Gestructureerde investeringsproducten (SIP’s)
Wat zijn gestructureerde beleggingsproducten (SIP’s)?
Gestructureerde investeringsproducten, of SIP’s, zijn soorten investeringen die voorzien in specifieke behoeften van investeerders met een op maat gemaakte productmix. SIP’s omvatten doorgaans het gebruik van derivaten. Ze worden vaak gemaakt door investeringsbanken voor hedgefondsen, organisaties of de massamarkt van particuliere klanten.
SIP’s onderscheiden zich van een systematisch investeringsplan (SIP), waarbij beleggers regelmatig en gelijkelijk storten op een beleggingsfonds, handelsrekening of pensioenrekening om te profiteren van de langetermijnvoordelen van middeling op basis van de dollarkosten.
Belangrijk
Op 9 december 2020 heeft de Securities and Exchange Commission (SEC) nieuwe regels aangenomen die bedoeld zijn om de infrastructuur voor het verzamelen, consolideren en verspreiden van marktgegevens voor beursgenoteerde hier.
Inzicht in gestructureerde beleggingsproducten (SIP’s)
Een gestructureerde belegging kan variëren in omvang en complexiteit, vaak afhankelijk van de risicotolerantie van de belegger. SIP’s omvatten doorgaans blootstelling aan vastrentende markten en derivaten. Een gestructureerde belegging begint vaak met een traditioneel effect, zoals een conventionele obligatie van beleggingskwaliteit of een depositocertificaat (CD), en vervangt de gebruikelijke betalingskenmerken (zoals periodieke coupons en uiteindelijke hoofdsom) door niet-traditionele uitbetalingen, die niet zijn afgeleid van de eigen kasstroom van de uitgevende instelling, maar uit de prestatie van een of meer onderliggende activa.
Een eenvoudig voorbeeld van een gestructureerd product is een cd van $ 1000 die over drie jaar vervalt. Het biedt geen traditionele rentebetalingen, maar in plaats daarvan is de jaarlijkse rentebetaling gebaseerd op de prestaties van de Nasdaq 100 aandelenindex. Als de index stijgt, verdient de belegger een deel van de winst. Als de index daalt, krijgt de belegger na drie jaar nog steeds zijn $ 1000 terug. Dit type product is een combinatie van een vastrentende CD en een calloptie op lange termijn op de Nasdaq 100-index.
De Securities and Exchange Commission (SEC) is in 2018 begonnen met het onderzoeken van gestructureerde bankbiljetten vanwege wijdverbreide kritiek op hun buitensporige vergoedingen en gebrek aan transparantie. In 2018 stemde Wells Fargo Advisors LLC er bijvoorbeeld mee in om $ 4 miljoen te betalen en onrechtmatig verkregen winsten terug te betalen om SEC-kosten te betalen nadat werd vastgesteld dat bedrijfsvertegenwoordigers mensen actief aanmoedigden om een van hun gestructureerde producten te kopen en verkopen die verondersteld werden worden gekocht en vastgehouden tot de vervaldag. Dit karnen van transacties creëerde grote commissies voor de bank en verminderde het rendement van investeerders.
Belangrijkste leerpunten
- Gestructureerde producten worden gemaakt door investeringsbanken en combineren vaak twee of meer activa, en soms meerdere activaklassen, om een product te creëren dat uitbetaalt op basis van de prestaties van die onderliggende activa.
- Gestructureerde producten variëren in complexiteit van eenvoudig tot zeer complex.
- Vergoedingen zijn soms verborgen in de uitbetalingen en kleine lettertjes, wat betekent dat een investeerder niet altijd precies weet hoeveel hij voor het product betaalt en of hij het zelf goedkoper zou kunnen maken.
SIP’s en de Rainbow Note
Gestructureerde producten trekken sommige beleggers aan met hun vermogen om hun blootstelling aan verschillende markten aan te passen. Een regenboognoot biedt bijvoorbeeld blootstelling aan meer dan één onderliggend actief. Een regenboognoot zou de prestatiewaarde kunnen afleiden van drie relatief laag gecorreleerde activa, zoals de Russell 3000 Index van Amerikaanse aandelen, de MSCI Pacific Ex-Japan Index en de Dow-AIG commodity futures-index. Bovendien zou het toevoegen van een terugblikfunctie aan dit gestructureerde product de volatiliteit verder kunnen verlagen door het rendement in de loop van de tijd “af te vlakken”.
