Wat is de kapitaalstructuurtheorie?

In financieel management verwijst de kapitaalstructuurtheorie naar een systematische benadering van het financieren van bedrijfsactiviteiten door een combinatie van aandelen en verplichtingen. Er zijn verschillende concurrerende kapitaalstructuurtheorieën, die elk de relatie tussen schuldfinanciering, eigen vermogen en de marktwaarde van het bedrijf enigszins anders onderzoeken.

Nettowinstbenadering van de kapitaalstructuurtheorie

David Durand stelde deze benadering voor het eerst voor in 1952, en hij was een voorstander van financiële hefboomwerking. Hij stelde dat een verandering in financiële hefboomwerking resulteert in een verandering in kapitaalkosten.  Met andere woorden, als de schuldgraad toeneemt, neemt de kapitaalstructuur toe en nemen de  gewogen gemiddelde kapitaalkosten (WACC) af, wat resulteert in een hogere bedrijfswaarde.

Deze benadering, ook voorgesteld door Durand, is het tegenovergestelde van de netto-inkomstenbenadering, bij afwezigheid van belastingen. Bij deze benadering blijft WACC constant. Het veronderstelt dat de markt een heel bedrijf analyseert en dat elke korting geen verband houdt met de verhouding schuld / eigen vermogen. Als er belastinginformatie wordt verstrekt, staat daarin dat de WACC afneemt met een toename van de schuldfinanciering en dat de waarde van een bedrijf zal toenemen.

In deze benadering van de kapitaalstructuurtheorie zijn de kapitaalkosten een functie van de kapitaalstructuur. Het is echter belangrijk om te onthouden dat deze benadering uitgaat van een optimale kapitaalstructuur. Een optimale kapitaalstructuur houdt in dat bij een bepaalde verhouding tussen vreemd en eigen vermogen de kapitaalkosten minimaal zijn en de waarde van het bedrijf maximaal.

De M & M-stelling is een kapitaalstructuurbenadering die is vernoemd naar Franco Modigliani en Merton Miller in de jaren vijftig. Modigliani en Miller waren twee professoren die de theorie van de kapitaalstructuur bestudeerden en samenwerkten om het voorstel voor de irrelevantie van de kapitaalstructuur te ontwikkelen. Deze stelling stelt dat in perfecte markten de kapitaalstructuur die een bedrijf gebruikt er niet toe doet, omdat de marktwaarde van een bedrijf wordt bepaald door zijn verdienvermogen en het risico van zijn onderliggende activa. Volgens Modigliani en Miller is de waarde onafhankelijk van de gebruikte financieringsmethode en de investeringen van een bedrijf. De stelling van M&M deed twee stellingen:

• Stelling I: Deze stelling zegt dat de kapitaalstructuur niet relevant is voor de waarde van een bedrijf. De waarde van twee identieke bedrijven zou hetzelfde blijven en de waarde zou niet worden beïnvloed door de financieringskeuze die wordt gekozen om de activa te financieren. De waarde van een bedrijf is afhankelijk van de verwachte toekomstige inkomsten. Het is wanneer er geen belastingen zijn.
• Stelling II: Deze stelling zegt dat de financiële hefboomwerking de waarde van een bedrijf verhoogt en de WACC verlaagt. Het is wanneer belastinginformatie beschikbaar is.