SEC-schema 13D

Wat is SEC-schema 13D?

SEC Schedule 13D is een formulier dat de Amerikaanse Securities and Exchange Commission (SEC) vereist dat bepaalde aandeelhouders binnen 10 dagen na aankoop van een aandeel een aanvraag indienen. Beleggers die in aanmerking komen voor Schedule 13D zijn uiteindelijk gerechtigden van meer dan 5% van de uitstaande stemgerechtigde aandelen van een bedrijf. Schema 13D is ook wel bekend als het economisch eigendomsrapport en wordt opgelegd door een wijziging uit 1968 van de Securities Exchange Act van 1934.

Inzicht in SEC Schedule 13D

SEC Schedule 13D is een rapport dat is gemandateerd door de Amerikaanse Securities and Exchange Commission (SEC) van een persoon of entiteit die meer dan 5% van de stemgerechtigde aandelen van een beursgenoteerd bedrijf bezit. Meer in het bijzonder moet het individu een economische eigenaar van die aandelen zijn. De SEC definieert een begunstigde aandeelhouder als iedereen met stem- of investeringsbevoegdheid over hun aandelen.

Oorspronkelijk diende de aandeelhouder Schedule 13D in bij het bedrijf waarvan ze de aandelen hadden gekocht en bij elke beurs waarop de aandelen werden verhandeld. De Dodd-Frank Act van 2010 schrapte deze vereiste en uiteindelijk sturen de uiteindelijke begunstigden hun Schedule 13D rechtstreeks naar de SEC. Het rapport wordt vervolgens geüpload naar de online EDGAR database van de commissie voor openbare beoordeling.

Elke wijziging in de positie van de aandeelhouder van meer dan 1% van de uitstaande aandelen moet worden gerapporteerd in een volgende wijziging van de Bijlage. Dit kan bestaan ​​uit het kopen van meer aandelen of het verkopen van huidige aandelen.

Uitzonderingen op het indienen van Schedule 13D maken het mogelijk om een ​​verkorte vorm van het rapport, Schedule 13G, in te dienen door elk lid van een van de drie groepen. De eerste zijn vrijgestelde beleggers, die hun aandelen hebben verworven voordat het bedrijf zich bij de SEC heeft geregistreerd. De tweede groep bestaat uit gekwalificeerde institutionele beleggers, die hun positie aan het einde van een kalenderjaar rapporteren op het rapport. De laatste groep is sinds 1998 vrijgesteld van Schedule 13D-vereisten. De groep omvat passieve investeerders die kunnen verklaren dat ze niet van plan zijn het bedrijf dat de aandelen uitgeeft te controleren of te beïnvloeden.

Implementatie van SEC Schedule 13D

Sectie 13D is toegevoegd aan de Securities Exchange Act van 1934 als onderdeel van een wijziging uit 1968 die bekend staat als de Williams Act. Met deze toevoeging werd ingespeeld op het toenemende gebruik van openbare biedingen als onderdeel van bedrijfsovernames.

Destijds was er een lacune in de effectenwetgeving die niet voorzag in de noodzaak om voldoende informatie te verstrekken aan beleggers over wijzigingen in de zeggenschap over het bedrijf. Schema 13D was bedoeld om individuele investeerders te waarschuwen voor op handen zijnde wijzigingen in de zeggenschap van het bedrijf, die van invloed kunnen zijn op de toekomst van het bedrijf, die zouden kunnen voortvloeien uit de consolidatie van stemrecht door bedrijfsovervallers.

Sectie 13G werd in 1977 toegevoegd om investeerdersgroepen die ofwel professionele investeerders waren of die waarschijnlijk niet deelnemen aan aandeelhoudersactivisme, een kortere versie van Schedule 13D toe te staan.

Secties van SEC Schedule 13D

Er zijn zeven secties in Schema 13D, die als volgt zijn:

• Beveiliging en uitgever: deze informatie komt overeen met de juridische entiteit die het effect beschikbaar stelt voor verkoop. Het bevat de naam van het bedrijf, het adres en het effect dat wordt verkocht.
• Identiteit en achtergrond: de informatie in deze sectie heeft betrekking op de persoon of entiteit die het effect koopt.
• Bron en bedrag van fondsen of andere overwegingen: in dit gedeelte moet de koper aangeven hoe hij het geld heeft verkregen om de effecten te kopen.
• Doel van de transactie: de koper moet de reden opgeven waarom hij de effecten heeft gekocht. Hier geven ze aan of de aankoop puur voor investeringsdoeleinden was of dat er andere intenties zijn, zoals een voorgenomen acquisitie.
• Belang in de effecten van de emittent: dit omvat het aantal gekochte aandelen en het percentage van de klasse die ze vormen.
• Contracten, regelingen, afspraken of relaties met betrekking tot effecten van de emittent: dit is om andere informatie op te nemen, zoals contracten en relaties met betrekking tot de aankoop van de effecten.
• Materiaal dat als exposities moet worden ingediend: alle documenten die kunnen worden gebruikt als exposities in de indiening.