Rendement op eigen vermogen – ROE
Wat is rendement op eigen vermogen (ROE)?
Rendement op eigen vermogen (ROE) is een maatstaf voor financiële prestaties die wordt berekend door het nettoresultaat te delen door het eigen vermogen. Omdat het eigen vermogen gelijk is aan het vermogen van een bedrijf minus de schuld, wordt ROE beschouwd als het rendement op het nettovermogen. ROE wordt beschouwd als een maatstaf voor de winstgevendheid van een onderneming in verhouding tot het eigen vermogen.
Belangrijkste leerpunten
- Rendement op eigen vermogen (ROE) meet de winstgevendheid van een onderneming in verhouding tot het eigen vermogen.
- Of een ROE als bevredigend wordt beschouwd, zal afhangen van wat normaal is voor de branche of bedrijfsgenoten.
- Als een kortere weg kunnen beleggers een ROE in de buurt van het langetermijngemiddelde van de S&P 500 (14%) beschouwen als een aanvaardbare ratio en alles minder dan 10% als slecht.
Hoe het rendement op eigen vermogen te berekenen
ROE wordt uitgedrukt als een percentage en kan voor elk bedrijf worden berekend als het nettoresultaat en het eigen vermogen beide positieve getallen zijn. Het nettoresultaat wordt berekend vóór dividenden betaald aan gewone aandeelhouders en na dividenden aan preferente aandeelhouders en rente aan geldschieters.
Het nettoresultaat is het bedrag van het inkomen, na aftrek van kosten en belastingen, dat een bedrijf voor een bepaalde periode genereert. Het gemiddeld eigen vermogen wordt berekend door het eigen vermogen aan het begin van de periode toe te voegen. Het begin en het einde van de periode moeten samenvallen met de periode waarin het netto-inkomen wordt verdiend.
Het nettoresultaat over het laatste volledige boekjaar, of na 12 maanden, wordt weergegeven in de resultatenrekening —een som van de financiële activiteit over die periode. Het eigen vermogen komt van de balans – een lopende balans van de hele geschiedenis van veranderingen in activa en passiva van een bedrijf.
Het wordt als best practice beschouwd om de ROE te berekenen op basis van het gemiddelde eigen vermogen over een periode vanwege de discrepantie tussen de winst-en-verliesrekening en de balans.
Wat vertelt ROE je?
Of ROE als goed of slecht wordt beschouwd, hangt af van wat normaal is onder de tegenhangers van een aandeel. Nutsbedrijven hebben bijvoorbeeld veel activa en schulden op de balans in vergelijking met een relatief klein bedrag aan netto-inkomsten. Een normale ROE in de nutssector kan 10% of minder zijn. Een technologie- of detailhandel met kleinere balansrekeningen in verhouding tot het nettoresultaat kan een normaal ROE-niveau van 18% of meer hebben.
Een goede vuistregel is om te mikken op een ROE die gelijk is aan of net boven het gemiddelde van de referentiegroep. Stel dat een bedrijf, TechCo, de afgelopen jaren een stabiele ROE van 18% heeft behouden in vergelijking met het gemiddelde van zijn concurrenten, dat 15% was. Een investeerder zou kunnen concluderen dat het management van TechCo bovengemiddeld goed is in het gebruiken van de activa van het bedrijf om winst te maken. Relatief hoge of lage ROE-ratio’s zullen aanzienlijk variëren van de ene branchegroep of sector tot de andere. Wanneer het wordt gebruikt om het ene bedrijf te evalueren met een ander vergelijkbaar bedrijf, zal de vergelijking zinvoller zijn. Een veel voorkomende kortere weg voor beleggers is om een rendement op eigen vermogen in de buurt van het langetermijngemiddelde van de S&P 500 (14%) als een acceptabele ratio te beschouwen en iets minder dan 10% als slecht.
ROE gebruiken om groeipercentages te schatten
Duurzame groeipercentages en dividendgroei kunnen worden geschat met behulp van ROE, ervan uitgaande dat de ratio ongeveer in lijn ligt met of net boven het gemiddelde van de vergelijkbare groep ligt. Hoewel er enkele uitdagingen kunnen zijn, kan ROE een goed uitgangspunt zijn voor het ontwikkelen van toekomstige schattingen van de groeisnelheid van een aandeel en de groeisnelheid van zijn dividenden. Deze twee berekeningen zijn functies van elkaar en kunnen worden gebruikt om een gemakkelijkere vergelijking tussen vergelijkbare bedrijven te maken.
Om het toekomstige groeipercentage van een bedrijf te schatten, vermenigvuldigt u de ROE met de retentieratio van het bedrijf. De retentieratio is het percentage van het nettoresultaat dat door het bedrijf wordt ingehouden of herbelegd om toekomstige groei te financieren.
