25 juni 2021 1:16

Zwitserse Nationale Bank

Wat is de Zwitserse nationale bank?

De Zwitserse Nationale Bank (SNB) is de centrale bank van Zwitserland en is verantwoordelijk voor het bepalen van het monetaire beleid van dat land en de uitgifte van zijn valuta, de Zwitserse frank ( CHF ).

Belangrijkste leerpunten

  • De Zwitserse Nationale Bank (SNB) is de centrale bank van Zwitserland en is verantwoordelijk voor het bepalen van het monetaire beleid van dat land en de uitgifte van zijn valuta, de Zwitserse frank (CHF).
  • De Zwitserse Nationale Bank heeft kantoren in Bazel, Genève en Zürich en werd officieel geopend op 20 juni 1907.
  • De primaire functie van de Zwitserse Nationale Bank is het waarborgen van prijsstabiliteit in het land en het creëren van een economisch klimaat dat bevorderlijk is voor optimale economische groei en ontwikkeling voor Zwitserland.

Inzicht in de Zwitserse Nationale Bank

De primaire functie van de Zwitserse Nationale Bank is het waarborgen van prijsstabiliteit in het land en het creëren van een economisch klimaat dat bevorderlijk is voor optimale economische groei en ontwikkeling voor Zwitserland.

De Zwitserse Nationale Bank is ook verantwoordelijk voor de uitgifte van Zwitserse franken, de munteenheid van Zwitserland. Beleggers beschouwen Zwitserse franken over het algemeen als de voorkeursbestemming ( veilige haven ) in tijden van economische en geopolitieke onrust en kopen ze als een manier om hun geld te beschermen tegen risico’s die verband houden met de genoemde gebeurtenis. Vanaf 20 september 2019 is één Amerikaanse dollar ( USD ) gelijk aan 0,99 Zwitserse frank (CHF) en zijn de valuta’s niet aan elkaar gekoppeld.

De Zwitserse Nationale Bank heeft kantoren in Bazel, Genève en Zürich en werd officieel geopend op 20 juni 1907. In 1910 werd de Zwitserse Nationale Bank de enige maker van het Zwitserse bankbiljet, en in 1991 kreeg zij toestemming om een lid van het Internationaal Monetair Fonds (IMF). De Zwitserse Nationale Bank is ook verantwoordelijk voor het beheer van de Zwitserse goudreserves, die in juli 2008 30,5 miljard Zwitserse frank waard waren.

In tegenstelling tot veel andere nationale banken geeft de Zwitserse Nationale Bank aandelen uit aan particuliere investeerders. In 2017 hadden individuele aandeelhouders 23,6% van de bank in handen. Kantons, het Zwitserse equivalent van een staat, en staatsbanken hebben ongeveer 55% van de aandelen in handen. De resterende aandelen worden verhandeld op de Zwitserse beurs onder het symbool SNBN. In de VS wordt de aandelen op de over-the-counter (OTC) -markt verhandeld als SWZNF.

Zwitserland werkt met een fractioneel reservesysteem. Met een dergelijk systeem, terwijl de banken nog steeds moeten voldoen aan de vereisten om een ​​bepaald bedrag aan contanten bij de hand te houden, wordt slechts een fractie van de bankdeposito’s gedekt door feitelijk contant geld of activa die beschikbaar zijn voor opname. In wezen creëert de bank geld omdat ze meer geld uitlenen dan er fysiek in hun kluizen staat. De Zwitserse Nationale Bank is goed voor ongeveer 10% van de geldvoorraad van het land, de rest wordt gecreëerd door kredietverstrekkers in de vorm van krediet.

In juni 2018 stemde Zwitserland echter over een referendum, bekend als het Vollgeld-initiatief, om een ​​einde te maken aan het vermogen van kredietverstrekkers om leningen te schrijven voor meer fondsen dan ze in hun bezit hebben. De vrees deed de ronde dat als de stemming zou slagen, dit tot financiële paniek of een Brexit achtige gebeurtenis zou leiden. Anderen vreesden dat de doortocht te veel macht in handen van de centrale bank zou leggen. Het referendum is mislukt: driekwart van de bevolking stemde tegen wijzigingen in het huidige beleid.

Zwitserse Nationale Bank en de EUR / CHF Peg

Tussen 2011 en 2015 koppelde de Zwitserse Nationale Bank de CHF aan de euro (EUR) tegen de wisselkoers van 1,2 CHF per 1 EUR. Deze waarden veranderden echter drastisch op 15 januari 2015, toen de SNB aankondigde dat ze de koppeling hadden verwijderd. Wat volgde was chaos op de valutamarkten toen de CHF over de hele linie apprecieerde, vooral ten opzichte van de euro, waar hij in enkele ogenblikken met ongeveer 30% steeg.