Subprime-lening
Wat is een subprime-lening?
Een subprime-lening is een type lening dat wordt aangeboden tegen een tarief boven het prime-rentetarief aan personen die niet in aanmerking komen voor prime-rate leningen. Vaak worden subprime-kredietnemers afgewezen door traditionele kredietverstrekkers vanwege hun lage kredietwaardigheid of andere factoren die suggereren dat ze een redelijke kans hebben om de schuld niet af te lossen.
Belangrijkste leerpunten
- Subprime-leningen hebben rentetarieven die hoger zijn dan de prime-rente.
- Subprime-leners hebben over het algemeen een lage kredietwaardigheid of zijn mensen van wie wordt aangenomen dat ze een lening niet kunnen nakomen.
- Subprime-rentetarieven kunnen per kredietverstrekker variëren, dus het is een goed idee om rond te kijken voordat u er een kiest.
Hoe een subprime-lening werkt
Wanneer banken elkaar midden in de nacht geld lenen om aan hun reserveverplichtingen te voldoen, rekenen ze elkaar de hoofdrente aan, een rentetarief dat is gebaseerd op de Federal Funds-rente die is vastgesteld door het Federal Open Market Committee van de Federal Reserve Bank. Zoals de website van de Fed het uitlegt: ‘Hoewel de Federal Reserve geen directe rol heeft bij het bepalen van de prime rate, kiezen veel banken ervoor om hun prime rate gedeeltelijk vast te stellen op basis van het streefniveau van de federal funds rate – het tarief dat banken elkaar aanrekenen. kortlopende leningen – vastgesteld door het Federal Open Market Committee. “
Het premietarief schommelde van een dieptepunt van 2% in de jaren veertig tot een hoogtepunt van 21,5% in de jaren tachtig. Tijdens devergadering van het Federal Open Market Committee (FOMC) van 15 maart 2020verlaagde de Federal Reserve het streefcijfer voor de Fed Funds Rate tot 0% –0,25%. Deze actie was het resultaat van de inspanningen van de Federal Reserve om de economische gevolgen van de COVID-19-pandemie te bestrijden. Sinds de jaren negentig is de prime rate doorgaans vastgesteld op 300 basispunten boven de fed-fundsrente, wat zich op het moment van schrijven vertaalt naar een prime rate van 3,25% op basis van de laatste actie van de Fed.4
4,25%
Het premietarief in de VS in maart 2020
De prime rate speelt een grote rol bij het bepalen van de rente die banken aan hun leners in rekening brengen. Traditioneel ontvangen bedrijven en andere financiële instellingen tarieven die gelijk zijn aan of zeer dicht bij de primaire rente liggen. Particuliere klanten met een goede kredietwaardigheid en een sterke kredietgeschiedenis die hypotheken, leningen voor kleine bedrijven en autoleningen afsluiten, ontvangen tarieven die iets hoger zijn dan, maar gebaseerd op, de prime rate. Kandidaten met lage kredietscores of andere risicofactoren krijgen van kredietverstrekkers tarieven aangeboden die aanzienlijk hoger zijn dan de prime rate – vandaar de term ‘subprime-lening’.
Het specifieke bedrag aan rente dat in rekening wordt gebracht op een subprime-lening is niet in steen gebeiteld. Het is mogelijk dat verschillende kredietverstrekkers het risico van een kredietnemer niet op dezelfde manier beoordelen. Dit betekent dat een lener van een subprime-lening de mogelijkheid heeft om wat geld te besparen door rond te shoppen. Toch zijn alle tarieven voor subprime-leningen per definitie hoger dan de prime-rente.
Ook kunnen kredietnemers per ongeluk op de markt voor subprime-leningen terechtkomen door bijvoorbeeld te reageren op een advertentie voor hypotheken, terwijl ze daadwerkelijk in aanmerking komen voor een beter tarief dan wanneer ze de advertentie opvolgen. Leners moeten altijd controleren of ze in aanmerking komen voor een beter tarief dan het tarief dat ze oorspronkelijk aangeboden kregen.
De hogere rentetarieven op subprime-leningen kunnen zich vertalen in tienduizenden dollars aan extra rentebetalingen gedurende de looptijd van een lening.
Speciale overwegingen voor Subprime-leningen
Bij langlopende leningen, zoals hypotheken, worden de extra rentepercentages vaak vertaald in tienduizenden dollars aan extra rentebetalingen gedurende de looptijd van de lening. Dit kan het aflossen van subprime-leningen moeilijk maken voor leners met een laag inkomen, zoals eind jaren 2000. In 2007 begonnen grote aantallen leners met subprime-hypotheken in gebreke te blijven. Uiteindelijk Grote Recessie. Als gevolg hiervan stapten een aantal grote banken uit de subprime-kredietverlening. Dit is echter recentelijk begonnen te veranderen.
Hoewel elke financiële instelling een lening met subprime-tarieven zou kunnen aanbieden, zijn er kredietverstrekkers die zich richten op subprime-leningen met hoge tarieven. Deze kredietverstrekkers geven kredietnemers die moeite hebben om lage rentetarieven te krijgen, waarschijnlijk toegang tot kapitaal om te investeren, hun bedrijf te laten groeien of huizen te kopen.
Subprime-leningen worden vaak beschouwd als roofkredieten, wat de gewoonte is om leners tegen onredelijke tarieven leningen te verstrekken en hen vast te zetten in schulden of hun kans op wanbetaling te vergroten. Desalniettemin kan het verkrijgen van een subprime-lening een verstandige optie zijn als de lening bedoeld is om schulden met hogere rentetarieven af te betalen, zoals creditcards, of als de lener geen andere manier heeft om krediet te krijgen.