Inzicht in koop-, verkoop- en hold-beoordelingen van aandelenanalisten
Om tot een mening te komen en de waarde en vluchtigheid van een gedekt effect te communiceren, onderzoeken analisten openbare financiële overzichten, luisteren ze naar telefonische vergaderingen en praten ze met managers en de klanten van een bedrijf, meestal in een poging om met bevindingen te komen voor een onderzoeksrapport.
Analisten onderzoeken openbare financiële overzichten, luisteren naar telefonische vergaderingen en praten met managers en de klanten van een bedrijf. Uiteindelijk, door al dit onderzoek naar de prestaties van het bedrijf, beslist de analist of het aandeel een ” kopen “, ” verkopen ” of vasthouden is.
De schaal van beoordelingen
De beoordelingsschaal van analisten is echter een beetje lastiger dan de traditionele classificaties van ‘kopen, vasthouden en verkopen’. De verschillende nuances, gedetailleerd in de volgende tabel, bevatten meerdere termen voor elk van de beoordelingen (‘verkopen’ staat ook bekend als ‘ sterke verkoop ‘, ‘kopen’ kan worden bestempeld als ‘ sterke koop’ ), evenals een aantal nieuwe termen: underperform en outperform.
Als klap op de vuurpijl volgt niet elk bedrijf hetzelfde ratingschema: een “outperform” voor het ene bedrijf kan een “kopen” voor een ander zijn en een “verkoop” voor het ene kan een “marktprestatie” zijn voor een ander. Bij het gebruik van ratings is het dus raadzaam om de ratingschaal van het uitgevende bedrijf te herzien om de betekenis achter elke term volledig te begrijpen.
Belangrijkste leerpunten
- Het is belangrijk om de beoordelingsstijlen van elke beoordelingsgroep te begrijpen, aangezien er geen universeel classificatiesysteem is.
- De betekenissen van ‘kopen, vasthouden en verkopen’ zijn niet zo transparant als ze op het eerste gezicht lijken; achter het gordijn zit een overvloed aan termen en variantie in betekenissen.
- Ratings zijn bedoeld als aanvulling op of als hulpmiddel voor bestaande strategieën, niet als basis om erop voort te bouwen.
- Ratings zijn onafhankelijk van bedrijven en er zijn juridische consequenties voor analisten die een aandeel beoordelen waarin ze belang hebben.
De basisprincipes in kaart brengen
Laten we voorlopig de traditionele beoordelingen van “verkopen”, “ondermaats presteren”, “vasthouden”, “beter presteren” en “kopen” ontleden en aannemen dat elk bedrijf, hoe maf het systeem ook is, hiernaar kan terugkeren.
- Kopen: ook bekend als sterke koop en “op de aanbevolen lijst.” Kopen is natuurlijk een aanbeveling om een bepaald effect te kopen.
- Verkopen: ook bekend als sterke verkoop, het is een aanbeveling om een effect te verkopen of een actief te liquideren.
- Hold: In het algemeen wordt van een bedrijf met een hold-aanbeveling verwacht dat het in hetzelfde tempo presteert als vergelijkbare bedrijven of in lijn met de markt.
- Underperform: Een aanbeveling dat betekent een voorraad zal naar verwachting iets slechter dan de totale doen aandelenmarkt return. Ondermaats presteren kan ook worden uitgedrukt als ‘matig verkopen’, ‘zwakke positie’ en ‘ onderwogen’.
- Beter presteren: ook bekend als ‘matig kopen’, ‘ accumuleren ‘ en ‘ overgewicht’. Outperform is een aanbeveling van analisten, wat betekent dat een aandeel naar verwachting iets beter zal presteren dan het marktrendement.
Als u investeert zoals Warren Buffett, kan het rapport helpen bij het vinden van het bedrijf met een duurzaam concurrentievoordeel, en als Peter Lynch uw held is, kunt u in de diepte een kandidaat voor een lage P / E-ratio, het terugkopen van aandelen of toekomstige winstgroei aantreffen. van het rapport.
Het onderzoeksrapport en de daaropvolgende beoordeling moeten worden gebruikt als aanvulling op individueel huiswerk en strategie.
Voorbeelden uit de praktijk van beoordelingen en prestaties van analisten
Om de beoordelingen van analisten echt te begrijpen, is het noodzakelijk om hun nauwkeurigheid te meten. Hieronder staan drie cruciale momenten in het leven van drie bekende bedrijven en de beoordelingen van analisten voor hun indrukwekkende lancering, of sombere implosie, om te zien of de analisten het bij het rechte eind hadden.
Ronde een: Coca-Cola
Coca-Cola Co. ( KO) is ’s werelds grootste niet-alcoholische drankenbedrijf.
Het cruciale moment Vanaf juli 2010 borrelt cola over in een razernij, oplopend van $ 50,05 naar $ 65,77 op 31 december 2010, een stijging van 31%, waarmee een nieuw vijfjaarlijks hoogtepunt bereikt wordt.
De aanbeveling van de analist Op 4 maart 2010 heeft UBS zijn aanbeveling voor cola geüpgraded van “neutraal” naar “kopen”.
Conclusie: scoor er één voor de analist!
Ronde twee: Starbucks
Starbucks ( SBUX) houdt de wereld cafeïnehoudend via een wereldwijde keten van meer dan 17.000 eigen winkels en winkels met licentie.
Het cruciale moment Van 31 oktober 2006 tot 30 november 2008 keldert Starbucks van $ 38,35 naar $ 8,93 – een daling van 77%. Deze dubbele druppel kan gedeeltelijk worden toegeschreven aan recessiedruk, maar het bedrijf lijdt ook aan overmatige uitbreiding van het hele geroosterde vlees.
De aanbeveling van analisten Een hele reeks aanbevelingen van analisten kwam uit die herfst en winter van Friedman Billings, UBS en Robert W. Baird. Zowel Friedman als Baird startten de dekking met een beoordeling van “outperform”. Alleen UBS verlaagde de aandelen van “kopen” naar “neutraal” op 10 oktober 2006, maar twee maanden later werden ze geüpgraded naar een “koop”.
Conclusie: miste het doel.
Ronde drie: Apple
Apple Inc. ( AAPL) ontwerpt elektronische consumentenapparatuur, waaronder personal computers (Mac), tablets (iPad), telefoons (iPhone) en draagbare muziekspelers (iPod).
Het cruciale moment Vanaf 9 december 1998 beginnen de aandelen van Apple te stijgen van een dieptepunt van $ 7,91 naar een (toen) hoogste punt ooit van $ 33,95 op 31 maart 2000.
Aanbeveling van analisten In de lente tot de herfst van 1998 hebben twee firma’s, Bear Stearns en JP Morgan, hun aanbevelingen geüpgraded naar ‘kopen’, Robert Cohen degradeerde naar ‘neutraal’ en drie anderen begonnen met twee “en een” neutraal “. Voor degenen die thuis de score bijhouden, zijn dat drie aankopen, twee ruimen en twee neutrale waarden.
Conclusie: de gelijkspel gaat naar de hardloper of in dit geval de analisten. Hoewel niet iedereen op de “koop” -wagon sprongen, borrelde geen “verkoop” op en over het algemeen liepen de beoordelingen scheef naar de koopkant. Dus voordeel, analisten.