ROE en een duurzaam groeipercentage
Stel dat er twee bedrijven zijn met een identiek ROE en netto inkomen, maar met verschillende retentieratio’s. Bedrijf A heeft een ROE van 15% en geeft 30% van zijn nettoresultaat uit aan aandeelhouders in de vorm van dividend, wat betekent dat bedrijf A 70% van zijn nettoresultaat behoudt. Bedrijf B heeft ook een ROE van 15%, maar geeft slechts 10% van zijn netto-inkomen terug aan aandeelhouders voor een retentieratio van 90%.
Voor bedrijf A is de groeisnelheid 10,5%, of ROE maal de retentieratio, wat 15% maal 70% is. Het groeipercentage van bedrijf B is 13,5%, of 15% maal 90%.
Deze analyse wordt het model voor duurzame groei genoemd. Beleggers kunnen dit model gebruiken om schattingen te maken over de toekomst en om aandelen te identificeren die riskant kunnen zijn omdat ze voorlopen op hun duurzame groeivermogen. Een aandeel dat langzamer groeit dan het houdbare tempo, kan ondergewaardeerd zijn, of de markt negeert risicovolle signalen van het bedrijf. In beide gevallen rechtvaardigt een groeipercentage dat ver boven of onder het houdbare percentage ligt aanvullend onderzoek.
Deze vergelijking lijkt bedrijf B aantrekkelijker te maken dan bedrijf A, maar negeert de voordelen van een hoger dividendpercentage waar sommige investeerders de voorkeur aan geven. We kunnen de berekening aanpassen om de dividendgroei van het aandeel te schatten, wat mogelijk belangrijker is voor inkomensbeleggers.
Het schatten van het dividendgroeipercentage
Als we doorgaan met ons voorbeeld van hierboven, kan het dividendgroeipercentage worden geschat door de ROE te vermenigvuldigen met de uitbetalingsratio. De uitbetalingsratio is het percentage van het nettoresultaat dat via dividenden aan gewone aandeelhouders wordt terugbetaald. Deze formule geeft ons een duurzaam dividendgroei, wat in het voordeel is van bedrijf A.
Het dividendgroeipercentage van het bedrijf is 4,5%, of ROE maal de uitbetalingsratio, wat 15% maal 30% is. Het dividendgroeipercentage van bedrijf B is 1,5% of 15% maal 10%. Een aandeel waarvan het dividend ver boven of onder het duurzame groeipercentage van het dividend groeit, kan wijzen op risico’s die moeten worden onderzocht.
ROE gebruiken om problemen te identificeren
Het is redelijk om je af te vragen waarom een gemiddelde of iets bovengemiddelde ROE goed is in plaats van een ROE die dubbel, drievoudig of zelfs hoger is dan het gemiddelde van hun referentiegroep. Zijn aandelen met een zeer hoge ROE niet een betere waarde?
Soms is een extreem hoge ROE een goede zaak als het nettoresultaat extreem hoog is in vergelijking met het eigen vermogen, omdat de prestaties van een bedrijf zo sterk zijn. Een extreem hoge ROE is echter vaak te wijten aan een kleine aandelenrekening in vergelijking met het nettoresultaat, wat duidt op risico.
Inconsistente winsten
Het eerste potentiële probleem met een hoge ROE kan inconsistente winsten zijn. Stel je een bedrijf voor, LossCo, dat al jaren onrendabel is. De verliezen van elk jaar worden op de balans in het eigen vermogen opgenomen als een “behouden verlies”. De verliezen zijn een negatieve waarde en verminderen het eigen vermogen. Stel dat LossCo het afgelopen jaar een meevaller heeft gehad en weer winstgevend is geworden. De noemer in de ROE-berekening is nu erg klein na vele jaren van verliezen, waardoor de ROE misleidend hoog is.
Overtollige schulden
Een tweede probleem dat een hoge ROE zou kunnen veroorzaken, is overmatige schuldenlast. Als een bedrijf agressief heeft geleend, kan dit de ROE verhogen omdat het eigen vermogen gelijk is aan de activa minus de schulden. Hoe meer schulden een bedrijf heeft, hoe lager het eigen vermogen kan dalen. Een veelvoorkomend scenario is wanneer een bedrijf grote hoeveelheden schulden leent om zijn eigen aandelen terug te kopen. Dit kan de winst per aandeel (EPS) opdrijven, maar het heeft geen invloed op de werkelijke prestaties of groeipercentages.
Negatief netto-inkomen
Ten slotte kunnen een negatief nettoresultaat en een negatief eigen vermogen een kunstmatig hoge ROE creëren. Als een bedrijf echter een nettoverlies of een negatief eigen vermogen heeft, mag de ROE niet worden berekend.
Als het eigen vermogen negatief is, is het meest voorkomende probleem een overmatige schuldenlast of een inconsistente winstgevendheid. Er zijn echter uitzonderingen op die regel voor bedrijven die winstgevend zijn en cashflow hebben gebruikt om hun eigen aandelen in te kopen. Voor veel bedrijven is dit een alternatief voor het uitkeren van dividend, en het kan uiteindelijk het eigen vermogen (terugkoop wordt afgetrokken van het eigen vermogen) voldoende verminderen om de berekening negatief te maken.
