypotheekpools te waarderen, zoals GNMA effecten of andere gesecuritiseerde schuldproducten, waaronder door hypotheek gedekte effecten (MBS).
Belangrijkste leerpunten
- Een model voor vervroegde aflossing schat het niveau van vervroegde aflossingen op een lening of een groep leningen in een bepaalde periode, rekening houdend met mogelijke veranderingen in de rentetarieven.
- Hoewel vooruitbetalingen en vooruitbetalingsmodellen kunnen worden toegepast op elke soort schuld of verplichting, worden ze vaak gebruikt bij hypotheken en door hypotheek gedekte effecten.
- Het model voor vooruitbetaling van de Public Securities Association (PSA), ontwikkeld in 1985, is een van de meest gebruikte modellen.
Hoe een vooruitbetalingsmodel werkt
Modellen voor vooruitbetaling beginnen met een aanname van nul vooruitbetaling, een basisscenario dat wordt gebruikt bij financiële modellering. In dit model betalen een lener of leners geen vervroegde aflossingen. Het biedt een vergelijkingspunt voor complexere vooruitbetalingsmodellen en stelt een analist in staat de effecten van andere variabelen op de waardering te onderzoeken zonder risico op vooruitbetaling.
Een basismodel voor vooruitbetaling is constant percentage vooruitbetaling (CPP), een schatting op jaarbasis van vooruitbetalingen op hypotheekleningen, berekend door het gemiddelde maandelijkse vooruitbetalingspercentage te vermenigvuldigen met 12. Dit wordt gebruikt om de cashflow te bepalen in gestructureerde financiële transacties, vaak aangeduid als de secundaire hypotheekmarkt. Het modelleert het risico van een ongepland rendement op de hoofdsom, wat van invloed is op het rendement op vastrentende waarden. Een constante vooruitbetaling is slechts een van de vele soorten vooruitbetalingsmodellen die worden gebruikt om kredietschattingen en rendementen te berekenen.
Hoewel modellen voor vooruitbetalingen en vooruitbetalingen kunnen worden toegepast op een soort schuld of verplichting, worden ze doorgaans gebruikt bij hypotheken en door hypotheek gedekte effecten. Naarmate de rentetarieven stijgen, houden modellen voor vooruitbetaling rekening met minder vervroegde aflossingen, omdat mensen over het algemeen niet geïnteresseerd zijn in het inruilen van hun huidige hypotheek voor een hypotheek met een hogere rente en maandelijkse betaling. Als de rentetarieven dalen, wordt het tegenovergestelde effect verklaard, aangezien meer mensen hun leningen zullen herfinancieren in een poging hun bestaande hypotheek af te sluiten ten gunste van een hypotheek met een lagere rente en maandelijkse betaling. Het fenomeen van vooruitbetaling is meer uitgesproken in de hypotheekruimte dan bij andere leningen, zoals autoleningen of consumentenleningen, omdat de hoofdsom van deze lening groot is, de looptijd lang is en de wet voorschrijft dat er geen boetes voor vervroegde aflossing zijn. Het profiel van deze lening maakt vervroegde aflossing door herfinanciering of eigen geld van de lener dus de moeite waard.
Verhoogde herfinanciering van leningen leidt ertoe dat de bestaande hypotheken binnen de pools worden afgelost vóór de verwachte vervaldatum van de lening. Deze vooruitbetalingen verminderen uiteindelijk de lopende hypotheekbetalingen die aan de hypotheekpools worden gedaan, waardoor de stroom van betalingen aan beleggers afneemt.
De afkorting PSA verwijst niet alleen naar het vroegere model van de Public Securities Association, maar ook naar de functie van het model, dat wil zeggen: het bieden van een aanname van de snelheid van vooruitbetaling.
Voorbeeld uit de praktijk van een vooruitbetalingsmodel
Een van de meest opvallende modellen voor vooruitbetaling is het Public Securities Association ( PSA ) Prepayment Model dat in 1985 is opgesteld door de Securities Industry and Financial Markets Association (SIFMA). (The Public Securities Association was de voorloper van SIFMA. door de oorspronkelijke naam van de organisatie. Het model wordt ook wel de Bond Market Association PSA genoemd, verwijzend naar een andere vereniging die in 2006 fuseerde met SIFMA.)
Het PSA-model gaat uit van stijgende tarieven voor vervroegde aflossing gedurende de eerste 30 maanden en daarna constante tarieven voor vervroegde aflossing. Het standaardmodel, dat ook wel 100% PSA of 100 PSA wordt genoemd, gaat ervan uit dat de vooruitbetalingspercentages gedurende de eerste 30 maanden met 0,2% zullen stijgen totdat ze in maand 30 een piek van 6% bereiken.
Met name zou 150% PSA uitgaan van 0,3% (1,5 x 0,2%) verhogingen tot een piek van 9%, en 200% PSA zou uitgaan van 0,4% (2 x 0,2%) verhogingen tot een piek van 12% vooruitbetalingspercentage.