Statische opening
Wat is een statische opening?
Statische kloof is een maatstaf voor blootstelling aan of gevoeligheid voor rentetarieven, berekend als het verschil tussen activa en passiva van vergelijkbare herprijzingsperioden.
- Static gap meet de blootstelling aan of gevoeligheid voor rentetarieven. Het is het verschil tussen activa en passiva van vergelijkbare herprijzingsperioden.
- Het kan worden berekend voor korte, lange en meerdere perioden en wordt voornamelijk gebruikt voor tijdsbestekken van minder dan een jaar.
- De statische kloof wordt gewoonlijk door banken gebruikt: een bank leent geld tegen één tarief en leent het geld tegen een hogere rente uit, waarbij de kloof de winst vertegenwoordigt.
- Statische gap-analyse houdt geen rekening met veel factoren, waaronder tussentijdse cashflow, gemiddelde looptijd en vooruitbetaling van de lening.
Hoe Static Gap werkt
Statische kloof is een maat voor de kloof tussen activa (aangehouden geld) en passiva (uitgeleend geld of rentegevoelig) op een bepaald moment in de tijd. Mintekens, of een negatieve waarde, in de berekende kloof duiden op een groter aantal verplichtingen dan activa die op die specifieke looptijd vervallen.
Dit type analyse wordt veel gebruikt in de banksector. Een bank middelen leent aan een snelheid en leningen geld bij een hogere snelheid, waarbij de spleet of verschil tussen de twee die de winst.
Statische kloof kan worden berekend voor korte, lange en meerdere perioden. Gewoonlijk wordt het berekend voor tijdsbestekken van minder dan een jaar – vaak 0 tot 30 dagen of 31 tot 90 dagen.
Voorbeeld van een statische opening
Stel dat een bank zowel $ 5 miljoen aan activa als $ 5 miljoen aan passiva heeft die binnen een bepaald tijdsbestek opnieuw worden uitgegeven. Veranderingen in de rentetarieven mogen de nettorentemarge (NIM) van de bank – de rente die zij verdient in vergelijking met de rente die aan haar geldschieters wordt betaald – niet wijzigen. Dit scenario zou een evenwichtige gap-positie vertegenwoordigen.
Als in plaats daarvan $ 12 miljoen aan activa wordt herverklaard met slechts $ 6 miljoen aan passiva aan herprijzing, zal de bank zich in een vermogensgevoelige positie bevinden. In dit geval zal een vermogensgevoelige bank profiteren van een NIM-verhoging als de rente stijgt.
Als daarentegen slechts $ 5 miljoen aan activa wordt herhaald in dezelfde periode dat $ 8 miljoen aan verplichtingen wordt herhaald, staat dit bekend als een aansprakelijkheidsgevoelige positie. Hier, als de rentetarieven stijgen, zal NIM dalen. Evenzo, als de rentetarieven dalen, zal de aansprakelijkheidsgevoelige bank een bredere NIM projecteren.
Beperkingen van Static Gap
Een negatieve kloof betekent niet altijd slecht nieuws voor financiële instellingen (FI’s). Ja, als de rente daalt, verdienen banken minder aan rentegevoelige activa. Ze betalen echter ook minder op hun renteverplichtingen.
In werkelijkheid zijn banken met een hoger niveau van passiva dan activa degenen die hun bedrijfsresultaten meer onder druk zien door een negatieve kloof.
Belangrijk
Simpele statische hiaten zijn niet altijd nauwkeurig en betrouwbaar, namelijk omdat ze geen rekening houden met verschillende belangrijke variabelen die een grote invloed kunnen hebben op het renterisico.
Er zijn ook de vergissingen van de statische kloof waarmee rekening moet worden gehouden. Simpele statische hiaten zijn inherent onnauwkeurige metingen omdat ze geen rekening houden met factoren zoals tussentijdse cashflow, gemiddelde looptijd en vervroegde aflossing van de lening.
Een veelvoorkomend en opvallend gat in gap-analyse is het onvermogen om rekening te houden met de optionaliteit die in veel activa en passiva is ingebed. Als de rente daalt en activa sneller dan verwacht worden terugbetaald, of als de rente stijgt en de gemiddelde levensduur van activa onverwachts wordt verlengd, zijn deze onvoorziene gebeurtenissen doorgaans geen onderdeel van eenvoudige statische rapportage en analyse van hiaten.
Andere problemen doen zich voor bij deposito’s zonder vervaldag. Bepaalde deposito’s worden voor altijd gedragen en betalen voor een oneindige hoeveelheid tijd.
Statische kloof versus dynamische kloof
Statische gap-analyse richt zich op het verschil tussen activa en passiva op een bepaald moment. Dynamische kloof, aan de andere kant, probeert de kloof te meten naarmate de tijd verstrijkt en financiële verplichtingen veranderen.
In plaats van een momentopname te maken, probeert deze alternatieve methode de constant groeiende en krimpende kloof te volgen naarmate bankrekeningen worden geopend en gesloten en leningen die aan klanten worden aangeboden en verschuldigd zijn aan andere FI’s, worden goedgekeurd en terugbetaald.