Underwriter syndicaat
Wat is een underwritersyndicaat?
Een verzekeraar syndicaat is een tijdelijke groep van investeringsbanken en broker-dealers die samenkomen om nieuwe aanbod van het eigen vermogen of verkopen van obligaties aan beleggers. Het underwritersyndicaat wordt gevormd en geleid door de hoofdacceptant voor een effectenkwestie.
Wanneer een uitgifte te groot is om door één bedrijf te worden afgehandeld, wordt meestal een underwritersyndicaat gevormd, zodat de middelen van alle bedrijven kunnen worden gebruikt om de uitgifte te orkestreren en het risico te spreiden. Het syndicaat wordt gecompenseerd door de underwriting spread, het verschil tussen de prijs die aan de uitgevende instelling wordt betaald en de prijs die wordt ontvangen van investeerders en andere broker-dealers wanneer de uitgifte openbaar wordt.
Een underwritersyndicaat wordt ook wel een underwriting-groep, een bankensyndicaat en een investeringsbankensyndicaat genoemd.
Belangrijkste leerpunten
- Een underwritersyndicaat is een groep investeringsbanken en broker-dealers die tijdelijk is opgericht om nieuwe uitgiften van het eigen vermogen of de schuld van een bedrijf aan investeerders te verkopen.
- De reden voor een underwritersyndicaat is om de middelen van meerdere bedrijven samen te voegen wanneer een probleem te groot is voor één bedrijf om aan te pakken.
- Een underwriter-syndicaat bestaat uit een lead-underwriter en de andere deelnemende leden, waarbij de risico’s van de underwriter-rol over het syndicaat zijn gespreid.
- De hoofdverzekeraar ontvangt het grootste deel van de uitgifte voor uitbetaling en krijgt de verantwoordelijkheid om met regelgevende instanties om te gaan.
- De winst of het verlies voor het syndicaat wordt bepaald door hoe het nieuwe aandeel op de markt presteert.
Een underwritersyndicaat begrijpen
In het kader van de commitment-engagement zijn leden van een underwritersyndicaat verplicht om de aandelen van het bedrijf te kopen om aan investeerders te verkopen, in tegenstelling tot een bedrijf dat de aandelen rechtstreeks aan investeerders verkoopt.
Dit neemt een aanzienlijk deel van het risico weg voor de uitgevende onderneming, aangezien het vooraf voor de aandelen wordt betaald door het syndicaat en daarom niet betrokken is bij het moeten verkopen van de aandeleninventaris aan investeerders; dat risico wordt genomen door het underwritersyndicaat. Het risico dat een underwritersyndicaat aangaat, wordt beperkt, vooral voor de hoofdacceptant, door het risico te spreiden over alle deelnemers aan het syndicaat.
Aangezien het underwriting-syndicaat zich ertoe heeft verbonden de volledige emissie te verkopen, moeten de deelnemers aan het syndicaat mogelijk een deel van de emissie in hun eigen voorraad houden als de vraag ernaar niet zo robuust is als verwacht, wat hen blootstelt aan het risico van een prijsdaling. In ruil voor het op zich nemen van de hoofdrol krijgt de hoofdacceptant een groter deel van de underwriting spread en andere vergoedingen, terwijl de andere deelnemers in het syndicaat een kleiner deel van de spread en vergoedingen ontvangen.
Stevige verbintenis kan worden vergeleken met de beste poging tot onderschrijven, waarbij de onderschrijver ermee instemt zijn uiterste persoonlijke inspanningen te leveren om zoveel mogelijk van de aandelen te verkopen.
Het proces van een underwritersyndicaat
Leden van een underwritersyndicaat ondertekenen vaak een overeenkomst waarin de toewijzing van de aandelen aan elke deelnemer en de beheervergoeding, naast andere rechten en plichten, wordt vastgelegd.
De leidende onderschrijver beheert het syndicaat en wijst aandelen toe aan elk lid van het syndicaat, die mogelijk niet gelijk zijn onder de leden van het syndicaat. De leidende underwriter bepaalt ook de timing van het aanbod, evenals de aanbiedingsprijs, en het voldoen aan alle vereisten met regelgevingskwesties met de Securities and Exchange Commission (SEC) of Financial Industry Regulatory Authority (FINRA).
Bij het bepalen van de biedprijs moet het underwritersyndicaat alle nodige financiële informatie verkrijgen en de groeivooruitzichten van het bedrijf bepalen. Gewoonlijk wordt een gesloten biedproces tussen de leden van het syndicaat gehouden om te komen tot de prijs van de initial public offering (IPO).
Bij populaire beursintroducties kunnen beleggers een grotere vraag naar aandelen vertonen dan er aandelen beschikbaar zijn. In dit geval is de IPO overtekend. Aan dit soort vraag kan alleen worden voldaan als de aandelen actief op de beurs worden verhandeld. Deze opgekropte vraag zou kunnen leiden tot dramatische prijsschommelingen tijdens de eerste paar handelsdagen.
Als zodanig is er een aanzienlijk risico verbonden aan individuele beleggers die deelnemen aan beursintroducties, hetzij door aandelen te ontvangen als klant van een investeringsbank, hetzij door aandelen te kopen en verkopen zodra ze beginnen met handelen.