Hoe belastingverlagingen de economie beïnvloeden - KamilTaylan.blog
25 juni 2021 1:31

Hoe belastingverlagingen de economie beïnvloeden

Voorstanders van belastingverlagingen voeren aan dat het verlagen van belastingen de economie verbetert door de uitgaven te stimuleren. Degenen die ertegen zijn, zeggen dat belastingverlagingen alleen de rijken helpen, omdat het kan leiden tot een vermindering van de overheidsdiensten waarop mensen met een lager inkomen vertrouwen. Met andere woorden, er zijn twee verschillende kanten aan deze economische evenwichtsschaal.

Het belastingstelsel

Het federale belastingstelsel is afhankelijk van een aantal belastingen om inkomsten te genereren. Verreweg de grootste bron van inkomsten is de inkomstenbelasting  die particulieren, landgoederen en trusts betalen. In 2018 verzamelde de Internal Revenue Service (IRS) netto $ 1,57 biljoen aan persoonlijke inkomstenbelastingen, of 52,4% van het totaal.  Persoonlijke inkomstenbelasting wordt geheven over lonen, rente, dividenden en vermogenswinsten. Gewone inkomenspercentages zijn marginaal op basis van inkomen, terwijl vermogenswinsten op lange termijn een voorkeursbehandeling genieten.2

De loonbelasting die de sociale uitkeringen en Medicare financiert,is de op een na grootste bron van nationale inkomsten. De IRS verzameldein 2018netto 1,13 biljoen dollar aan VAIS belastingen, of 37,6% van het totaal.  De loonbelasting wordt geheven tegen een vast percentage over salarissen en lonen, tot een bepaalde grens, en wordt door werkgever en werknemer gelijkelijk betaald.

De op een na grootste categorieën zijn de vennootschapsbelasting, die 6,8% bijdroeg aan de nationale schatkist, en de accijnzen die geheven werd op zaken als benzine en tabak, die 2,4% bijdroegen.  Zie onderstaande tabel voor meer details.

Bron: IRS.

Een verschuivende belastingdruk

De federale overheid gebruikt fiscaal beleid om inkomsten te genereren en legt de lasten daar waar zij denkt dat dit het minste effect zal hebben. De “flypaper theory” van belastingheffing (de overtuiging dat de last van de belasting blijft hangen bij de plaats waar de overheid de belasting plaatst) blijkt echter vaak onjuist te zijn.

In plaats daarvan vindt belastingverschuiving plaats. Een verschuivende belastingdruk beschrijft de situatie waarin de economische reactie op een belasting ervoor zorgt dat prijzen en output in de economie veranderen, waardoor een deel van de last naar anderen wordt verschoven. Een voorbeeld van deze verschuiving vond plaats toen de regering in 1991 een omzetbelasting op luxegoederen invoerde, ervan uitgaande dat de rijken het zich konden veroorloven de belasting te betalen en hun bestedingspatroon niet zouden veranderen.

Helaas daalde de vraag naar bepaalde luxeartikelen (zeer elastische goederen of diensten) en kregen industrieën zoals de productie van persoonlijke vliegtuigen en botenbouw te lijden, waardoor er in sommige sectoren ontslagen vielen.

Als er belasting wordt geheven op een niet- prijsgevoelig  goed of dienst zoals sigaretten, zou dit niet tot grote veranderingen leiden, zoals het sluiten van fabrieken en werkloosheid. Studies hebben aangetoond dat een stijging van de prijs van sigaretten met 10% de vraag met slechts 4% doet dalen.  De belasting op luxegoederen bedroeg in 1991 ook 10%, maar de jachtbouwers claimden een omzetdaling van 86% en duizenden verloren banen.  Hoe dan ook, bij het bepalen van het belastingbeleid moet altijd rekening worden gehouden met belastingverschuivingen.  

Bruto nationaal product

Bruto nationaal product (BNP), een maatstaf voor de rijkdom van een land, wordt ook rechtstreeks beïnvloed door federale belastingen. Een gemakkelijke manier om te zien hoe belastingen de output beïnvloeden, is door te kijken naar de geaggregeerde vraagvergelijking :

  • BNP = C + I + G + NX

Waar:

  • C = consumptie-uitgaven door individuen
  • I = investeringsuitgaven (bedrijfsuitgaven aan machines, enz.)
  • G = overheidsaankopen
  • NX = netto export

De consumentenuitgaven bedragen doorgaans tweederde van het BNP.  Zoals je zou verwachten, verhoogt het verlagen van de belastingen het beschikbare inkomen, waardoor de consument extra sommen kan uitgeven, waardoor het BNP toeneemt.

