Zwakke handen

Wat betekenen zwakke handen?

“Zwakke handen” is de term die vaak wordt gebruikt om handelaren en investeerders te beschrijven die geen overtuiging hebben in hun strategieën of die niet over de middelen beschikken om ze uit te voeren. Het verwijst ook naar een futures-handelaar die nooit van plan is de onderliggende grondstof of index in ontvangst te nemen of te leveren.

Inzicht in zwakke handen

De term ‘zwakke handen’ verwijst doorgaans naar een investeerder of handelaar die wordt gedreven door de emotie van angst om snel posities te verlaten over bijna elk nieuws of evenement dat zij als schadelijk beschouwen, resulterend in gerealiseerde verliezen en een suboptimaal investeringsrendement ( ROI). Ze hebben de neiging zich te houden aan een reeks regels die hun handelsactiviteiten voorspelbaar maken en kunnen gemakkelijk worden “uitgewist” door normale koersschommelingen op de markt. Het nettoresultaat is dat ze uiteindelijk tegen de hoge prijzen kopen en tegen de dieptepunten verkopen, een onfeilbare manier om geld te verliezen.

Een “zwakke hand” kan ook een handelaar beschrijven (forex, aandelen, vastrentende waarden, futures of een andere klasse) die de markt benadert vanuit het standpunt van een speculant, en waarschijnlijker een kleine speculant in plaats van een investeerder. Ze zullen normaal gesproken posities in- en uitstappen met de bedoeling die posities om te keren op basis van kleine prijsbewegingen. Meestal is dit een handelaar zonder de nodige overtuiging of financiële middelen om hun posities vast te houden. Een minder bekende definitie van de term “zwakke handen” is die van een futures-handelaar die niet van plan is de onderliggende activa te ontvangen of te leveren. Dit zet ze standaard op één hoop als een speculant.

In alle markten vertonen “zwakke handen” voorspelbaar gedrag. Dit kan inhouden dat u direct koopt nadat de markt naar boven breekt door een technisch patroon in de hitlijsten, of dat u direct verkoopt nadat de markt naar beneden breekt. Dealers en institutionele handelaren zullen dit gedrag uitbuiten door te kopen wanneer “zwakke handen” verkopen en verkopen wanneer “zwakke handen” kopen. Dit dwingt de “zwakke handen” eruit voordat de markt in de oorspronkelijk gewenste richting begint te bewegen.

De sentimentfactor

Het meest in het oog springende probleem voor investeerders en handelaren is kopen of verkopen op het allerergste moment. Wanneer een bearmarkt bijvoorbeeld zijn einde nadert, is het nieuws op zijn slechtst. De verliezen voor degenen die volhielden toen de markt daalde, zijn maximaal en angst wordt de drijvende kracht in de hoofden van mensen. De waarderingen zijn echter waarschijnlijk goedkoop en grafieken kunnen technische omstandigheden aangeven die gunstig zijn voor kopen, niet verkopen.

Op dit punt is het sentiment voor bearishness extreem en zien “zwakke handen” alleen de angst. Omgekeerd zien ” sterke handen ” de kans. Ze weten dat ze kunnen kopen, zelfs als de prijs verder daalt, omdat ze de middelen hebben om de opname aan te pakken.

Aangezien grote bearmarkten relatief zeldzaam zijn, is een waarschijnlijker voorbeeld van ‘zwakke handen’ wanneer de aandelen van een sterk bedrijf met solide fundamentals en grafiekpatronen in sympathie vallen met de aandelen van een gerelateerd bedrijf dat slecht nieuws over de winst of een ander publiceert zakelijk evenement. “Zwakke handen” worden snel verkocht, maar het aandeel herstelt zich sterk. Er was in de eerste plaats niets fundamenteel mis met dat aandeel. De prijsdip was dus een koopmogelijkheid.