Definitie omzetbelasting

Wat is een omzetbelasting?

Een omzetbelasting is een verbruiksbelasting die door de overheid wordt opgelegd op de verkoop van goederen en diensten. Een conventionele omzetbelasting wordt geheven op het verkooppunt, geïnd door de detailhandelaar en doorberekend aan de overheid. Een bedrijf is in een bepaald rechtsgebied omzetbelasting verschuldigd als het daar een nexus heeft, zoals een fysieke locatie, een werknemer, een gelieerde onderneming of een andere aanwezigheid, afhankelijk van de wetten in dat rechtsgebied. 

Inzicht in omzetbelasting

Conventionele of detailhandelsbelasting wordt alleen in rekening gebracht aan de eindgebruiker van een goed of dienst. Omdat de meeste goederen in moderne economieën een aantal productiefasen doorlopen, die vaak door verschillende entiteiten worden verwerkt, is een aanzienlijke hoeveelheid documentatie nodig om te bewijzen wie uiteindelijk aansprakelijk is voor omzetbelasting. Stel dat een schapenboer wol verkoopt aan een bedrijf dat garen maakt. Om de omzetbelasting te vermijden, moet de garenmaker een doorverkoopcertificaat van de overheid verkrijgen waarin staat dat hij niet de eindgebruiker is. De garenmaker verkoopt zijn product vervolgens door aan een kledingmaker, die ook een doorverkoopcertificaat moet krijgen. Ten slotte verkoopt de kledingmaker donzige sokken aan een winkel, die de klant omzetbelasting in rekening brengt, samen met de prijs van die sokken.

Verschillende rechtsgebieden heffen verschillende omzetbelastingen, die elkaar vaak overlappen, zoals wanneer staten, provincies en gemeenten elk hun eigen omzetbelasting heffen. Omzetbelastingen zijn nauw verwant aan gebruiksbelastingen, die van toepassing zijn op inwoners die artikelen van buiten hun rechtsgebied hebben gekocht. Deze worden over het algemeen vastgesteld op hetzelfde tarief als omzetbelastingen, maar zijn moeilijk af te dwingen, wat betekent dat ze in de praktijk alleen worden toegepast op grote aankopen van materiële goederen. Een voorbeeld hiervan is een inwoner van Georgia die in Florida een auto koopt; ze zou de plaatselijke omzetbelasting moeten betalen, alsof ze die thuis had gekocht.

Nexus

Of een bedrijf omzetbelasting verschuldigd is aan een bepaalde overheid, hangt af van de manier waarop de overheid nexus definieert. Een nexus wordt over het algemeen gedefinieerd als een fysieke aanwezigheid, maar deze “aanwezigheid” is niet beperkt tot het hebben van een kantoor of een magazijn;het hebben van een werknemer in een staat kan een nexus vormen, evenals het hebben van een filiaal, zoals een partnerwebsite die verkeer naar de pagina van uw bedrijf leidt in ruil voor een deel van de winst. Dit scenario is een voorbeeld van de spanningen tussen e-commerce en omzetbelasting. New York heeft bijvoorbeeld “Amazon-wetten” aangenomen die internetwinkeliers zoals Amazon.com Inc. (AMZN ) verplichten om omzetbelasting te betalen ondanks hun gebrek aan fysieke aanwezigheid in de staat.

Accijnzen

Over het algemeen nemen omzetbelastingen een percentage van de prijs van verkochte goederen in. Een staat kan bijvoorbeeld een omzetbelasting van 4% hebben, een provincie 2% en een stad 1,5%, zodat inwoners van die stad in totaal 7,5% betalen. Vaak zijn bepaalde artikelen echter vrijgesteld, zoals voedsel, of zijn ze onder een bepaalde drempel vrijgesteld, zoals kledingaankopen van minder dan $ 200. Tegelijkertijd dragen sommige producten speciale belastingen, ook wel accijnzen genoemd.” Zondebelastingen ” zijn een vorm van accijnzen, zoals de lokale accijnzen van $ 1,50 in New York City-heffingen per pakje van 20 sigaretten bovenop de staatsbelasting van $ 4,35 per pakje van 20 sigaretten.

Belasting over de toegevoegde waarde

De VS is een van de weinige ontwikkelde landen waar nog steeds conventionele verkoopbelastingen worden gehanteerd (merk op dat, op enkele uitzonderingen na, niet de federale overheid omzetbelasting in rekening brengt, maar de staten). In het grootste deel van de ontwikkelde wereld zijnregelingen voor belasting over de toegevoegde waarde (btw) ingevoerd.  Deze brengen een percentage in rekening van de toegevoegde waarde op elk productieniveau van een goed. In het bovenstaande voorbeeld van een vage sok zou de garenmaker een percentage betalen van het verschil tussen wat hij voor garen in rekening brengt en wat hij voor wol betaalt; Evenzo zou de kledingmaker hetzelfde percentage betalen over het verschil tussen wat hij voor sokken in rekening brengt en wat hij voor garen betaalt. Anders gezegd; dit is een belasting op de brutomarges van het bedrijf , niet alleen op de eindgebruiker.

Het belangrijkste doel van de opname van de btw is het elimineren van belasting op belasting (dwz dubbele belasting) die van het productieniveau naar het consumptieniveau stroomt. Een fabrikant die notebooks maakt, koopt bijvoorbeeld de grondstoffen voor bijvoorbeeld $ 10, inclusief 10% belasting. Dit betekent dat hij $ 1 aan belasting betaalt voor $ 9 aan materialen. Tijdens het fabricageproces van de notebook voegt hij waarde toe aan de originele materialen van $ 5, voor een totale waarde van $ 10 + $ 5 = $ 15. De 10% belasting die verschuldigd is over het voltooide product, is $ 1,50. Onder een btw-stelsel kan deze aanvullende belasting worden toegepast op de vorige belasting die hij heeft betaald om zijn effectieve belastingtarief op $ 1,50 – $ 1,00 = $ 0,50 te brengen.

De groothandel koopt de notebook voor $ 15 en verkoopt het aan de detailhandelaar op een $ 2,50 markup waarde voor $ 17,50. De 10% belasting over de brutowaarde van het goed zal $ 1,75 zijn, die hij kan toepassen tegen de belasting over de oorspronkelijke kostprijs van de fabrikant, dwz $ 15, . Het effectieve belastingtarief van de groothandel zal dus $ 1,75 – $ 1,50 = $ 0,25 zijn. Als de marge van de winkel $ 1,50 is, is zijn effectieve belastingtarief (10% x $ 19) – $ 1,75 = $ 0,15. De totale belasting die van fabrikant naar detailhandelaar stroomt, is $ 1 + $ 0,50 + $ 0,25 + $ 0,15 = $ 1,90.

Het Amerikaanse systeem zonder btw houdt in dat in elke fase van het productieproces belasting wordt betaald over de waarde van de goederen en de marge. Dit zou zich vertalen in een hoger totaalbedrag aan betaalde belastingen, dat wordt afgedragen aan de eindgebruiker in de vorm van hogere kosten voor goederen en diensten.