Onwettige lening
Wat is een onwettige lening?
Een onwettige lening is een lening die niet voldoet aan – of in strijd is met – enige bepaling van de geldende leningswetten. Voorbeelden van onwettige leningen zijn leningen of kredietrekeningen met buitensporig hoge rentetarieven of die de wettelijke limieten voor omvang overschrijden die een kredietverstrekker mag verlengen.
Een onwettige lening kan ook een vorm van krediet of lening zijn die de werkelijke kosten verhult of relevante voorwaarden met betrekking tot de schuld of informatie over de kredietgever niet openbaar maakt. Dit soort leningen is in strijd met de Truth in Lending Act (TILA).
Hoe een onwettige lening werkt
De term “onwettige lening” is ruim, aangezien een aantal verschillende wetten en wetten van toepassing kan zijn op leningen en leners. In wezen is een onwettige lening echter in strijd met de wetten van een geografische jurisdictie, een bedrijfstak of een overheidsinstantie of -agentschap.
Het Federal Direct Loan Program, beheerd door het Department of Education, biedt bijvoorbeeld door de overheid gesteunde leningen aan postsecundaire studenten. Het stelt grenzen aan hoeveel elk jaar kan worden geleend, op basis van wat de hogeschool of universiteit van de student identificeert als onderwijskosten. Mocht een instelling proberen dat cijfer te vervalsen om de student meer geld te geven, dan zou de lening onwettig zijn. De overheid stelt ook de rentetarieven van de leningen en een aflossingsvrije periode vast voordat de terugbetaling begint. Mocht een geldschieter of lener proberen die voorwaarden te wijzigen – of de student kosten in rekening brengen voor het invullen van de gratis aanvraag voor federale studiefinanciering (FAFSA) – dan zou dat ook een onwettige lening opleveren.
Een onwettige lening is niet hetzelfde als een rooflening die, hoewel uitbuitend, misschien niet illegaal is.
Onwettige leningen en de Truth in Lending Act
De Truth in Lending Act is van toepassing op de meeste soorten krediet, of het nu gaat om een gesloten krediet (zoals een autolening of hypotheek) of een krediet van onbepaalde duur (zoals een creditcard). De wet regelt wat bedrijven mogen adverteren en zeggen over de voordelen van hun leningen of diensten.
De wet verplicht kredietverstrekkers om de kosten van de lening openbaar te maken om consumenten in staat te stellen prijzen te vergelijken. De wet voorziet ook in een periode van drie dagen waarin de consument de leningsovereenkomst kan ontbinden zonder financieel verlies. Deze bepaling is bedoeld om consumenten te beschermen tegen gewetenloze leentactieken.
De wet schrijft niet voor wie krediet kan krijgen of geweigerd kan worden (behalve de algemene discriminatienormen van ras, geslacht, geloof, enz.). Evenmin regelt het de rentetarieven die een kredietverstrekker mag rekenen.
Onwettige leningen en woekerwetten
Rentetarieven vallen onder de bepaling en definitie van lokale woekerwetten. Woekerwetten regelen het bedrag aan rente dat in rekening kan worden gebracht op een lening door een geldschieter die in een bepaald gebied is gevestigd. In de VS stelt elke staat zijn eigen woekerwetten en woekerrentes vast. Een lening of kredietlijn wordt dus als onwettig beschouwd als de rente erop hoger is dan het door de staatswet voorgeschreven bedrag.
Woekerwetten zijn bedoeld om consumenten te beschermen. De wetten die van toepassing zijn, zijn echter die van de staat waarin de kredietgever is opgenomen, niet de staat waar de kredietnemer woont.
Onwettige leningen versus roofkredieten
Onwettige leningen worden vaak gezien als het domein van roofkredieten, een praktijk die oneerlijke of onrechtmatige leenvoorwaarden oplegt aan een lener, of een lener overtuigt om oneerlijke voorwaarden of ongegronde schulden te accepteren door middel van misleidende, dwingende of andere gewetenloze methoden. Interessant is echter dat een roofkrediet technisch gezien geen onwettige lening is.
Voorbeeld: flitskrediet, een soort persoonlijke lening op korte termijn die een bedrag in rekening brengt dat 300% tot 500% van het geleende bedrag kan bedragen. Vaak gebruikt door mensen met een slechte kredietwaardigheid en weinig spaargeld, kunnen flitskredieten zeker als roofzuchtig worden beschouwd, waarbij wordt geprofiteerd van degenen die op geen enkele andere manier dringende rekeningen kunnen betalen. Maar tenzij de staat of gemeente van de geldschieter uitdrukkelijk een limiet stelt aan de rente of de kosten van een lening onder dergelijke bedragen, is de flitskrediet eigenlijk niet illegaal.
Als u een persoonlijke lening overweegt, is het misschien de moeite waard om eerst een persoonlijke leningcalculator te gebruiken om te bepalen wat de totale betaalde rente zal zijn aan het einde van de lening, om er zeker van te zijn dat dit binnen uw mogelijkheden ligt om deze terug te betalen.
Voorbeeld uit het echte leven van een onwettige lening
In mei 2016 verbood een hogere rechtbank in North Carolina een online kredietverstrekker van autotitels om in de staat te opereren. De procureur-generaal van North Carolina had een rechtszaak aangespannen tegen de geldschieter, die onder verschillende namen zaken deed, wegens onwettige leningen. Haar leningen werden op verschillende punten als onwettig gekwalificeerd: rentetarieven van 161% tot 575% (vs. de limiet van 30% in North Carolina voor dergelijke schulden); laatste ballonbetalingen groter dan de hoofdsom van de lening; inbeslagname van de onderpandauto’s na een te late of gemiste betaling; en het feit dat deze voorwaarden of details vaak werden achtergehouden of niet duidelijk werden gemaakt aan leners. Bovendien hebben leners nooit schriftelijke leningsovereenkomsten ontvangen.