Korte rente theorie

Wat is de korte-rentetheorie?

De theorie van de korte rente stelt dat hoge niveaus van korte rente een bullish indicator zijn. Daarom zullen aanhangers van deze theorie proberen om sterk short-short aandelen te kopen en te profiteren van hun verwachte prijsstijging.

Deze benadering druist in tegen de heersende opvatting van de meeste beleggers, die short selling zien als een indicatie dat de shortpositie waarschijnlijk zal afnemen. Daarom kan de korte-rentetheorie worden gezien als een tegendraadse benadering van beleggen.

Inzicht in de korte-rentetheorie

Short-interest-theorie is gebaseerd op de mechanica van short-selling. Wanneer beleggers een aandeel shorten, lenen ze dat aandeel effectief van een makelaar en verkopen het vervolgens onmiddellijk voor contanten. Uiteindelijk, wanneer de makelaar om terugbetaling vraagt, moet de belegger dit doen door de aandelen op de open markt te kopen en die aandelen aan de makelaar terug te geven.

Short sellers verdienen geld als de prijs van de aandelen die ze shorten daalt nadat ze hun aandelen hebben verkocht. In dat scenario kan de shortverkoper de aandelen tegen een lagere prijs terugkopen en ze teruggeven aan de makelaar, waarbij hij het verschil als winst opsloot.

Maar wat gebeurt er als aandelen na de eerste verkoop in prijs stijgen? Als dat gebeurt, moet de belegger ze tegen een hogere prijs terugkopen, wat resulteert in verlies. Als veel mensen een aandeel short hebben gedaan en ze zien dat de prijs geleidelijk stijgt, kunnen ze in paniek raken en proberen de aandelen te kopen om hun risico te beperken dat de prijs nog hoger zal stijgen. Deze situatie van paniekerig kopen staat bekend als short squeeze.

De short-interest-theorie tracht te profiteren van de hachelijke situatie van deze short-sellers. Aanhangers van de short-interest-theorie zijn van mening dat aandelen met een sterke shortpositie eerder zullen stijgen omdat short-sellers mogelijk worden gedwongen om tijdens een short-squeeze aandelen in grote volumes te kopen. Deze manier van kopen staat bekend als korte dekking.

Een andere benadering die gebruikmaakt van korte rente om aandelen met potentieel voor waardestijging te identificeren, is de korte rente-ratio (SIR). De SIR is de verhouding tussen short verkochte aandelen en het gemiddelde dagelijkse handelsvolume (ADTV). Als XYZ bijvoorbeeld één miljoen aandelen short heeft verkocht en een ADTV van 500.000 heeft, dan is zijn SIR twee. Dit betekent dat het theoretisch ten minste twee volledige handelsdagen zou duren voordat de short sellers in XYZ hun shortposities dekken.

Beleggers kunnen de SIR gebruiken om snel te zien hoe zwaar een bedrijf kortgesloten is. Voor aanhangers van de short-interest-theorie kan SIR worden gebruikt om te bepalen welke bedrijven de meeste potentiële prijsstijging bieden.

Voorbeeld uit de praktijk van de theorie van korte rente

Als voorraad A 50 miljoen uitstaande aandelen heeft en 2,5 miljoen van zijn aandelen is short verkocht, dan is zijn shortbelang 5%. Als voorraad B 40 miljoen uitstaande aandelen heeft, waarvan er 10 miljoen short zijn verkocht, is het shortbelang 25%.

Volgens de korte-rentetheorie heeft voorraad B een grotere kans om in prijs te stijgen dan voorraad A, ervan uitgaande dat de aandelen verder identiek zijn. Dit komt omdat aandeel B waarschijnlijk het doelwit is van korte dekking veroorzaakt door een korte druk.