Zwakke valuta

Wat is een zwakke valuta?

Een zwakke valuta verwijst naar het geld van een land waarvan de waarde is gedaald in vergelijking met andere valuta’s. Zwakke valuta’s worden vaak beschouwd als die van landen met slechte economische fundamenten of bestuurssystemen. Een zwakke valuta kan ook worden aangemoedigd door een land dat zijn export op de wereldmarkten wil stimuleren.

In de praktijk verzwakken en versterken valuta’s om verschillende redenen, hoewel de economische fundamentals wel een primaire rol spelen.

Inzicht in een zwakke valuta

Fundamenteel zwakke valuta’s hebben vaak enkele gemeenschappelijke kenmerken. Dit kan een hoge inflatie, chronische tekorten op de lopende rekening en begroting en een trage economische groei omvatten. Landen met zwakke valuta’s kunnen ook veel meer importniveaus hebben dan export, wat resulteert in meer aanbod dan vraag naar dergelijke valuta’s op internationale valutamarkten – als ze vrij verhandeld worden. Hoewel een tijdelijke zwakke fase in een belangrijke valuta een prijsvoordeel oplevert voor de exporteurs, kan dit voordeel teniet worden gedaan door andere systematische problemen.

Voorbeelden van zwakke valuta’s

Valuta’s kunnen ook worden verzwakt door binnenlandse en internationale interventies. Bijvoorbeeld, China’s devaluatie van de yuan in 2015 volgde een lange periode van versterking. Bovendien kan het opleggen van sancties een onmiddellijk effect hebben op de valuta van een land. Nog in 2018 verzwakten sancties de Russische roebel, maar de echte klap was in 2014, toen de olieprijzen instortten en de annexatie van de Krim andere landen op scherp zette in hun zaken en politiek met Rusland.

Misschien wel het meest interessante recente voorbeeld is het lot van het Britse pond toen de Brexit naderde. Het Britse pond ( GBP ) was een stabiele munt, maar de stemming om de Europese Unie te verlaten zette het pond op een zeer volatiel pad, waardoor het in het algemeen verzwakte naarmate het vertrekproces vorderde.

Vraag en aanbod in zwakke valuta’s

Zoals de meeste activa, wordt een valuta beheerst door vraag en aanbod. Als de vraag naar iets stijgt, stijgt ook de prijs. Als de meeste mensen hun valuta in yen omrekenen, stijgt de prijs van de yen en wordt de yen een sterke valuta. Omdat er meer dollars nodig zijn om hetzelfde bedrag aan yen te kopen, wordt de dollar een zwakke valuta.

Valuta is immers een soort handelsartikel. Als iemand bijvoorbeeld dollars inwisselt voor yen, verkoopt hij zijn dollars en koopt hij yen. Omdat de waarde van een valuta vaak fluctueert, betekent een zwakke valuta dat er op elk moment meer of minder items kunnen worden gekocht. Wanneer een belegger $ 100 nodig heeft voor het kopen van een gouden munt op een dag en $ 110 voor het kopen van dezelfde munt de volgende dag, is de dollar een verzwakkende valuta.

Voors en tegens van een zwakke valuta

Een zwakke valuta kan de export van een land helpen om marktaandeel te winnen wanneer zijn goederen goedkoper zijn in vergelijking met goederen die in sterkere valuta’s zijn geprijsd. De toename van de verkoop kan economische groei en banen stimuleren, terwijl de winst voor bedrijven die zaken doen op buitenlandse markten toenemen. Wanneer bijvoorbeeld het kopen van in Amerika gemaakte artikelen goedkoper wordt dan het kopen in andere landen, neemt de Amerikaanse export toe. Wanneer de waarde van een dollar daarentegen sterker wordt ten opzichte van andere valuta’s, staan ​​exporteurs voor grotere uitdagingen om in het buitenland gemaakte producten van Amerikaanse makelij te verkopen.

Valutasterkte of -zwakte kan zichzelf corrigeren. Omdat er meer van een zwakke valuta nodig is bij het kopen van dezelfde hoeveelheid goederen die geprijsd zijn in een sterkere valuta, zal de inflatie stijgen naarmate landen goederen importeren uit landen met sterkere valuta’s. Uiteindelijk kan de valutakorting meer export stimuleren en de binnenlandse economie verbeteren, op voorwaarde dat er geen systematische problemen zijn die de valuta verzwakken.

Een lage economische groei kan daarentegen leiden tot deflatie en een groter risico vormen voor sommige landen. Wanneer consumenten beginnen met het verwachten van regelmatige prijsdalingen, kunnen ze hun uitgaven uitstellen en kunnen bedrijven hun investeringen uitstellen. Een zichzelf in stand houdende cyclus van vertragende economische activiteit begint en dat zal uiteindelijk van invloed zijn op de economische fundamentals die de sterkere valuta ondersteunen.