In alle gevallen moeten negatieve of extreem hoge ROE-niveaus worden beschouwd als een waarschuwingsteken dat het onderzoeken waard is. In zeldzame gevallen kan een negatieve ROE-ratio het gevolg zijn van een door cashflow ondersteund aandelenterugkoopprogramma en uitstekend management, maar dit is de minder waarschijnlijke uitkomst. In elk geval kan een bedrijf met een negatieve ROE niet worden beoordeeld ten opzichte van andere aandelen met een positieve ROE-ratio.
Beperkingen van ROE
Een hoge ROE is misschien niet altijd positief. Een te grote ROE kan wijzen op een aantal problemen, zoals inconsistente winsten of buitensporige schulden. Ook kan een negatieve ROE als gevolg van het feit dat het bedrijf een nettoverlies of een negatief eigen vermogen heeft, niet worden gebruikt om het bedrijf te analyseren, noch om te vergelijken met bedrijven met een positieve ROE.
ROE versus rendement op geïnvesteerd kapitaal
Terwijl het rendement op eigen vermogen kijkt naar hoeveel winst een bedrijf kan genereren ten opzichte van het eigen vermogen, gaat het rendement op geïnvesteerd kapitaal (ROIC) die berekening een paar stappen verder.
Het doel van ROIC is om erachter te komen hoeveel geld na dividenden een bedrijf verdient op basis van al zijn kapitaalbronnen, waaronder het eigen vermogen en de schulden. ROE kijkt naar hoe goed een bedrijf het eigen vermogen gebruikt, terwijl ROIC bedoeld is om te bepalen hoe goed een bedrijf al zijn beschikbare kapitaal gebruikt om geld te verdienen.
Voorbeeld van ROE in gebruik
Stel je bijvoorbeeld een bedrijf voor met een jaarinkomen van $ 1.800.000 en een gemiddeld eigen vermogen van $ 12.000.000. De ROE van dit bedrijf zou als volgt zijn:
ROE.=($1,800,000$12,000,000)=15%ROE = \ left (\ frac {\ $ 1.800.000} {\ $ 12.000.000} \ right) = 15 \%ROE=($12,000,000
Overweeg Apple Inc. (AAPL ) – voor het fiscale jaar dat eindigde op 29 september 2018, genereerde het bedrijf $ 59,5 miljard aan netto-inkomsten. Aan het einde van het boekjaar bedroeg het eigen vermogen $ 107,1 miljard, tegenover $ 134 miljard in het begin. Het rendement op eigen vermogen van Apple is daarom 49,4%, oftewel $ 59,5 miljard / (($ 107,1 miljard + $ 134 miljard) / 2).
In vergelijking met zijn concurrenten heeft Apple een zeer sterke ROE.
- Amazon.com Inc. (AMZN ) had in 2018 een rendement op eigen vermogen van 27%,
- Microsoft Corp. (MSFT ) 23% in Q3 2018, en
- Google – nu bekend als Alphabet Inc. (GOOGL ) 12% voor 2018 Q3.
ROE berekenen met Excel
Zoals hierboven vermeld, is de formule om de ROE van een bedrijf te berekenen het nettoresultaat gedeeld door het eigen vermogen. U kunt als volgt Microsoft Excel gebruiken om de ROE-berekening in te stellen:
- Ga in Excel aan de slag door met de rechtermuisknop op kolom A te klikken. Beweeg vervolgens de cursor naar beneden en klik met de linkermuisknop op de kolombreedte. Wijzig vervolgens de kolombreedte in 30 standaardeenheden en klik op OK. Herhaal deze procedure voor de kolommen B en C.
- Voer vervolgens de naam van een bedrijf in cel B1 in en de naam van een ander bedrijf in cel C1.
- Voer vervolgens “Nettowinst” in cel A2 in, “Eigen vermogen” in cel A3 en “Rendement op eigen vermogen” in cel A4.
- Zet de formule voor “Rendement op eigen vermogen” = B2 / B3 in cel B4 en voer de formule = C2 / C3 in cel C4 in.
- Zodra dat is voltooid, voert u de overeenkomstige waarden in voor “Nettowinst” en “Eigen vermogen” in de cellen B2, B3, C2 en C3.
ROE- en DuPont-analyse
Hoewel ROE gemakkelijk kan worden berekend door het nettoresultaat te delen door het eigen vermogen, kan een techniek genaamd DuPont-decompositie worden gebruikt om de ROE-berekening in extra stappen op te splitsen. Deze analyse, gemaakt door het Amerikaanse chemiebedrijf DuPont in de jaren 1920, kan helpen om te zien welke factoren het meest (of minst) bijdragen aan de ROE van een bedrijf.
Er zijn twee versies van DuPont-analyse, de eerste omvat drie stappen:
Als alternatief is de vijfstapsversie als volgt:
ROE=EBTS