Wat zijn de nadelen van het Dividend Discount Model (DDM)?
De nadelen van het gebruik van het dividendkortingsmodel (DDM) zijn onder meer de moeilijkheid van nauwkeurige projecties, het feit dat het geen rekening houdt met terugkopen en de fundamentele veronderstelling dat alleen inkomsten uit dividenden worden betaald.
Belangrijkste leerpunten
- Er zijn een paar belangrijke nadelen aan het dividendkortingsmodel (DDM), waaronder het gebrek aan nauwkeurigheid.
- Een belangrijke beperkende factor van de DDM is dat deze alleen kan worden gebruikt bij bedrijven die dividend uitkeren tegen een stijgend tarief.
- De DDM wordt ook als te conservatief beschouwd door geen rekening te houden met het terugkopen van aandelen.
De DDM kent een waarde toe aan een aandeel door in wezen een soort van discounted cashflow (DCF) -analyse te gebruiken om de huidige waarde van toekomstige verwachte dividenden te bepalen. Als de vastgestelde waarde hoger is dan de huidige aandelenkoers van het aandeel, wordt het aandeel als ondergewaardeerd beschouwd en waard om te kopen.
Hoewel de DDM nuttig kan zijn bij het evalueren van potentiële dividendinkomsten uit een aandeel, heeft deze verschillende inherente nadelen.
Nadeel nr. 1: moet dividenden betalen
Het eerste nadeel van de DDM is dat het niet kan worden gebruikt om aandelen te evalueren die geen dividend uitkeren, ongeacht de meerwaarden die kunnen worden behaald door te investeren in de aandelen. De DDM is gebaseerd op de onjuiste aanname dat de enige waarde van een aandeel het rendement op de investering (ROI) is dat het via dividenden oplevert.
Verder werkt het alleen als de dividenden naar verwachting in de toekomst constant zullen stijgen. Dit maakt de DDM onbruikbaar als het gaat om het analyseren van een aantal bedrijven. Alleen stabiele, relatief volwassen bedrijven met een trackrecord op het gebied van dividendbetalingen kunnen met de DDM worden gebruikt.
Dit betekent dat investeerders die alleen de DDM gebruiken, snelgroeiende bedrijven, zoals Google (GOOG), mislopen.
Nadeel nr. 2: veel veronderstellingen vereist
Een andere tekortkoming van de DDM is het feit dat de waardeberekening die het gebruikt een aantal aannames vereist met betrekking tot zaken als groeipercentage, het vereiste rendement en belastingtarief. Dit omvat het feit dat het DDM-model ervan uitgaat dat dividenden en inkomsten gecorreleerd zijn.
Een voorbeeld is het feit dat dividendrendementen in de loop van de tijd aanzienlijk veranderen. Als een van de projecties of aannames gemaakt in de berekening zelfs maar een klein beetje onjuist is, kan dit ertoe leiden dat een analist een waarde bepaalt voor een aandeel dat aanzienlijk afwijkt in termen van overgewaardeerd of ondergewaardeerd zijn.
Er zijn een aantal variaties op de DDM die dit probleem proberen op te lossen. De meeste hiervan omvatten echter het maken van aanvullende projecties en berekeningen die ook onderhevig zijn aan fouten die in de loop van de tijd groter worden.
Nadeel nr. 3: negeert terugkoop
Bijkomende kritiek op de DDM is dat het de aandelenwaarde aan de aandeelhouders. Het negeren van terugkoop van aandelen illustreert het probleem met de DDM om over het algemeen te conservatief te zijn in zijn schatting van de aandelenwaarde. Ondertussen maken belastingstructuren in andere landen het voordeliger om aandelen terug te kopen in plaats van dividenden.