Hoe rentetarieven van invloed zijn op nutsaandelen
Aandelen van nutsbedrijven zijn zeker onderhevig aan renterisico’s en kunnen aanzienlijk worden beïnvloed door renteschommelingen. Nutsbedrijven kunnen op twee manieren nadelig worden beïnvloed door stijgende rentetarieven.
Concurrentie met obligaties
Ten eerste zorgt een rentestijging ervoor dat obligaties er aantrekkelijker uitzien voor conservatieve beleggers – juist het type dat zich doorgaans aangetrokken voelt tot aandelen in de nutssector. Bijvoorbeeld, na de financiële crisis van 2008 en de resulterende aanhoudende bijna- zero interest rate milieu, nutsbedrijven profiteerden door de aandacht van vele conservatieve, inkomen gerichte beleggers; met de obligatierendementen op zo’n zeer laag niveau, bood het gemiddelde dividendrendement van nutsbedrijven, dat rond de 4,8% lag, een aantrekkelijk alternatief. Als de rentetarieven en de overeenkomstige rendementen op schuldinstrumenten echter beginnen te stijgen, zullen nutsbedrijven waarschijnlijk enkele investeerders verliezen aan de obligatiemarkt.
Rentetarieven en schuldniveaus
De tweede manier waarop rentetarieven van invloed zijn op nutsbedrijven, is door hun financieringskosten te verhogen. Natuurlijk heeft een renteverhoging op deze manier gevolgen voor alle bedrijven, maar het is een bijzonder belangrijke factor voor nutsbedrijven vanwege hun doorgaans hoge schuldenlast. Grote nutsbedrijven hebben grote kapitaaluitgaven en een hoge schuld / marktkapitalisatie. De bouw van elektriciteitscentrales en het onderhoud van de enorme infrastructuur die nodig is om gas, water of elektriciteit te leveren, maken van nutsbedrijven een erg dure aangelegenheid die grote schuldenfinanciering vereist.
Nutsbedrijven hebben de afgelopen jaren geprofiteerd van goedkope financieringspercentages, maar een aanzienlijke rentestijging zou daar verandering in brengen. Sommige nutsbedrijven kunnen hun gestegen financieringskosten compenseren door ze door te berekenen aan klanten, maar het is niet vanzelfsprekend dat ze hun tarieven voldoende kunnen verhogen om de extra financieringskosten te dekken. Als bedrijven de extra kosten niet kunnen doorberekenen aan hun klanten, worden deze kosten in ieder geval gedeeltelijk gedragen door hun aandelenbeleggers en obligatiehouders, waardoor de bedrijven minder aantrekkelijk worden voor nieuwe investeerders.