Stockholm Stock Exchange (STO) .ST
Wat is de Stockholm Stock Exchange (STO). ST
De Stockholm Stock Exchange (STO) dient als handelsbeurs voor de Zweedse effectenmarkt. De 30 meest verhandelde aandelen van Zweden vormen de belangrijkste referentie-index van de Stockholm Stock Exchange, de naar marktwaarde gewogen OMX Stockholm 30.
Belangrijkste leerpunten:
- De Stockholm Stock Exchange (STO) is een handelsbeurs voor de Zweedse effectenmarkt.
- De 30 meest verhandelde aandelen van Zweden vormen de belangrijkste referentie-index van de Stockholm Stock Exchange, de naar marktwaarde gewogen OMX Stockholm 30.
- De Stockholm Stock Exchange (STO) begon in 1863 in Stockholm, Zweden, onder de naam Stockholm Securities Exchange.
- In 1994 werd de Stockholm Stock Exchange de eerste Europese beurs die handel door leden op afstand mogelijk maakte.
Inzicht in de Stockholm Stock Exchange (STO). ST
De Stockholm Stock Exchange (STO) begon in 1863 in Stockholm, Zweden, onder de naam Stockholm Securities Exchange. In 1990 nam de beurs geautomatiseerde handel over en in 1993 werd het een naamloze vennootschap.
In 1994 werd de Stockholm Stock Exchange de eerste Europese beurs die handel door leden op afstand mogelijk maakte. De beurs fuseerde met de OM Group, ook bekend als OMX, in 1998, hetzelfde jaar dat het toetrad tot de NOREX Alliantie met de beurs van Kopenhagen. NOREX groeide uiteindelijk met aandelenbeurzen in Oslo, IJsland, en regionale markten probeerden te profiteren van grotere internationale investeringsmogelijkheden door gebruik te maken van een gemeenschappelijk handelsplatform en regelgevende structuur.
De OMX Nordic Exchange, gelanceerd in 2006, heeft een gemeenschappelijk handelsprofiel opgesteld voor beursgenoteerde Scandinavische bedrijven. Nasdaq verwierf vervolgens OMX in 2007.
De belangrijkste referentie-index van de Stockholm Stock Exchange, de naar marktwaarde gewogen OMX Stockholm 30, omvat de 30 meest verhandelde aandelen van Zweden.
Nasdaq’s internationale uitbreiding
Tegen de tijd dat Nasdaq in mei 2007 instemde met de aankoop van OMX ABO, was de groep uitgebreid met de Stockholm Stock Exchange en beurzen in Helsinki, Kopenhagen en IJsland. Met de fusie verwierf Nasdaq internationale aanwezigheid in de Scandinavische en Baltische regio’s en met een geïntegreerd handels- en verrekeningssysteem voor aandelen en derivaten dat op grote schaal in de regio’s wordt gebruikt.
Nasdaq’s eerdere poging tot internationale expansie had betrekking op de aankoop van het European Association of Securities Dealers Automatic Quotation System (EASDAQ) in 2001, dat stopte na de ineenstorting van dotcom. De fusie met OMX in 2007 volgde op een mislukt bod op de London Stock Exchange, waarmee het Nasdaq’s eerste succesvolle uitstapje naar internationale beurzen werd. De groep is sindsdien blijven uitbreiden en bedient nu de wereldwijde kapitaalmarkten.
Internationaal investeren
Ondanks de toenemende beschikbaarheid van handelsmogelijkheden op buitenlandse beurzen, vinden veel binnenlandse investeerders grensoverschrijdende belastingkwesties en kapitaalcontroles ingewikkelder en duurder dan hun verlangen naar internationale diversificatie. Instrumenten zoals American Depositary Receipts (ADR’s) en binnenlandse fondsen die in aandelen van internationale aandelen verhandelen, kunnen een gemakkelijkere methode bieden om in internationale aandelen te beleggen.
Met ADR’s kunnen beleggers aandelenpakketten kopen van buitenlandse aandelen die worden aangehouden en uitgegeven door in de VS gevestigde banken. ADR’s werken in wezen als een binnenlands vehikel voor buitenlandse aandelen. Handelaren kunnen ze kopen en verkopen in Amerikaanse dollars, dividendbetalingen ontvangen en over het algemeen een fiscale behandeling krijgen die gelijk is aan die van binnenlandse aandelen.
Beleggingsfondsen en Exchange Traded Funds (ETF’s) bieden vergelijkbare flexibiliteit en aantoonbaar meer bekendheid, aangezien de meeste beleggers meer vertrouwd zijn met deze producten dan ADR’s. Beleggers hoeven alleen beleggingsfondsen of ETF’s te zoeken die bedoeld zijn om internationale blootstelling te bieden en hun aandelen te kopen. Dergelijke fondsen richten zich doorgaans op landen of regio’s met aanvullende opties die beschikbaar zijn voor opkomende markten of ontwikkelde markten buiten de Verenigde Staten en Canada.