Bij een lookback-instrument is de waarde van de onderliggende waarde niet gebaseerd op de uiteindelijke waarde bij expiratie, maar op een optimale waarde die wordt overgenomen over de looptijd van de notes (zoals maandelijks of driemaandelijks). In de optieswereld valt dit ook samen met een Aziatische optie (om het instrument te onderscheiden van Europese of Amerikaanse opties ). Het combineren van dit soort kenmerken kan zorgen voor nog aantrekkelijkere diversificatie eigenschappen.
Dit toont aan dat gestructureerde producten kunnen variëren van het relatief eenvoudige cd-voorbeeld dat eerder werd genoemd, tot de meer exotische versie die hier wordt besproken.
Voors en tegens
Voordelen van SIP’s zijn onder meer diversificatie buiten de typische activa. Andere voordelen zijn afhankelijk van het type gestructureerd product, aangezien elk verschillend is. Die voordelen kunnen zijn: hoofdsombescherming, lage volatiliteit, belastingefficiëntie, grotere opbrengsten dan de onderliggende activa bieden ( hefboomwerking ) of positieve opbrengsten in omgevingen met lage opbrengsten.
De nadelen zijn onder meer complexiteit die tot onbekende risico’s kan leiden. De kosten kunnen behoorlijk hoog zijn, maar zijn vaak verborgen in de uitbetalingsstructuur of in de spreiding van de bankkosten voor het betreden en verlaten van posities. Er is een kredietrisico met de investeringsbank die de SIP’s ondersteunt. Er is meestal weinig of geen liquiditeit voor de SIP’s, dus beleggers moeten de prijs nemen die de investeringsbank opgeeft of kunnen mogelijk helemaal niet uitstappen voor de vervaldatum. En hoewel deze producten enige diversificatievoordelen kunnen bieden, is het niet altijd duidelijk waarom ze nodig zijn of onder welke omstandigheden ze nodig zijn, behalve om verkoopvergoedingen te genereren voor de investeringsbank die ze heeft gecreëerd.
Voorbeeld uit de praktijk van gestructureerde beleggingsproducten (SIP’s)
Stel bijvoorbeeld dat een belegger ermee instemt om $ 100 in een gestructureerd product te stoppen op basis van de prestaties van de S&P 500-aandelenindex. Hoe meer de S&P 500 omhoog gaat, hoe meer het gestructureerde product waard is. Maar als de S&P 500 daalt, krijgt de belegger alsnog zijn $ 100 terug op de eindvervaldag.
Voor deze dienst vraagt de bank verschillende vergoedingen of genereert ze op verschillende manieren inkomsten. Het kan een limiet stellen aan hoeveel de belegger kan verdienen, en daarom is alles wat de S&P 500 boven die limiet beweegt de winst van de bank, niet van de belegger. De bank kan ook een vergoeding in rekening brengen. Dit is misschien niet duidelijk, maar wordt eerder verwerkt in de uitbetalingen. Het kan bijvoorbeeld zijn dat de S&P 500 in het eerste jaar 5% moet stijgen om ervoor te zorgen dat de klant een uitbetaling van 2% ontvangt. Als de S&P 500 minder stijgt, neemt de uitbetaling af naar evenredigheid. De belegger ontvangt mogelijk niets als de S&P 500 3% of minder stijgt, wat de winst van de bank is.
Dit product combineert een cd of obligatie met een calloptie op de S&P 500-index. De bank kan de rente die zij betaald zou hebben nemen en callopties kopen. Dit helpt het startkapitaal te beschermen en biedt toch een opwaarts winstpotentieel als de aandelenindex stijgt. De bank kan ook elke blootstelling die ze genereert aan complexere gestructureerde producten afdekken, wat betekent dat ze zich doorgaans geen zorgen maken over de manier waarop de markt beweegt.