Belastingen verlagen dus de totale vraagcurve naar buiten, aangezien consumenten meer goederen en diensten vragen met hun hogere besteedbare inkomen. Belastingverlagingen aan de aanbodzijde zijn bedoeld om kapitaalvorming te stimuleren. Als dit lukt, zullen de bezuinigingen zowel de totale vraag als het totale aanbod verschuiven, omdat het prijsniveau voor een aanbod van goederen zal worden verlaagd, wat vaak leidt tot een toename van de vraag naar die goederen.

Belastingverlagingen en de economie

Het is een algemene overtuiging dat het verlagen van de marginale belastingtarieven de economische groei zou stimuleren. Het idee is dat lagere belastingtarieven mensen meer inkomsten na belasting opleveren die kunnen worden gebruikt om meer goederen en diensten te kopen. Dit is een argument aan de vraagzijde om een ​​belastingverlaging te ondersteunen als een expansieve fiscale stimulans. Verder zouden verlaagde belastingtarieven de besparingen en investeringen kunnen stimuleren, waardoor de productiecapaciteit van de economie zou toenemen.

Studies hebben echter aangetoond dat dit niet noodzakelijk waar is. Een werkdocument voor het National Bureau of Economic Research ontdekte dat belastingverlagingen gericht op mensen met een hoog inkomen minder economische gevolgen hebben dan verlagingen van vergelijkbare omvang gericht op lage en gematigde inkomstenbelastingbetalers.  Bovendien concludeerde de Congressional Research Service dat de gestage verlaging van de hoogste belastingtarieven voor hoogverdieners ouder dan 65 jaar geen correlatieve invloed had op de economische groei.

Met andere woorden: de economische groei wordt grotendeels niet beïnvloed door de belasting die de rijken betalen. De groei is waarschijnlijker als mensen met een lager inkomen een belastingverlaging krijgen.

Fiscaal vermogen?

Vanwege het rechtvaardigheidsideaal is het verlagen van belastingen nooit een eenvoudige taak. Twee verschillende concepten zijn horizontale gelijkheid en verticale gelijkheid. Horizontale gelijkheid is het idee dat alle individuen gelijkelijk zouden moeten worden belast. Een voorbeeld van horizontaal eigen vermogen is de omzetbelasting, waarbij het betaalde bedrag een percentage is van het artikel dat wordt gekocht. Het belastingtarief blijft hetzelfde, of u nu $ 1 of $ 10.000 uitgeeft. Belastingen zijn proportioneel.

Een tweede concept is verticale eigen vermogen, wat wordt vertaald als het principe van het vermogen om te betalen. Met andere woorden, degenen die het meest in staat zijn om te betalen, zouden de hogere belastingen moeten betalen. Een voorbeeld van verticale gelijkheid is het federale stelsel van inkomstenbelasting. De inkomstenbelasting is een progressieve belasting omdat de betaalde fractie stijgt naarmate het inkomen stijgt.

De optiek en emoties van een belastingverlaging

Het verlagen van belastingen wordt emotioneel omdat, in eenvoudige termen in dollars, mensen die het meeste aan belastingen betalen ook het meest profiteren. Als u de omzetbelasting met 1% verlaagt, kan iemand die een Hyundai koopt, $ 200 besparen, terwijl iemand die een Mercedes koopt $ 1.000 kan besparen. Hoewel het procentuele voordeel hetzelfde is, profiteert de Mercedes-koper er in eenvoudige termen meer van.

Het verlagen van de inkomstenbelastingen is emotioneler vanwege het progressieve karakter van de belasting. Het verlagen van de belastingen op een gezin met een klein aangepast bruto-inkomen (AGI) bespaart hen minder in totale dollarbedragen dan een iets kleinere belastingverlaging voor een gezin met een veel hoger salaris. Over de hele linie zullen bezuinigingen in dollars meer ten goede komen aan hoogverdieners, simpelweg omdat ze meer verdienen.

Een belastingbeslissing

Verlaging van belastingen vermindert de overheidsinkomsten, althans op korte termijn, en leidt tot een begrotingstekort of een grotere  staatsschuld. De natuurlijke tegenmaatregel zou zijn om te bezuinigen. Critici van belastingverlagingen zouden dan echter beweren dat de belastingverlaging de rijken helpt ten koste van degenen met minder middelen, omdat de diensten die waarschijnlijk zouden worden verlaagd, gunstig zijn voor degenen met een lager inkomen. Voorstanders beweren dat de uitgaven zullen toenemen door geld terug te steken in de zak van de consument; vandaar dat de economie zal groeien en de lonen zullen stijgen. Aan het eind van de dag hangt het resultaat af van waar de bezuinigingen zijn gemaakt.