Soevereine obligatie
Wat is een soevereine obligatie?
Een staatsobligatie is een schuldbewijs uitgegeven door een nationale overheid om geld in te zamelen voor de financiering van overheidsprogramma’s, het afbetalen van oude schulden, het betalen van rente op huidige schulden en andere uitgaven van de overheid. Staatsobligaties kunnen luiden in een vreemde valuta of in de nationale valuta van de overheid. Staatsobligaties zijn een manier waarop overheden naast belastinginkomsten geld inzamelen.
Belangrijkste leerpunten
- Staatsobligaties zijn schuldbewijzen die door een overheid zijn uitgegeven om kapitaal aan te trekken voor bestedingsbehoeften, zoals voor overheidsprogramma’s en het afbetalen van oude schulden.
- Wanneer een overheid niet genoeg geld inzamelt via belastingen, geeft ze doorgaans staatsobligaties uit.
- Staatsobligaties kunnen worden uitgegeven in de nationale valuta van de overheid of in een vreemde valuta.
- Landen met een hoger risico – landen met een minder ontwikkelde economieën en een verhoogd politiek risico – hebben de neiging hun staatsobligaties in de valuta van stabielere economieën uit te geven.
- Hoe hoger het risico van een land, hoe hoger het rendement van zijn staatsobligatie zal zijn.
- Een eenvoudige manier om in buitenlandse staatsobligaties te investeren, is door aandelen te kopen in exchange-traded funds (ETF’s) van buitenlandse staatsobligaties.
Een soevereine obligatie begrijpen
Een staatsobligatie functioneert als een reguliere obligatie doordat de koper van de obligatie periodieke rentebetalingen ontvangt van de emittent, in dit geval de overheid, en de terugbetaling van de nominale waarde van de obligatie ontvangt wanneer de obligatie afloopt.
Net als bij elke obligatie hangt de betaalde rente of het rendement af van het risicoprofiel van de emittent. Voor een staatsobligatie, als het land als riskant wordt beschouwd, zal het rendement hoger zijn. Beleggers houden rekening met het economische profiel van het land, de wisselkoers en de politieke risico’s om de waarschijnlijkheid te bepalen dat een land zijn schuldverplichtingen niet nakomt.
Ratingbureaus, zoals Standard & Poor’s, Moody’s en Fitch Ratings, bieden soevereine kredietratings aan beleggers om de risico’s te begrijpen die gepaard gaan met beleggen in een specifiek land. Deze agentschappen verstrekken ook kredietratings voor bedrijven en hun schuldbewijzen.
Denominaties van staatsobligaties
De mogelijkheid om obligaties uit te geven die in een binnenlandse valuta luiden, is doorgaans een luxe die de meeste regeringen niet genieten; hoe minder stabiel een munteenheid is, hoe groter het risico waarmee de obligatiehouder wordt geconfronteerd. De realiteit is dat minder ontwikkelde landen moeite hebben met het uitgeven van staatsobligaties die in hun valuta luiden, en dus schulden moeten aangaan die in een vreemde valuta luiden.
Dit heeft verschillende redenen. Ten eerste beschouwen investeerders dat armere landen worden geregeerd door minder transparante regeringen die vatbaarder zijn voor corruptie, waardoor de kans groter wordt dat leningen en overheidsinvesteringen naar onproductieve gebieden worden gesluisd. Ten tweede hebben armere landen de neiging om te lijden onder instabiliteit, wat leidt tot hogere inflatiecijfers, die een negatief effect hebben op het reële rendement dat beleggers ontvangen.
Daarom worden minder ontwikkelde landen gedwongen om in vreemde valuta te lenen, wat hun economische situatie verder bedreigt door ze bloot te stellen aan valutaschommelingen die hun financieringskosten duurder kunnen maken.
Stel dat de Indonesische overheid obligaties uitgeeft in yen om kapitaal aan te trekken. Als het rentetarief dat het besluit te lenen 5% is, maar gedurende de looptijd van de obligatie, de Indonesische roepia deprecieert met 10% ten opzichte van de yen, dan is het reële rentetarief dat de Indonesische overheid moet betalen in de vorm van hoofdsom en de rentebetalingen bedragen 15%, ervan uitgaande dat de bedrijfsactiviteiten in roepia plaatsvinden.
Investeren in staatsobligaties
Investeren in Amerikaanse staatsobligaties is redelijk eenvoudig en kan worden gedaan op TreasuryDirect.gov. Het kopen van buitenlandse obligaties is wat lastiger en gebeurt meestal via een makelaar via een rekening die is opgezet voor buitenlandse handel. De makelaar koopt de obligatie doorgaans tegen de geldende marktprijs. Deze route kan beperkend zijn, afhankelijk van welke obligaties beschikbaar zijn, en transactiekosten kunnen hoog zijn.
Een eenvoudiger alternatief is om Amerikaanse beleggingsfondsen of exchange-traded funds (ETF’s) te kopen die buitenlandse staatsobligaties aanhouden. Deze fondsen bieden ook diversificatie met blootstelling aan een verscheidenheid aan buitenlandse obligaties, waardoor het beleggingsrisico wordt verminderd.
Een lijst met populaire ETF’s voor buitenlandse staatsobligaties is als volgt:
- iShares International Treasury Bond ETF ( IGOV )
- SPDR Barclays International Treasury Bond ETF ( BWX )
- SPDR Barclays Capital Short Term International Treasury Bond ETF ( BWZ )
- Franklin Liberty International Aggregate Bond ETF ( FLIA )