25 juni 2021 3:48
Zowel de current ratio en quick ratio meet een bedrijf op korte termijn liquiditeit, of de mogelijkheid om genoeg geld te genereren af te betalen alle schulden moeten zij als gevolg van in een keer te worden. Hoewel ze beide maatstaven zijn voor de financiële gezondheid van een bedrijf, zijn ze enigszins verschillend. De snelle ratio wordt als conservatiever beschouwd dan de huidige ratio omdat de berekening ervan in minder items meet. Hier volgt een overzicht van beide verhoudingen, hoe u ze kunt berekenen en hun belangrijkste verschillen.
Wat zit er in de huidige verhouding?
De huidige ratio meet het vermogen van een bedrijf om kortlopende of kortlopende verplichtingen (schulden en schulden) te betalen met zijn huidige of kortlopende activa (contanten, inventaris en vorderingen).
Vlottende activa op de balans van een bedrijf vertegenwoordigen de waarde van alle activa die redelijkerwijs binnen een jaar in contanten kunnen worden omgezet. Voorbeelden van vlottende activa zijn:
Kortlopende verplichtingen zijn de schulden of verplichtingen van het bedrijf op de balans die binnen een jaar vervallen. Voorbeelden van kortlopende verplichtingen zijn onder meer:
Berekening van de huidige verhouding
U kunt de huidige ratio van een bedrijf berekenen door zijn vlottende activa te delen door kortlopende verplichtingen, zoals weergegeven in de onderstaande formule:
Als een bedrijf een current ratio heeft van minder dan één , heeft het minder vlottende activa dan kortlopende verplichtingen. Schuldeisers zouden het bedrijf als een financieel risico beschouwen omdat het misschien niet in staat zou zijn om zijn kortetermijnverplichtingen gemakkelijk af te betalen.
Als een bedrijf een huidige ratio van meer dan één heeft, wordt het als minder risico beschouwd omdat het zijn vlottende activa gemakkelijker zou kunnen liquideren om kortlopende verplichtingen af te betalen.
Wat zit er in de Quick Ratio?
De quick ratio meet ook de liquiditeit van een bedrijf door te meten hoe goed zijn vlottende activa zijn kortlopende verplichtingen kunnen dekken. De quick ratio is echter een meer conservatieve maatstaf voor liquiditeit omdat deze niet alle items omvat die in de huidige ratio worden gebruikt. De quick ratio, vaak de acid-test ratio genoemd, omvat alleen activa die binnen 90 dagen of minder in contanten kunnen worden omgezet.
Vlottende activa die in de quick ratio worden gebruikt, zijn onder meer:
- Geldmiddelen en kasequivalenten
- Verhandelbare effecten
- Debiteuren
De kortlopende verplichtingen die in de quick ratio worden gebruikt, zijn dezelfde als die gebruikt in de current ratio:
- Kortlopende schulden
- Schulden
- Overlopende passiva en overige schulden
Berekening van de Quick Ratio
De quick ratio wordt berekend door geldmiddelen en equivalenten, verhandelbare investeringen en debiteuren bij elkaar op te tellen, en dat bedrag te delen door kortlopende verplichtingen, zoals weergegeven in de onderstaande formule:
Quick Ratio=Ceensh+Cash Equivalents +Current receivables+Short-Term InvestmentsCurrent Liabilities\ begin {uitgelijnd} \ text {Quick Ratio} = \ frac {\ begin {array} {c} \ text {Cash} + \ text {Cash Equivalenten} + \\ \ text {Huidige vorderingen} + \ text {Short- Termijninvesteringen} \ end {array}} {\ text {Current Liabilities}} \ end {align}Snelle verhouding=Kortlopende verplichtingen
Als de financiële gegevens van een bedrijf geen uitsplitsing van hun snelle activa geven, kunt u nog steeds de snelle ratio berekenen. U kunt voorraad en huidige vooruitbetaalde activa aftrekken van vlottende activa en dat verschil delen door kortlopende verplichtingen.
Net als bij de huidige ratio, wordt een bedrijf met een quick ratio van meer dan één doorgaans als minder financieel risico beschouwd dan een bedrijf met een quick ratio van minder dan één.
Belangrijkste verschillen
De quick ratio biedt een meer conservatieve kijk op de liquiditeit van een bedrijf of het vermogen om aan zijn kortetermijnverplichtingen te voldoen met zijn kortetermijnactiva, omdat het geen voorraden en andere vlottende activa omvat die moeilijker te liquideren zijn (dwz in contanten veranderen). ). Door inventaris en andere minder liquide activa uit te sluiten, concentreert de quick ratio zich op de meer liquide activa van het bedrijf.
Beide ratio’s zijn inclusief debiteuren, maar sommige vorderingen kunnen mogelijk niet erg snel worden geliquideerd. Als gevolg hiervan geeft zelfs de quick ratio mogelijk geen nauwkeurige weergave van de liquiditeit als de vorderingen niet gemakkelijk kunnen worden geïnd en omgezet in contanten.
Speciale overwegingen
Aangezien de huidige verhouding de voorraad omvat, zal deze hoog zijn voor bedrijven die sterk betrokken zijn bij de verkoop van voorraad. In de detailhandel kan een winkel bijvoorbeeld in de aanloop naar de feestdagen goederen inslaan, waardoor de huidige verhouding wordt verhoogd. Als het seizoen voorbij is, zou de huidige ratio echter aanzienlijk dalen. Als gevolg hiervan zou de huidige verhouding het hele jaar door fluctueren voor detailhandelaren en vergelijkbare soorten bedrijven.
Aan de andere kant geeft het verwijderen van voorraden mogelijk geen nauwkeurig beeld van de liquiditeit voor sommige bedrijfstakken. Supermarkten verplaatsen bijvoorbeeld hun voorraad zeer snel, en hun voorraad vertegenwoordigt waarschijnlijk een groot deel van hun huidige activa. Door de voorraad voor supermarkten weg te halen, zouden hun huidige verplichtingen er opgeblazen uitzien in vergelijking met hun huidige activa onder de snelle ratio.
Het komt neer op
Bij het analyseren van de liquiditeit van een bedrijf volstaat geen enkele ratio onder alle omstandigheden. Het is belangrijk om andere financiële ratio’s in uw analyse op te nemen, inclusief zowel de huidige ratio als de quick ratio, evenals andere. Wat nog belangrijker is, het is van cruciaal belang om te begrijpen op welke onderdelen van de financiële situatie van een bedrijf de ratio’s exclusief of inclusief zijn om te begrijpen wat de ratio u vertelt.